آژانس امنیت ملی آمریکا در حال ساخت مرکزی مخفی را برای شنود همه ارتباطات الکترونیکی سراسری که بزرگترین مرکز از نوع خود است، در ایالت یوتا میباشد.
به گزارش اخبار چند رسانه ای واحد مرکزی خبر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وزارت اطلاعات ، این مرکز که هزینه ساخت آن 2 میلیارد دلار خواهد بود، برای ردیابی و ثبت ارتباطات الکترونیکی احداث می شود. گفته میشود این مرکز، پنهانیترین و پیچیدهترین مرکز خواهد بود و حتی ارتباطات الکترونیکی که از اینترنت صورت میگیرد را دنبال خواهد کرد.
معرفی مرکز یوتا
در مراسم احداث رسمی (کلنگ زنی) این مجتمع در 6 ژانویه 2011 ، "کریس اینگلیس"، جانشین مدیر آژانس امنیت ملی و بلندپایهترین عضو سازمان و فردی که عملیاتهای روزانه این مرکز را در سراسر جهان تحت کنترل دارد، «هاروی دیویس» (Harvey Davis) معاون تأسیسات و لجستیک مدیر آژانس و «اورین هچ» (Orrin Hatch) سناتور جمهوریخواه ایالت یوتا حضور داشتند.
گزارشگران با امید به اینکه جزئیات بیشتری در خصوص دلیل احداث این مرکز به دست آوردند؛ به طرف یکی از میهمانان مدعو، یعنی «لین بیتی» (Lane Beattie) رئیس اتاق بازرگانی سالت لیک سیتی هجوم بردند. وی با لبخندی ناقص و دستپاچگی گفت: "مطلقاً نه، من از آنها نمیخواهم تا جاسوسی مرا بکنند."
اینگلیس در گفتوگویی تاکید نمود که از طرف این مرکز خطری شهروندان را تهدید نمیکند: "این تاسیسات پیشرفته با هدف پشتیبانی از جامعه اطلاعاتی در مأموریت توانمندسازی و محافظت از امنیت سایبری کشور طراحی شده است." سپس، خبرنگاران به طرف « اورین هچ » رفتند که با افتخار این مرکز را "برای ایالت یوتا بسیار ارزشمند" توصیف کرد و سپس افزود: "درباره آنچه که قرار است در این مکان انجام شود، نمیتوانم زیاد حرف بزنم چون ماموریت این مرکز بسیار محرمانه است."
در این مراسم، هیچیک از مسؤلان آژانس امنیت ملی- که مسؤلیت محافظت از شبکههای غیرنظامی را در برابر حملات سایبری برعهده دارد- از این تریبون سخنرانی نکرد. در واقع، فردی که در کنفرانس خبری اکتبر 2009 در سالت لیک سیتی، مرکز اطلاعات یوتا را معرفی کرد، هیچ مسؤلیتی در حوزه امنیت سایبری نداشت.
این شخص «گلن ای. گافنی» (Glenn A. Gaffney) معاون مدیر اطلاعات ملی در جمعآوری اطلاعات بود، مردی که بیشتر سالهای حرفهای خود را در سازمان سیا گذارنده بود. گافنی به عنوان رئیس مرکز جمعآوری اطلاعات در جامعه اطلاعاتی، مدیریت جاسوسان انسانی و الکترونیکی را برعهده داشت.
هم اکنون حدود 10000 کارگر ساختمانی در این مرکز کار میکنند. «راب مور» (Rob Moore) مدیر شرکت ساختمانی Big-D ، یکی از سه پیمانکار اصلی که بر روی این پروژه کار میکند به خبرنگاران گفت: "از ما خواستند تا درباره این پروژه حرفی نزنیم." نقشههای این مرکز از وجود یک سیستم بزرگ امنیتی خبر میدهد: یک برنامه ضدتروریسم 10 میلیون دلاری از جمله نصب حصاری که با هدف ممانعت از تردد وسایل نقلیه 15000 پوندی با سرعت 50 مایل در ساعت طراحی شده است، دوربینهای مدار بسته، سیستم شناسایی بیومتریک، بخش بازرسی خودرو و مرکز کنترل میهمانان.
در داخل، این تأسیسات دارای چهار تالار به وسعت25000 فوت مربعی است که دهها سرور آنجا را اشغال کرده و مابقی فضای کف را کابلها و مخازن پر نمودهاند. بهعلاوه ، فضایی به وسعت بیش از 900000 فوت مربع برای پیشتیبانی فنی و بخش اداری در نظر گرفته شده است. کل سایت خودکفا خواهد بود و تانکرهای سوخت بزرگی وجود دارند که میتوانند انرژی ژنراتورهای پشتیبان را در حالت اضطراری به مدت سه روز تامین کنند، مخازن آب با قابلیت پمپاژ 1.7 میلیون گالن مایع در هر روز و نیز سیستم فاضلاب و تهویه هوا برای خنک نگه داشتن سرورها تعبیه شده است.
