شیخ عبدالله پیاده از اهالی روستای شش بهره لردگان، بیش از 50 مرتبه با پای پیاده به زیارت ائمه معصومین(ع) مشرف شد.
شیخ عبدالله از نجف و کربلا پیاده به قم و مشهد می رفت و در راه امامزادگان را هم زیارت می کرد، به همین دلیل به شیخ پیاده شهرت پیدا کرد.
آیت الله شیخ مرتضی حائری، اسماعیل دولابی، شیخ محمد فکور یزدی و حسین مظلومی از دوستان و معاشران شیخ عبدالله پیاده بودند که همه آنها در زهد و تقوی و عرفان جایگاه والایی داشتند.
شیخ عبدالله بختیاری در اواخر عمر خود به بیماری اوره مبتلا شد و پس از یک هفته بستری در بیمارستان آیت‌الله گلپایگانی قم در شب بیستم ماه مبارک رمضان سال 1402 قمری مصادف با 11 تیرماه 62 شمسی که سنش از هشتاد سالگی گذشته بود، دارفانی را وداع گفت و در قبرستان بقیع در راه قم به جمکران به خاک سپرده شد.