نوای سرخ حماسه، نغمه رشادت مردان بی ادعای دیروز شهر است و ایمان داریم هرگز خاطره پرواز با شکوهشان در نیزار‌های دل ایرانیان گم نمی شود.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ لباس رزم به تن کردند؛ سربند یا حسین (ع) و یا زهرا(س) بر پیشانی بستند؛ بند پوتین هایشان را گره زدند و یا علی گویان راهی جبهه ها شدند.
راهی دیاری شدند که خاکریزهایش هنوز که هنوز است بوی ایثار و اخلاص و شجاعت می دهد؛سرزمینی که مردان بی ادعایش برای دفاع از اسلام و میهن غیورانه فریاد الله اکبر سر دادند و از غرش توپ و تانک دشمن نهراسیدند.
آنانی که وجودشان را با عشق سرشته بودند و سرنوشت‌شان را با شهادت! و شهادت یعنی همین؛یعنی سوختن، یعنی آتش، یعنی پسرم چه شد؟پدرم کی بر می گردد؟جوانم کجاست؟برادرم کو؟
و شهادت گلوله ای بود که از فاصله هزار متری شلیک شد، به گلویی اصابت کرد و بعد پیکری خونین زمین را از شجاعت و مردانگی اش سیراب نمود.
و زمین شلمچه،طلاییه، هویزه ،چزابه ،دهلاویه و همه و همه شهادت می دهند به نفس های حبس شده پس از بمباران شیمیایی، به خشکی لب ها ، به شب های سرد و روزهای عطش، به سوختن پیکرها ، به قطعه قطعه شدن بدن ها !
به راستی چه کسی شناسایی شان کرد؟چه کسی غسلشان داد؟چه کسی به چشم انتظارانشان در شهر خبر داد؟
و ما چگونه این شجاعت ها ،این ایستادن ها،این مردانگی ها و این سوختن ها را از یادببریم؟
چگونه آسوده خاطر زندگی کنیم، بی دغدغه نفس بکشیم، در روزمرگی ها غرق شویم و این از خودگذشتگی ها را به باد فراموشی بسپاریم؟
چگونه از یاد ببریم دل به دریا زدن جوانان بسیجی را، بچه هایی که تکه تکه ی بدن هایشان میدان رزم را گلگون می کرد و چفیه هایشان آغشته می شد به گوشت و خونشان!
مگر می شود ایستادگی مردان لب تشنه "فکه"را فراموش کرد؟ آنان که محاصره شدند و با آتش مستقیم دشمن و تشنگی مفرط جان سپردند اما جوابشان به عراقی ها که می گفتند تسلیم شوید فریاد تکبیر با لب های خشک و ترک خورده بود.
مگر می شود زمزمه های یا حسین(ع) و یا زهرا(س) رزمندگان در عملیات کربلای پنج، سنگین‌ترین و گسترده‌ترین عملیات دفاع مقدس در دفتر تاریخ تکرار نشود و گوش استکبار را کـَر نکند؟مگر می شود سرزمین شلمچه-این قطعه ای از بهشت- خون پاک سه هزار مجروح و شهید کربلای پنج را در دفترِ روزگارِ دلاورمردی ها مرور نکند؟
و هفته دفاع مقدس فرصتِ بازیادآوری رشادت این مردان بی ادعاست، این راست قامتان،این سرباختگان و این سالکان الی الله ....
راستی یادمان نرود خون شهیدان حق الناس است، با این حق بزرگی که به گردن تک تکِ ماست، چه خواهیم کرد؟!
نگارنده:مرضیه قاسمی