نیروی برق از ایستگاه فرعی این مرکز تامین میگردد که شرکت Rocky Mountain Power برای تامین انرژی برق 65 مگاواتی مرکز آنجا را احداث نموده است. مصرف بالای انرژی در این مرکز هزینه بسیار گزافی را برجای خواهد گذاشت– حدود 40 میلیون دلار در سال تخمین زده میشود.
تا سال 2015 که اینترنت 2.7 میلیارد کاربر خواهد داشت، آژانس امنیت ملی آمریکا به یک مرکز ذخیره سازی دادهها به وسعت یک میلیون فوت مربع نیاز دارد. مرکز اطلاعات یوتا که به همت پیمانکاران با مجوزهای فوق سری در دست احداث است، در راستای تحقق اهداف آژانس امنیت ملی ساخته میشود. پروژهای کاملاً محرمانه که به عنوان آخرین تکه پازل پیچیده طی دهه گذشته در حال تکمیل بوده است.
پس از اتمام این پروژه در سال 2013، تاسیسات 2 میلیارد دلاری بلوفدال که به شدت از آن محافظت میگردد، وسعتی در حدود یک میلیون فوت مربع خواهد داشت. بخشهای این مرکز عبارتند از :
1. مرکز کنترل میهمانان: تاسیسات 9.7 میلیون دلاری برای تضمین اینکه فقط افراد دارای تاییدیه اجازه ورود به این مرکز را دارند ؛
2. بخش اداری: فضایی طراحی شده برای پشتیبانی فنی و کارکنان اداری ؛
3. تالار اطلاعات: چهار ردیف تاسیسات به وسعت 25000 فوت مربع با دهها ردیف سرور ؛
4. ژانراتورهای پشتیبانی و تانکرهای سوخت: میتوانند حداقل به مدت 3 روز برق مرکز را تامین نمایند ؛
5. منبع ذخیره و سیستم آبرسانی: روزانه میتواند 17 میلیون گالن مایع را پمپاژ کند ؛
6. تاسیسات خنککننده: حدود 60000 تن تاسیسات خنککننده برای جلوگیری از گرم شدن سرورها ؛
7. ایستگاه فرعی برق : ایستگاه فرعی برق برای تامین انرژی برق 65 مگاواتی مرکز ؛
8. بخش سیستمهای امنیتی: کنترل تصویری، شناسایی ورود افراد غیرمجاز و سایر اقدامات حفاظتی بیش از 10 میلیون دلار هزینه خواهد داشت.
هدف از راه اندازی مرکز یوتا
تفسیر، رمزگشایی، تجزیه و تحلیل و ذخیرهسازی حجم انبوهی از ارتباطات جهان است که از ماهوارهها به سطح زمین میرسند و از طریق کابلهای زیرزمینی و زیردریایی شبکههای بینالمللی، خارجی و داخلی انتشار مییابند.
این مرکز 2 میلیارد دلاری باید در سپتامبر 2013 تکمیل شده و فعالیت خود را آغاز نماید. ارتباطات گوناگون از طریق سرورها و روترها جریان یافته و در بانک اطلاعاتی تقریباً نامحدودی ذخیره میشوند از جمله محتوای کامل ایمیلهای شخصی، تماسهای تلفن همراه و جستوجوی کاربران در گوگل و نیز انواع دیگری از اطلاعات شخصی– مثلاً قبض پارکینگ، برنامههای سفر، خرید از کتابفروشی و سایر «آشغالهای کوچک» دیجیتالی.
یکی از مقامات ارشد اطلاعاتی که تا همین اواخر در این پروژه حضور داشت، میگوید: اما "این مجتمع فراتر از یک مرکز اطلاعات است." مرکز عظیم بلوفدال در یوتا نقش مهم و محرمانه دیگری دارد که تاکنون فاش نگردیده است.
به اعتقاد او، این مرکز برای رمزگشایی بسیار حائز اهمیت است. و عملیات رمزگشایی مهم است زیرا بسیاری از اطلاعاتی که این مرکز تحت کنترل دارد– مانند اطلاعات مالی، مبادلات بازار بورس، معاملات تجاری، اسرار نظامی و سیاسی خارجی، اسناد حقوقی، تماسهای شخصی محرمانه– به طور کامل رمزگشایی خواهند شد.
بنا بر اظهارات یکی دیگر از مقامات ارشد در این پروژه، آژانس امنیت ملی چند سال قبل در راستای کسب قابلیت لازم برای رمزگشایی یا از کار انداختن سیستمهای با رمز کاملاً پیچیده نه تنها بوسیله دولتهای جهان بلکه توسط بسیاری از کاربران معمولی رایانه در آمریکا به پیشرفت چشمگیری دست یافته است. به نظر وی، نتیجه اینکه "هر فردی به مثابه یک هدف است و هر فرد دارای ارتباطات به مثابه یک هدف است."
این مرکز قرار است بخشی از اهداف اداره اطلاعات آژانس امنیت ملی آمریکا را محقق کند.
