به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما مرکز همدان، شهید علی چیت‌سازیان سال ۱۳۴۱ در خانواده‌ای مذهبی در همدان دیده به جهان گشود. جرأت، تیزهوشی و توانایی جسمی از خصوصیات بارز دوران کودکی او بود. علاقه زیادی به ورزش‌های رزمی داشت. پر تلاش و با روحیه بود. دوران ابتدایی و راهنمایی را در شرایط فقر خانواده گذراند و خود نیز برای امرار معاش خانواده‌اش کار می‌کرد.
ورودش به هنرستان، همزمان با پیروزی انقلاب بود. او مانند میلیون‌ها ایرانی در راه پیروزی و استمرار انقلاب اسلامی تلاش‌های زیادی به عمل آورد.
با فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر تشکیل ارتش بیست میلیونی، از طریق هنرستان وارد بسیج شد و در پادگان آموزشی قدس همدان آموزش‌های نظامی را گذراند. هوش و ذکاوت او در کسب فنون نظامی به قدری بود که در مدت کوتاهی به عنوان فرمانده نیرو‌های آموزشی انتخاب شد. بعد از آن او فرمانده مرکز آموزش نظامی شد. نیرو‌هایی که توسط شهید چیت سازان آموزش دیده‌اند بالغ بر چندین هزار نفر می‌باشند.
با شروع جنگ تحمیلی و تجاوز دشمن بعثی به خاک مقدس جمهوری اسلامی، او که شوق زیادی برای رفتن به مناطق جنگی داشت، با تشکیل و قبول فرماندهی گردان انصار الحسین (ع) و به عهده‌گرفتن مسئولیت آموزش جنگ‌های کوهستانی در این گردان، به منطقه عملیاتی رفت.
در عملیات "مسلم‌بن عقیل" با این‌که بیش از ۱۷ سال سن نداشت، ۱۴۰ نفر از نیرو‌های بعثی را، که به اسارت رزمندگان اسلام در آمده بودند، از داخل خاک عراق به پشت جبهه انتقال داد و شهامت و شجاعت خود را به اثبات رساند.
علی چیت سازان با تشکیل لشکر انصار الحسین (ع) به‌عنوان فرمانده اطلاعات و عملیات این یگان برگزیده شد و در بیشتر عملیاتی که از سوی رزمندگان اسلام برای مقابله با متجاوزان صورت می‌گرفت، شرکت می‌کرد. از جمله عملیات "والفجر۲"، "والفجر ۵"، "والفجر ۸" و... او چند بار در این عملیات مجروح شد، اما هر بار با جدیتی بیشتر و عزمی راسخ‌تر به جبهه بر می‌گشت.
او همانند فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، با وجود این‌که مسئولیت سنگین فرماندهی اطلاعات و عملیات لشکر انصارالحسین (ع) را به عهده داشت، ولی هیچ‌گاه از نیرو‌های مخلص بسیجی دور نمی‌شد. در مواقع عملیات، با این‌که او مأموریت خود را که شناسایی مواضع دشمن بود، از قبل انجام داده بود، اما به برداشتن اسلحه و حضور در عملیات به یاری رزمندگان گردان‌های عملیاتی می‌شتافت.
علی چیت سازیان در عملیات "کربلای ۴" و "کربلای ۵" نیز به عنوان فرمانده محور عملیاتی لشکر انصارالحسین (ع) به مبارزه با دشمنان خدا پرداخت و رشادت‌هایی را از خود به یادگار گذاشت. هنوز جای جای خاک شلمچه حماسه‌ها و رشادت‌های او را در دل خویش به یادگار دارد؛ حماسه‌هایی که تا همیشه تاریخ فراموش نخواهد شد.
سرانجام این سردار ملی و سرباز فداکار اسلام عزیز در روز چهارم آذر ۱۳۶۶ در حین انجام یک مأموریت گشت شناسایی به درجه رفیع شهادت نائل آمد. قبل از او برادر دیگرش در راه دفاع از اسلام ناب محمدی به درجه رفیع شهدت رسیده بود.