چنان نماند و چنین نیز نخواهد ماند

   گفته‌اند که اخلاق و منش پهلوانی در یاد‌ها باقی می‌ماند تا عناوین قهرمانی.
   آرمین هادی‌پور و میرهاشم حسینی در فینال مسابقات گرندپری (جایزه بزرگ) مسکو بی‌مدال ماندند، اما ۲ سهمیه ارزشمند المپیک ۲۰۲۰ توکیو را به دست آوردند.
   نکته قابل تامل، اما مصاحبه‌های تند این ۲ المپیکی علیه سرمربی سابق تیم ملی است و این سوال از ذهن مخاطب می‌گذرد که آیا بین کادر فنی سابق تیم ملی و این تکواندوکاران مشکلی وجود داشته است؟ و اصلا مسئله احترام به پیشکسوت چه می‌شود؟
   میرهاشم حسینی و آرمین هادی‌پور تکواندوکاران جوان و آینده‌دار تیم ملی از چند سال قبل مورد توجه فدراسیون بوده‌اند و روی آن‌ها حساب ویژه‌ای باز می‌شد. از این ورزشکاران چیزی جز ادب و احترام دیده نشده است، اما چرا باعث شده نقد پیشکسوت را برنتابند؟ 
   آن‌ها در مصاحبه‌های اخیر خود متفق القول گفته‌اند؛ «مگر آن منتقد، زمانی که مربی تیم ملی بود چه گلی به سر تکواندو زد و چه کمکی کرد که حالا فقط انتقاد می‌کند؟» البته سال گذشته هم میرهاشم حسینی با انتقاد از عملکرد داوران لیگ برتر، مصاحبه‌های تندی علیه کمیته داوران کرد.
   هادی پور و حسینی یادشان نرفته که با همین سرمربی قبلی در رقابت‌های جهانی ۲۰۱۷ صاحب اولین مدال جهانی خود شده‌اند، پس باید برای المپیک، نقاط ضعف خود را بدانند و از انتقاد کارشناسان دلخور نشوند تا مشکلات المپیک قبلی تکرار نشود. آن‌ها باید بدانند میدان المپیک قابل قیاس با رقابت‌هایی که تاکنون در آن شرکت کرده‌اند، نیست و باید از تجربه المپیکی‌ها استفاده کنند.
   نقد مغرضانه و تخریبی مورد تایید هیچکس نیست، اما هادی‌پور و حسینی و همه تکواندوکاران ملی پوش باید قدردان این موضوع هم باشند که مربیان و کارشناسان برای کمک به آن‌ها در این چند ماه مانده به المپیک حواسشان به آن‌هاست و برای رفع ایرادات فنی تلاش می‌کنند. همانطور که سرمربی فعلی تیم ملی هم از مدت‌ها قبل درخواست یاری از همه دلسوزان تکواندو کرده است.
   از طرفی بعد از مدت‌ها تنش در بین تکواندو، امروز که تیم ملی با کسب ۲ سهمیه المپیک، فشار حاشیه‌ها را پشت سر گذاشته و بعد از مدت‌ها به آرامش نسبی رسیده است، نباید اجازه داد تا باز هم آرامش موجود کمرنگ شود، در حالیکه مدت‌هاست، خانواده تکواندو تاکید بر همدلی بیشتر دارد.
   با همه افتخارات، اما صندلی سرمربیگری تیم ملی تکواندو برای فردی ثابت نیست، کسی چه می‌داند، شاید چرخ گردون بچرخد و بار دیگر همان مربی سابق، در راس کادر فنی تیم ملی قرار بگیرد و به قول معروف چنان نماند و چنین نیز نخواهد ماند.