منابع آمریکایی اعلام کردهاند: "این تأسیسات که نام رسمی آن مرکز اطلاعات یوتا است به دلیل جمع آوری و بررسی صحت و سقم انبوه اطلاعات متناقض، برای جامعه اطلاعاتی به «مرکز جاسوسی» شهرت یافته است.
اسم دیگر آن که طولانی تر است عبارت است از «مرکز جامع اطلاعات امنیت سایبری ملی» که این مرکز در جامعه اطلاعاتی اولین سازمان با این نام است". این منبع همچنین میافزاید که سندی از سوی کاخ سفید، مرکز جامع اطلاعات امنیت سایبری ملی را "یکی از جدی ترین چالشهای امنیت ملی و اقتصادی توصیف میکند؛ چالشی که ما به عنوان ملت، ناگزیر از مواجهه با آن هستیم اما برای آن آمادگی نداریم." این سند چندین اقدام متقابل برای مقابله با تهدیدات امنیتی را نیز فهرست میکند.
در این زمینه نماینده یوتا، سناتور « آرین هاچ » میگوید: یوتا از میان ۳۷ منطقهی دیگر انتخاب شد. او این مرکز را «بزرگترین پروژه ساخت نظامی در سالهای اخیر» قلمداد کرد. سناتور « هاچ » میگوید: "در جریان مناقصه، هزینههای مطلوب انرژی در یوتا، زیرساختهای اینترنتی آن، صنعت نرم افزاریِ در حال گسترش آن، و مجاورتش به فرودگاه
بینالمللی «سالت لیک سیتی» را یادآوری کردم و در نهایت این مرکز اطلاعاتی به پادگان ویلیامز واگذار شد."
این منبع ادامه میدهد که «یگان مهندسین نیروی زمینی کار نظارت بر این پروژه را بر عهده دارند و سرمایه گذاری مشترک آن را شرکتهای ساختمانی «بیگ دی» در سالت لیک سیتی، بافلور بیتی واقع در انگلیس، و« پی دی آر» در خارج از کالیفرنیا انجام دادهاند."
همچنین « راب مور » ، رئیس و مدیر عامل شرکت « بیگ دی » و ریئس هیأت مدیره انجمن پیمانکاران عمومی یوتا بیان
می دارد: « کار حیطه بندی این مجموعه قبلاً آغاز شده است و قرار شده است که ۱۰۰ هزار فوت مربع فضا به مرکز اطلاعاتی، و ۹۰۰ هزار فوت مربع به بخش اجرایی و حمایتهای فنی اختصاص یابد. این مرکز قادر است برق مورد نیاز خود را از طریق ژنراتورهای الکتریکیِ پشتیبان تأمین کند و دارای مخازن آب و سوخت است. این پروژه ساختمانی طوری طراحی شده است که از لحاظ زیستی گواهینامه معروف لید سیلور را کسب کند."
جایگاه فعالیت مرکز یوتا در آژانس امنیت ملی
با توجه به ابعاد مرکز و این حقیقت که امروزه حدود یک ترا بایت داده را میتوان بر روی یک فلشی به اندازه انگشت دست ذخیره نمود، پس حجم اطلاعاتی که میتوان در مجتمع بلوفدال ذخیره نمود، کاملاً مبهوتکننده است. اما مقدار دادههای اطلاعاتی دریافتی از حسگرهای سیستم شنود آژانس امنیت ملی و دیگر سازمانهای اطلاعاتی، هر روز به شکل تصاعدی افزایش مییابد. همانطور که در گزارش سال 2007 وزارت دفاع آمده است، پنتاگون بواسطه "آرایش در حال توسعه شبکههای هوایی و دیگر حسگرها در تلاش است تا شبکه ارتباطی خود را در سراسر جهان موسوم به شبکه اطلاعات جهانی را گسترش دهد که هدف از آن کنترل یوتابایت(1024 بایت) داده خواهد بود.
(یک یوتابایت یک سپتیلیون بایت است– عددی بسیار بزرگ که تا به حال فردی نتوانسته است اصطلاحی برای اندازه بزرگ بعدی اختراع نماید)
بنابر گزارش اخیر سیسکو (Cisco) ، این مرکز به چنین ظرفیتی نیاز دارد زیرا کاربرد اینترنت در جهان از سال 2010 تا 2015 چهار برابر خواهد شد و به 966 اگزابایت داده در سال میرسد (یک میلیون اگزابایت معادل یک یوتابایت است).
«اریک اشمیت» (Eric Schmidt) مدیر اجرایی سابق گوگل تخمین زد که کل دانش بشری از تولد انسان تا سال 2003 بالغ بر 5 اگزابایت بوده است. و جریان دادهها اصولاً نشان نمیدهد که این روند در حال کند شدن است.
از 6.9 میلیارد جمعیت جهان در سال 2011 بیش از دو میلیارد نفر به اینترنت وصل شدند. تا سال 2015، برآورد شرکت IDC از تحقیقات بازار نشان میدهد که اینترنت 2.7 میلیارد کاربر خواهد داشت. از اینرو، آژانس امنیت ملی به یک مرکز ذخیرهسازی دادهها به وسعت یک میلیون فوت مربع نیاز دارد.
