نایب رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی گفت: تهویه تنفسی بیشتر با ورزش در هوای آلوده سبب آسیب بیشتر افراد میشود.
وی افزود: در کشورهای مختلف که موضوع آلودگی هوا مطرح است، ذرات معلق در هوا بیشترین تاثیر را روی ریه افراد دارد، آلودگی هوا همچنین فرد را با آسیبهایی همراه میکند که مهمترین آنها تشدید بیماریهای مزمن تنفسی مثل برونشیت است.
این پزشک عمومی گفت: درد، سوزش، تورم و کبودی گلو، چشم و بینی در هوای آلوده ایجاد میشود و برای افراد مبتلا به بیماری قلبی افزایش خطر سکته قلبی و نیز سکته مغزی از دیگر خطرات آلودگی هواست که در دراز مدت به سرطان ریه و مجاری ادراری منجر میشود.
وی افزود: با توجه به اینکه ورزش احتمال ابتلا به بیماریهای گوناگون را کاهش میدهد و برای تندرستی افراد مفید است، نمیتوانیم بگوییم در شهرهای آلوده ورزش نکرد، اما باید روشهایی را یافت که بتوان افراد را به انجام فعالیتهای بدنی کم خطر تشویق کرد.
حاکمی به سیاست گذاریهای کلان در خصوص پاکی هوای محیط خارج از خانه و نیز رعایت برخی نکات برای بهداشت فضای داخلی اشاره کرد و گفت: ورزش در فضای آلوده ضرر زیادی دارد، چون وقتی تهویه تنفسی زیاد شود، آلایندههای بیشتری وارد ریه خواهد شد و خطرات بیشتری افراد را تهدید میکند. باید کمیتهای برای ورزش در این فضا و رطوبت تصمیم گیری کند.
وی ورزش کردن در فضای بسته و داخل سالن را بی خطر توصیف کرد و افزود: وقتی تهویه سالن خوب باشد، مشکلی برای ورزش کردن نخواهیم داشت، ضمن آنکه باید شیوههای تغذیهای در زمان آلودگی هوا را هم اصلاح کنیم.
نایب رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی گفت: خوردن غذاهای حاوی بتاکاروتن (غذاهای دارای رنگدانههای گیاهی قرمز و نارنجی) مثل زرشک، هویج، کدو حلوایی و گوجه فرنگی، استفاده از مواد غذایی حاوی ویتامین C، مثل پرتقال و لیمو ترش، خوردن سبزیجات مثل اسفناج و نیز خوردن لبنیات که کلسیم خوبی دارند، کمک میکند، آلودگی هوا روی بدن کمتر تاثیرگذار باشد.
وی استفاده از ماسکهای فیلتردار برای تردد در هوای آلوده این روزهای شهرهای صنعتی از جمله تهران را توصیه کرد.
حاکمی با بیان اینکه در هوای آلوده باید افراد در سالن ورزش کنند، گفت: بهتر است در این هوا در فضای آلوده تمرین نکرد، از شدت و زمان تمرین کاسته شود. افراد سعی کنند از مناطق پرترافیک دوری کنند تا مقدار آلایندهها کمتر شود.
وی افزود: فعالیت فیزیکی همیشه توصیه میشود، اما اگر مشکلاتی در راه ورزش کردن وجود دارد، باید روشهای جایگزین را داشته باشیم، چون فعالیت نکردن به مراتب خطرات بیشتری را به همراه دارد.