آبه شینزو: "حمله به تأسیسات نفتی آرامکو به اقتصاد جهانی آسیب رساند".
آبه شینزو نخست وزیر ژاپن در سخنرانی خود در هفتاد و چهارمین دوره نشست های مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک با اشاره به حملات اخیر به تأسیسات نفتی عربستان سعودی گفت: "حمله به تأسیسات نفتی آرامکو اقدامی مجرمانه بود که به اقتصاد جهانی آسیب رساند".
این اظهارات در حالی مطرح میشود که یمنیها - که مسئولیت این حملات را پذیرفته اند - نه تنها از منافع اقتصاد جهانی هیچ بهره ای نبردهاند بلکه در سالهای گذشته شاهد شدید ترین حملات جنگندهها و موشکهای ائتلاف به رهبری عربستان به غیر نظامیان و تاسیسات حیاتی غیر نظامی در این کشور بودهاند و با به گروگان گرفتن اقتصاد جهان - از طریق تحریمها و محاصره اقتصادی یمنیها از زمین و دریا - وضعیت انسانی در این کشور را به بدترین وجه رقم زده اند. مهم تر اینکه این حملات و محاصره اقتصادی با حمایت همه جانبه سیاسی نظامی و مستشاری آمریکا و اروپا - مهمترین ارکان کنونی اقتصاد جهانی - صورت گرفته است.
حال این پرسش مطرح میشود که در این شرایط چگونه میتوان از مردم یمن انتظار داشت که نگران اقتصاد جهانی باشند. آیا در این شرایط طبیعی نیست مردم - به حکم ضرب المثل ایرانی که میگوید «دیگی که برای من نجوشد بهتر است سر سگ در آن بجوشد» - مهمترین رکن اقتصاد جهانی - شریان تولید و انتقال نفت - را هدف قرار دهند.
ظاهرا نخست وزیر ژاپن نیز- مانند آمریکا و سه کشور اروپایی - ایران را عامل دست داشتن در حمله به آرامکو میداند. وی در بخشی از سخنرانی دیروزش در مجمع عمومی سازمان ملل تلویحا به این مطلب اشاره کرد آنجا که گفت ”از ایران می خواهم به عنوان یک قدرت عمده اقداماتی را در پیش بگیرد که مبتنی بر خرد برگرفته از تاریخ غنی“ این کشور است". این اظهارات یا بدین معنا نیست که او تهران را عامل حمله به آرامکو میداند یا نگران است در آینده ایران نیز - مانند حوثیها - متوسل به چنین اقداماتی شود.
با توجه به این اشاره تلویحی آبه خوب است خاطر نشان شود ضرب المثل یاد شده درباره جمهوری اسلامی ایران نیز صادق است. چرا تهران باید نگران اقتصاد جهانی باشد؛ اقتصادی که نه تنها نفعی برای مردم ایران ندارد بلکه از جانب آمریکا و متحدانش برای اعمال فشار بر تهران به گروگان گرفته شده است.
آیا در این شرایط طبیعی نیست که ایران نیز - مانند حوثیها - در پی دمر کردن دیگ اقتصاد جهانی باشد؛ دیگی که نه تنها برای مردم ایران نمیجوشد بلکه از طریق تحریمها آماده شده تا بلای جهان مردم ایران شود.
جالب اینکه در حالی که آمریکا و اروپا از طریق تحریمها کشورها اقتصاد جهان را به گروگان گرفته اند آبه میگوید: ”حمله به تاسیسات نفت خام عربستان سعودی یک جنایت شدیدا مشمئزکننده بود که نظم اقتصادی بین المللی را به گروگان می گیرد.“
------------------------------------------------------
عبدالرضا خلیلی