حتی اگر آژانس مرکز یوتا را با یک یوتابایت داده پر کند؛ این حجم اطلاعات برابر با 500 کوین تریلیون (500.000.000.000.000.000.000) صفحه متن خواهد بود.
اطلاعات ذخیره شده در بلوفدال طبیعتاً فراتر از میلیاردها صفحه وب عمومی در سطح جهان خواهد بود.
آژانس امنیت ملی اغلب به صفحات وب نامرئی موسوم به شبکه عمیق یا deepnet علاقمند است– یعنی اطلاعات فراتر از دسترس عمومی.
این دادهها موارد زیر را شامل میگردند: اطلاعاتی که با رمز عبور محافظت میشوند، ارتباطات آمریکا و دولتهای خارجی و فایلهای مشترک غیرتجاری بین افراد قابل اعتماد.
بنابر گزارش سال 2010 هیات علوم دفاعی: "شبکه عمیق شامل گزارشات دولتی، بانک اطلاعاتی و سایر منابع اطلاعاتی باارزش برای وزارت دفاع و جامعه اطلاعاتی است. برای جستوجو و فهرست اطلاعات در شبکه عمیق به ابزارهای جایگزین نیاز است..." به سرقت بردن اسرار محرمانه دشمن بالقوه، سادهترین کار جامعه اطلاعاتی است.
آژانس امنیت ملی با مرکز جدید اطلاعات یوتا در نهایت به قابلیت فنی لازم برای جستوجو و ذخیرهسازی کلیه اسرار به سرقت رفته دست خواهند یافت. البته، مسالهای که وجود دارد این است که آژانس از «دشمن بالقوه» چه تعریفی دارد. زمانی که مرکز اطلاعات یوتا عملیاتی گردد، در اصل به سایه آژانس امنیت ملی تبدیل خواهد شد. این مرکز از اطلاعات دریافتی ماهوارههای جاسوسی آژانس، پستهای شنود خارج از کشور و اتاقهای مخفی مونیتورینگ در تاسیسات مخابراتی سراسر آمریکا تغذیه خواهد کرد. سپس این داده ها را در اختیار متخصصان رمزگشا، جستوجوگران اطلاعات، تحلیلگران مسائل چین، کارشناسان ضدتروریسم و سایر افرادی قرار میدهد که در مقر آژانس امنیت ملی در فورت مید و اقصی نقاط جهان کار میکنند.
ارکان مختلف شبکه آژانس امینت ملی آمریکا عبارتند از:
1) ماهوارههای ثابت: چهار ماهواره در اطراف کره زمین قرار گرفتهاند که فرکانسهای مختلف را پایش میکنند، از امواج واکی تاکی و تلفنهای همراه در لیبی گرفته تا سامانههای راداری در کره شمالی. نرم افزار داخلی این ماهوارهها به عنوان اولین فیلتر در فرآیند جمعآوری اطلاعات فعالیت میکند که فقط مناطق، کشورها، شهرها، شماره تلفنها یا ایمیلهای حساس را هدف میگیرند ؛
2) مرکز اطلاعات فضایی، پایگاه نیروی هوایی باکلی، کلرادو: اطلاعات دریافتی از ماهوارههای ثابت و نیز سیگنالهای پستهای شنود فضایی و خارج از کشور در خارج از شهر دنور تقویت میگردند. حدود 850 پرسنل آژانس امنیت ملی این ماهوارهها را رهگیری نموده، اطلاعات هدف را مخابره کرده و منابع اطلاعاتی را دانلود میکنند ؛
3) آژانس امنیت ملی در ایالت جورجیا، فورت گوردون، آگوستا، جورجیا: این مرکز بر رهگیری اطلاعات دریافتی از اروپا، خاورمیانه و شمال آفریقا تمرکز دارد. این تاسیسات با کد رمز "چای شیرین"(Sweet Tea) تا حدزیادی توسعه یافته و در حال حاضر ساختمان عملیات آن 604000 فوت مربع است و بالغ بر 4000 اپراتور رهگیری، تحلیلگر و کارشناس مختلف در آنجا فعالیت دارند ؛
4) آژانس امنیت ملی در ایالت تگزاس، پایگاه نیروی هوایی لاکلند، سن آنتونیو : این مرکز بر رهگیری اطلاعات دریافتی از آمریکای لاتین و پس از حادثه 11 سپتامبر، خاورمیانه و اروپا تمرکز دارد. در این مکان حدود 2000 پرسنل فعالیت دارند. آژانس امنیت ملی اخیراً مرکز ابرداده را در این محل با هزینه 100 میلیون دلار بازسازی کرد- مرکز ذخیرهسازی اطلاعات پشتیبانی برای مرکز اطلاعات یوتا ؛
