فوتبال ما اگر چه در رویارویی با تیم‌های آسیایی گل کاشته، اما در جزیره کوچک بحرین زمین گیر شده است و دیشب نیز بازی را با یک گل به آن‌ها واگذار کرد.
نبردن‌های ما در این جزیره همچنان طلسم شده است و این موضوع همه ما را بسیار ناراحت کرده است، اما اتفاق دیشب یک بُعد دیگر داشت و روی دیگر این سکه تلخ‌تر از باخت بود و آن این بود که در ورزشگاه بحرین به ایران و ایرانی اهانت شد و وقتی که سرود کشورمان در ورزشگاه طنین انداز شد، تماشاگرانی که باید بر اساس عُرف بین الملل و برای احترام به کشورمان سکوت می‌کردند سر و صدا راه انداختند و بی احترامی کردند.
افراشتن پرچم و نواختن سرود ملی هر کشور در رویداد‌های ورزشی پر هیجان‌ترین و با احترام‌ترین قسمت حضور هر فرد در کشور دیگر است که سرشار از غرور ملی برای ورزشکار، تیم و ملت آن کشور است.
اتفاق دیشب، اما امری عادی نبود حتما برای تحقیر و تخریب روحیه بازیکنان ایرانی سازمان دهی شده بود، چیزی که نمی‌شود به راحتی از کنار آن گذاشت.
وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک اگر چه بیانیه‌هایی در محکومیت این رفتار ناشایست و اعتراض به آن داده اند و پیگیر هستند، اما به نظر می‌رسد باید فراتر از یک نامه نگاری وارد میدان شد.
دیپلماسی ورزشی دست به کار شود؛ ایرانی منتظر جوابی قاطع و کوبنده است، شاید تعلیق مسببان.
حالا این گوی و این میدان...
| غلامرضا منگلی خبرنگار تحریریه ورزشی خبرگزاری صدا و سیما |