کهکیلویه و بویراحمد
سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه (س)
امروز ۱۰ ربیع الثانی سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه (س) است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز کهکیلویه و بویراحمد، نام شریف آن بزرگوار، «فاطمه» و مشهورترین لقب ایشان «معصومه» است.پدر بزرگوارش، امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر (ع) و مادر مکرمه اش، حضرت نجمه خاتون (ع) که مادر امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا (ع) است.حضرت معصومه (س) در روز اول ذی القعده سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه منوره متولد شد، دیری نپایید که در سنین کودکی، با مصیبت شهادت پدر گرامی خود در حبس هارون در شهر بغداد مواجه شدند.از آن پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) بزرگ شد.در سال ۲۰۰ هجری قمری در پی اصرار و تهدید مامون عباسی سفر تبعیدگونه حضرت رضا (ع)
به مرو آغاز شد.
آن حضرت بدون اینکه کسی از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهی خراسان شدند.
یک سال پس از هجرت برادر، حضرت معصومه (ع) به شوق دیدار برادر، همراه عده‌ای از برادران و برادرزادگان به سوی خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلی از سوی مردم مورد استقبال واقع می‌شدند.
این جا بود که آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب (ع) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامی شان را به مردم مؤمن و مسلمان می‌رساندند و مخالفت خود و اهل بیت (ع) را با حکومت حیله گر بنی عباس اظهار می‌فرمودند.
زمانی که کاروان حضرت به شهر ساوه رسید، عده‌ای از مخالفان اهل بیت (ع) که از پشتیبانی ماموران حکومت هم برخوردار بودند، سر راه او را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه، تقریبا همه مردان کاروان به شهادت رسیدند.
حضرت فاطمه معصومه (س) در این سفر بیمار شدند و از آن جایی که دیگر امکان ادامه راه به سوی خراسان ممکن نبود، قصد شهر قم را نموده و به همراهان فرمودند: مرا به شهر قم ببرید؛ زیرا از پدرم شنیدم که می‌فرمود: «شهر قم مرکز شیعیان ما است.
بزرگان شهر قم، وقتی از این خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند و در روز ۲۳ ربیع الاول سال ۲۰۱ ه. ق حضرت وارد شهر مقدس قم شدند، سپس در محلی که امروز «میدان میر» نامیده می‌شود در جلوی منزل شخصی «موسی بن خزرج» شتر آن حضرت زانو زد و افتخار میزبانی حضرت نصیب او شد.
آن بزرگوار به مدت ۱۷ روز در این شهر زندگی کرد و در این مدت، مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود.
هم اکنون محل عبادت آن حضرت حجره‌ای است در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» که محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است.
سرانجام، آن بزرگ یادگار اهل بیت(ع) در روز دهم و یا دوازدهم ربیع الثانی سال ۲۰۱ ه. ق، پیش از آن که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فرو بست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند.
امروزه، تربت پاک آن بانوی بزرگوار اسلام در شهر قم قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهل بیت (ع) و دارالشفای دلسوختگان عاشق ولایت و امامت است.