5) آژانس امنیت ملی ایالت هاوایی، جزیره اوهو: این مرکز بر رهگیری اطلاعات دریافتی از آسیا تمرکز دارد. این مرکز در دوران جنگ جهانی دوم با هدف ساخت هواپیما بنا شده بود و در واقع پناهگاه زیرزمینی با وسعت 250000 فوت مربع بود که تحت عنوان "حفره"(Hole) از آن یاد میکردند. مشابه با سایر مراکز عملیات آژانس امنیت ملی، این تاسیسات نیز بعدها توسعه یافته است. این مرکز در حال حاضر با 2700 پرسنل در زمینی به وسعت 234000 فوت مربع فعالیت میکند ؛
6) پستهای شنود داخلی: مدتها است که آژانس امنیت ملی اجازه دارد تا ارتباطات ماهوارهای بینالمللی را استراق سمع کند. اما پس از حادثه 11 سپتامبر، این مرکز دستگاههای استراق سمع را در "سوئیچهای" مخابراتی آمریکا نصب کرد که امکان شنود تماسهای داخلی را فراهم میسازد. یکی از مقامات سابق آژانس امنیت ملی میگوید که هماکنون 10 تا 20 پست شنود در داخل وجود دارد ؛
7) پستهای شنود خارج از کشور: بنابر اظهارات یک منبع آگاه اطلاعاتی، آژانس امنیت ملی دستگاههای استراق سمع را بر روی حداقل دهها لینک مخابراتی خارج از کشور نصب کرده است که هر یک از آنها میتوانند جریان اطلاعات را با نرخ داده بالا استراقسمع نمایند ؛
8) مرکز اطلاعات یوتا، بلوفدال یوتا: مرکز ذخیره سازی اطلاعات دیجیتالی در مکانی به وسعت 2 میلیون فوت مربع و هزینهای بالغ بر 2 میلیارد دلار در خارج از شهر سالت لیک به عنوان شاهکار راهبرد اطلاعاتی آژانس امنیت ملی احداث گردید و فعالیت آن در حوزه رمزگشایی اسنادی حیاتی است که رمز آنها در گذشته غیرقابل شکستن بود ؛
9) مرکز تحقیقات چندمنظوره، اوک ریج، تنسی : حدود 300 دانشمند و مهندس رایانه با ضریب امنیتی بالا در این مکان مشغول به کارند و ساخت سریعترین ابررایانههای جهان از وظایف آنهاست و بر روی پروژههای رمزگشایی و سایر برنامههای مخفی فعالیت میکنند ؛
10) مقر آژانس امنیت ملی، فورت مید، مریلند: در اینجا تحلیلگران جهت تهیه گزارش و ارائه پیشنهادات به اطلاعات ذخیره شده در بلوفدال دسترسی دارند که در نهایت نیز برای سیاستگذاران ارسال خواهند کرد. در راستای کنترل افزایش حجم اطلاعات، آژانس امنیت ملی در حال احداث یک مرکز ابررایانه با هزینهای بالغ بر 896 میلیون دلار است.
یکی از دلایل اصلی احداث مجتمع بلوفدال، نفوذ به درون فرمول ریاضی پیچیدهای شبیه AES و رمزگشایی آن است. این نوع کشف رمز به دو ابزار اساسی نیاز دارد: رایانههای با سرعت بسیار بالا برای انجام حملات brute-force بر روی پیغامهای رمزگشایی شده و تعداد قابلتوجهی از این نوع پیغامها برای تحلیل رایانهای.
هرچه تعداد پیغامهای یک هدف خاص بیشتر باشند، احتمال اینکه رایانهها الگوها را شناسایی کنند، بیشتر است و بلوفدال میتواند تعداد بسیار زیادی از پیغامها را ذخیره نماید. منبع دیگری، از مدیران ارشد اطلاعاتی که در بخش برنامهریزی فعالیت داشت، میگوید: "یک بار درباره چرایی ساخت این مرکز برای آژانس امنیت ملی پرسیدیم؟
اوه، پسر، آنها کلیه پرسنل قدیمی را جمع کردند– حتی مأموران مخفی" بنابر اظهارات وی، این کارشناسان به مدیر وقت اطلاعات ملی یعنی «دنیس بلر» (Dennis Blair) گفتند: "شما باید چنین مکانی را بسازید زیرا ما به تنهایی قادر به رمزگشایی نیستیم." این اعترافی صادقانه بود. در جنگ طولانی بین رمزنویسها و رمزیابها– با وجود دهها هزار رمزنویس در صنعت امنیت رایانهای– رمزیابها به شکست خود اعتراف کردند.
رویکرد و دیدگاه مراجع آمریکایی
« جیمز بمفورد » ؛ نویسنده کتاب "کارخانه سایه: آژانس امنیت ملی فوق سری از 11 سپتامبر تا استراقسمع مکالمات شهروندان آمریکا" در مورد ساخت مرکز جاسوسی یوتا معتقد است،از نگاه آژانس امنیت ملی، پس از حملات 11 سپتامبر و تخصیص دهها میلیارد دلار بودجه در مقطعی توانست دستاوردهای این سازمان را در حوزه کشف نوشتههای رمزی به طور قابل ملاحظهای ارتقا بخشد.
آژانس امنیت ملی که به عنوان بازوی وزارت دفاع پس از حادثه پرل هاربر تاسیس گردید، ماموریت داشت تا از وقوع هرگونه حمله غافلگیر کنندهای جلوگیری کند اما در سالهای پس از جنگ سرد با چندین رویداد تحقیرآمیز روبرو گردید. با تشدید یافتن حملات تروریستی– اولین آن بمبگذاری در مرکز تجارت جهانی و پس از آن انفجار سفارت آمریکا در شرق آفریقا، حمله به ناو یواساس کول آمریکا در یمن و در نهایت حملات ویرانگر 11 سپتامبر- برخی ماهیت وجودی آژانس امنیت ملی را زیر سوال بردند. در واکنش، آژانس امنیت ملی به تدریج خود را احیا کرد.
هرچند دلایل اندکی وجود دارد که ثابت نماید کارآمدی این سازمان بهبود یافته است– رویهم رفته، علیرغم وجود مستندات فراوان و فرصتهای عالی برای جمعآوری اطلاعات، آژانس فرصت شناسایی حملات نافرجام یک بمبگذار انتحاری در پرواز سال 2009 به دیترویت و نیز عملیات بمبگذاری اتومبیل سال 2010 در میدان تایمز را از دست داد– اما تردیدی نیست که این سازمان خود را به بزرگترین، سریترین و احتمالاً با نفوذترین آژانس اطلاعاتی آمریکا تبدیل نموده است که تا به حال وجود داشته است.
در این روند– و برای اولین بار از زمان ماجرای واترگیت و دیگر رسواییهای دولت نیکسون– آژانس امنیت ملی ابزارهای جاسوسی را بر روی آمریکا و شهروندانش تغییرجهت داده است. این سازمان با هدف جمعآوری و بررسی میلیاردها ایمیل و تماسهای تلفن همراه خواه از داخل یا خارج، دهها مرکز شنود و استراق سمع را در سراسر کشور راهاندازی نموده است. این مرکز برای جستوجوی الگوها و رمزگشایی، ابررایانهای با سرعت تقریباً غیرقابل تصور ساخته است. نهایت اینکه، آژانس احداث مجتمعی را آغاز کرده است که در آنجا تریلیاردها لغت، ایده و نجوای دریافتی از طریق شبکه الکترونیکی ذخیره میگردند و البته، کلیه این اقدامات به صورت پنهانی انجام میگیرند.
برای افراد درون سازمانی، این مثل قدیمی که آژانس امنیت ملی هرگز چیزی نمیگوید بیش از همیشه کاربرد دارد هرچند امنیت سایبری مطمئناً از جمله مواردی خواهد بود در بلوفدال بر آنها تمرکز دارند، اما اینکه چه اطلاعاتی گردآوری میشود، چگونه جمعآوری میگردند و چه کاربردی دارند، موضوعات به مراتب مهمتری هستند.
مبارزه با هکرها پوشش خوبی برای این مرکز خواهد بود– توصیح این مساله ساده است و اینکه چه کسی میتواند با آن مخالف باشد؟ گوردون داف؛ سردبیر نشریه وترنز تودی در اوهایو میگوید اطلاعاتی که منشأ انسانی داشته باشند، به مراتب مفیدتر خواهند بود و مقامات آمریکایی در حال احداث مرکزی هستند که اصولا اطلاعاتی بی ارزش را جمع آوری می کند.
سایت تکا (Tecca) : در گزارشی با تأکید تلویحی بر اینکه هیچ شهروندی در آمریکا از امنیت اطلاعات شخصی برخوردار نیست و همواره از طریق سیستمهای جی پی اس، وب و مخابرات تحت کنترل است، مینویسد: در واقع دیگر هیچ محیطی در آمریکا حتی در فضای مجازی هم خصوصی نیست و هیچ راهی هم برای فرار از چشمهای کنترلگر در آمریکا وجود ندارد.
این سایت آمریکایی در ادامه، ۴ راهکار عمدهای که دولت آمریکا طی سالهای اخیر، برای جاسوسی از شهروندان خود آنها را در دستور کار قرار داده است به این ترتیب معرفی میکند:
1. ساخت یک مرکز عظیم در ایالت یوتا برای خواندن تمام ایمیلها: بر اساس این گزارش، مرکز جاسوسیآژانس امنیت ملیدر آمریکا در حال ساخت مرکزی عظیم در ایالت یوتا است تا در آن اقداماتی را برای خواندن تمام ایمیلهای شهروندان آمریکایی انجام دهد. گفته میشود ساخت کامل این مرکز در سال ۲۰۱۳ به پایان می رسد.گفته میشود یکی از اولویتهای اساسی در تکنولوژی این مرکز، شکستن پیچیدهترین کدهای رمزی است که برخی کاربران اینترنت برای ساخت یک فضای خصوصی کاملا امن برای خود ایجاد میکنند ؛
2. پرونده سازی برای افرادی که با دولت کار میکنند: واحد پلیساف بی آی (FBI) در آمریکا از سالها قبل در حال پروندهسازی برای افرادی است که به نحوی از انحا در آمریکا یک چهره سرشناس محسوب میشوند و با دولت آمریکا در ارتباطاند. به گزارش این سایت ، لو رفتن اطلاعات اف بی آی از تمام زندگی خصوصی «استیو جابز»، مدیرعامل شرکت اپل از دوران نوجوانی او تا زمان مرگش، یکی از مثالهایی است که میتوان در این زمینه به آن اشاره کرد. عمده این پرونده سازیها از طریق جاسوسی در زندگی خصوصی افراد در فضای مجازی و مخابراتی صورت میگیرد ؛
3. خواندن تمام پیام های شخصی در رسانههای اجتماعی: بر اساس این گزارش، سازمان های امنیت ملی در آمریکا، تمام پیغامهای کاربران در شبکههای اجتماعی همانند «توئیتر» و «فیس بوک» را مورد بازخوانی قرار میدهند. آنها حتی پیامهای غیر قابل ارسالی همانند جملاتی که در استاتوس ایمیلها و صفحات چت به وسیله کاربران نوشته میشود را نیز مورد مطالعه قرار میدهند ؛
4. کنترل اطلاعات سرویس دهندگان اینترنت (آی.اس.پی ها) : بر اساس این گزارش، سرویس دهندگان اینترنت یکی از منابعی هستند که در مواقع لزوم، تمام سوابق حضور کاربران در فضای مجازی را در اختیار دولت آمریکا قرار میدهند. این مقوله امکانی است که دولت آمریکا برای جاسوسی از شهروندان خود بر آن تکیه بسیاری دارد. این مساله تا آن اندازه در آمریکا عمق یافته است که گفته میشود قرار است قوانینی در این کشور به تصویب برسد که حتی اطلاعات آی.اس.پی ها برای وکالت در دادگاه ها نیز مورد استناد قرار گیرند.
دزرت نیوز؛ در گزارشی به قلم کرت نیمو (Kurt Nimmo) نوشت: گشایش امروز مرکز دادههای 1.5 میلیارد دلاری "سازمان امنیت ملی" با هدف افزایش اشتغالزایی در کوتاه مدت و نیز اعتبار یوتا به عنوان یک مرکز تکنولوژیک در بلند مدت، برای همیشه ثبت میشود.
سناتور "اورین هاچ"، نماینده یوتا با افتخار ابراز میکند: "این مرکز طی دوران راهاندازی و تکمیل خود، 5 تا 10 هزار فرصت شغلی موقت و پس از ساخته شدن 100 تا 200 شغل پر در آمد ثابت ایجاد خواهد کرد." این "مرکز داده " جدید التأسیس که سال قبل با تلاش از جانب " بنیاد پیشگام الکترونیک"(EFF) بوجود آمد، احتمالاً به عنوان مرکز نظارت بر شبکههای اجتماعی "وزرات امنیت سرزمینی"(DHS) ، فعالیت خواهد کرد.
استراق سمع مکالمات شهروندان آمریکا صرفاً در سوئیچهای مخابرات متوقف نمیگردد. برای کنترل ارتباطات ماهوارهای در داخل و خارج از آمریکا، آژانس بر ایستگاههای زمینی پرقدرت AT&T ، گیرنده ماهوارهای در مناطقی نظیر Roaring Creek و Salt Creek نظارت دارد. در انتهای جاده فرعی منطقه روستایی کاتاویسا ایالت پنسیلوانیا، سه دیش ماهوارهای 105 فوتی منطقه Roaring Creek ، بخش اعظم ارتباطات آمریکا را در داخل و خارج از اروپا و خاورمیانه تحت کنترل دارند. در زمین متروکهای از منطقه دوردست آرباکل ایالت کالیفرنیا، سه دیش ماهوارهای مشابه در ایستگاه Salt Creek شرکت AT&T منطقه آسیا و حاشیه اقیانوس آرام را تحت پوشش دارند.
«ویلیام باینی» (William Binney) ریاضیدان ارشد آژانس امنیت ملی که مسئولیت مکانیزه کردن شبکه استراق سمع آژانس امنیت ملی در سراسر جهان که در اواخر سال 2001 آژانس امنیت ملی را ترک کرد، یعنی مدت کوتاهی پس از آنکه آژانس امنیت ملی برنامه ضبط و کنترل بدون مجوز مکالمات را آغاز کرد.
وی صراحتاً میگوید: "آنها قانون اساسی را زیرپا گذاشتند. اما برای آنها اهمیتی نداشت. آنها قصد دارند به هر شکل ممکن این کار را انجام دهند و هر کسی که در این راه مانع گردد را قربانی میکنند. پس از نقض قانون اساسی، دیگر نمیتوانستم در آنجا بمانم." « بینی » اظهار میدارد طرح Stellar Wind به مراتب بزرگتر از آن چیزی بود که افشا گردید. این برنامه فقط شامل استراق سمع مکالمات تلفن همراه داخلی نیست بلکه بازرسی ایمیلهای داخلی را نیز شامل میگردد.
در خصوص احداث این پایگاه گفتنی است که :
1- احداث مرکز اطلاعات یوتا با انتقادهایی همزمان شد که از امضای قانون دفاع ملی آمریکا توسط باراک اوباما، رئیس جمهور این کشور صورت گرفته است. این قانون به مقامات آمریکایی اجازه بازداشت بی حد و حصر متهمان به فعالیتهای تروریستی را میدهد. سازمانهای جاسوسی آمریکا و اسرائیل از شبکههای اجتماعی اینترنتی برای جمع آوری اطلاعات شخصی افراد در سراسر دنیا استفاده میکنند. سال گذشته اتهامها در خصوص ارتباط گوگل با سیا و سازمان اطلاعات ملی آمریکا به شروع تحقیقاتی از این موتور جستجوگر شد.
از دیگر سو، موساد و سیا نیز به صورتی گسترده از فیس بوک برای عملیات بی ثبات سازی در دیگر کشورها استفاده میکنند و سال گذشته نیز حتی صحبتهایی درباره ارتباط مارک زوکربرگ، یکی از بنیانگذاران فیس بوک که از آن به عنوان رسانه جایگزین آمریکا یاد میشود، با سیا مطرح بود و حتی بابت همکاریهایی که با این سازمان داشت، موفق به دریافت جایزه شد. مطلب دیگر بحث شنود مکالمات تلفنی و ایمیلهای مردم آمریکاست که توسط جورج بوش در سال 2008 امضا شد که در واقع تاسیس مرکز جاسوسی یوتا وفعالیتهای آن، به نوعی ناقض حقوق شهروندی مردم آمریکا در قانون اساسی شان است.
2- « جیمز کلاپر » مدیر اطلاعات ملی آمریکا مدعی است: «عملیاتهای اطلاعاتی ایران علیه آمریکا، از جمله توانمندیهای سایبری آن، در سالهای اخیر به شدت افزایش یافته است. بر اساس ارزیابی ما، سرویسهای اطلاعاتی خارجی سه کشور روسیه، چین و ایران، بزرگترین تهدید در سالهای آتی برای آمریکا خواهند بود. آمریکا که برای تأمین بودجههای نظامی خود همواره نیاز دارد تا دست به معرفی و ایجاد تهدیدات جدیدی برای خود کند، این بار نیز با استفاده از اصل ارعابسازی در نزد افکار عمومی سعی دارد ایران را تهدیدی جدید معرفی کند تا بلکه توجیهی باشد برای افزایش بودجههای نظامی و افزایش اقدامات خصمانه خود علیه ایران.
چنانچه کارشناسان مسائل امنیتی و سایبری بارها گفتهاند، آمریکا قصد دارد با بیان چنین اظهاراتی دست به برپایی پروپاگاندای جدیدی در عرصه سایبری و در نهایت به یک خودزنی 11 سپتامبری دیگر از نوع سایبری بزند و زمینه لازم را برای برپایی فشارها و حتی اقدامات نظامی علیه کشورهای دیگر آماده سازد ؛
3- اوباما اخیراً در جلسهای در کاخ سفید با حضور برخی مقامات بلند پایه و اعضای تیم ملی امنیت رئیس جمهور، از "موج جدید حملات سایبری به ایران خبر داد" و عملیاتهای سایبری گذشته آمریکا مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. در این جلسه اوباما اذعان کرد که آمار قابل اطمینانی از خسارات وارد شده به تاسیسات هستهای ایران در دست نیست و نمیتوان آمار دقیقی از اینکه چقدر در روند پیشرفت تکنولوژی هستهای ایران داشته بدست آورد. همچنین اسرائیل، ایران را به حملات سایبری تهدید کرده است ؛
4- انتشار خبر ساخت مرکز جاسوسی یوتا، در حالی در اختیار مخاطبان قرار میگیرد که باید دانست تمرکز اصلی آنها بر فراتر از مرزهای آمریکاست.در واقع آمریکا، قصد دارد با درز دادن یک چنین مقولاتی بر اقتدار مجازی خود در افکار عمومی جهان بیفزاید. جدای از این مساله باید این نکته را نیز مد نظر قرار داد که به هر حال مقوله "جنگ سایبری" در دنیای امروز یک واقعیت پذیرفته شده است. در واقع، آمریکا برای ضربه زدن به دشمنان خود و در صدر آنها کشور جمهوری اسلامی ایران، قصد آن را دارد که از جنگ در فضای سایبر بیشترین بهره را ببرد. کنترل اطلاعات کاربران ایرانی که میتواند پس از گذشت چند سال نموداری از خصوصیات فردی و تمام روابط این کاربران را در اختیار اینگونه مراکز جاسوسی قرار دهد، یکی از ابزارهای مهم آمریکا در اقدامات خود در جنگهای سایبری و بعضاً خارج از فضای سایبر است .