به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيمابه نقل از آسوشیتدپرس،صدراعظم آلمان گفت: تا سال ۲۰۳۰ میلادی، پنجاه و پنج درصد انتشار دی اکسید کربن را در آلمان کاهش خواهیم داد.
سه گانه ائتلاف تشکیل دهنده دولت آلمان، متشکل از احزاب متحد مسیحی و سوسیال دموکرات‌ها امروز در یک کنفرانس خبری، مصوباتی را در خصوص پذیرش یک «بسته اقدام» معرفی کردند که پایبندی و عمل به اهداف حفاظت محیط زیستِ سال ۲۰۳۰ جمهوری فدرال آلمان را تضمین می‌کند. قرار است تا پایان سال جاری میلادی، مقررات قانونی متناسبی در باب اجرایی شدن این اهداف به تصویب رسند.
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان با حضور شماری از اعضای کابینه خود با شرکت در معرفی «برنامه‌های حفاظت از محیط زیست سال ۲۰۳۰ میلادی آلمان» اظهار داشت: خانم‌ها و آقایان محترم! مایلم حضور شما در این کنفرانس را خیرمقدم عرض کنم. ما به عنوان کمیته ائتلاف تشکیل دهنده دولت آلمان در اینجا حضور داریم. البته وزرای کابینه هم در این کنفرانس حضور دارند که طبعا نقش عمده‌ای در کسب نتایج و دستاورد‌های برنامه امروز داشته اند. در پشت معرفی این برنامه، ساعت‌ها کار و فعالیت قرار داشته است و ما همزمان کابینه حفاظت از محیط زیست را نیز در دولت تشکیل داده ایم و در نهایت توانستیم برای اهداف برنامه حفاظت از محیط زیست سال ۲۰۳۰ آلمان، مصوباتی داشته باشیم. این برنامه البته با نگاهی بلند مدت‌تر تا سال ۲۰۵۰ میلادی را در نظر گرفته است. ما می‌خواهیم نشان دهیم ردپای بشریت، ظرف دو سده اخیر یعنی در سال‌های صنعتی شدن، هنوز باقی است و این وظیفه‌ای است که اکنون در مقابل دیدگان ما قرار دارد و برماست تا در سال‌های آتی بتوانیم بر این استقرار (و برجاماندن این ردپا) فایق آییم تا به این وسیله بتوانیم بر کودکان و نوادگانمان، آینده‌ای برای زندگی برجا گذاریم.
مرکل سپس خاطر نشان کرد: امروز ما زندگی پایداری نداریم و از تمامی جنبه‌ها و جهات، زندگی ما پایدار و دوام لازم را ندارد. پیش از آنکه بخواهم به پاره‌ای از دیدگاه‌های شخصی ام در این ارتباط اشاره کنم مایلم مقدمه‌ای کوتاه را بیان کنم. چون شاید خیلی از شما‌ها که اینجا حضور دارید و حتی بسیاری از آن‌هایی که امروز در خارج از این سالن حضور دارند در مورد ماموریت‌هایی که برای حفاظت از آب و هوا در آلمان داریم، سئوالاتی داشته باشند. ما برای سال ۲۰۲۰ میلادی این مسئولیت را پذیرفته بودیم که انتشار گاز آلاینده دی اکسید کربن را به میزان چهل درصد کاهش دهیم. به احتمال قوی باید بپذیریم آنچه را که برای سال ۲۰۷۰ میلادی در نظر گرفته بودیم متاسفانه امکان تحقق ندارد. این مساله مرا و بسیاری دیگر را به خود مشغول کرده است. این یعنی آنکه در نگاه اول، ما سراغ اهداف جدید دیگری رفتیم. اینکه در سال ۲۰۳۰ بتوانیم به میزان پنجاه و پنج درصد از انتشار گاز‌های زیان آور خود را بکاهیم. من برخی اظهانظر‌ها در مورد اهداف محیط زیست سال ۲۰۳۰ را درست نمی‌دانم. ما بسیار گسترده و تنگاتنگ، مصوبات امروز را به نتیجه رساندیم. چون اهداف مشترک را می‌توان خوب اجرا کرد. مطالبات ما (در اجرای این اهداف زیست محیطی) حتما باید قانونی باشند. چون این کار، تبعات و پیامد‌هایی را نیز با خود خواهد داشت. آنچه ما به عنوان مسئولیت و تعهد پذیرفته ایم به یک باره به وجود نیامده است. ساز و کاری که امروز آن را به تصویب رساندیم، بسیار مهم است. این طور نیست که «کابینه محیط زیست آلمان» از امروز به کارش پایان دهد بلکه این کابینه یا به تعبیری بهتر، «کمیسیون آب و هوای کابینه» همچنان موجودیت خود را حفظ خواهد کرد. ما همواره سال به سال، اهداف و خط مشی‌های متناسبی را که انجام داده ایم، مورد ارزیابی قرار می‌دهیم و نشان می‌دهیم به چه اهدافی رسیده ایم و به کدام‌ها دست نیافته ایم. ما در این زمینه از ایجاد یک نشست شورای کارشناسان نیز حمایت می‌کنیم و سپس بسیار امروزی در مورد آنچه که باید اتفاق بیفتد، اینکه چطور باید هدایت کار را در اختیار داشته باشیم و چطور باید مسائل جدید را مورد پذیرش قرار دهیم و چه مواردی را باید بهبود بخشیم، تصمیم می‌گیریم. این ساز و کار در واقع گارانتی و تضمینی است که دسترسی گام به گام ما را به اهداف از پیش تعیین شده، امکانپذیر می‌کند. طبعا چنانچه ما بخواهیم بار دیگر از این مسیر درس بگیریم، این، کاری بسیار سخت و دشوار است. چون برای آن یازده سالی که پیش شرط تعریف کرده ایم؛ در مورد اینکه تحولات اقتصادی چگونه خواهد بود یا اینکه سرعت توسعه فناوری‌ها چقدر خواهند بود و با چه سرعتی می‌توانیم به تحولات تعیین شده دست یابیم، این‌ها همه مواردی هستند که باید آنها را لحاظ کنیم. اما معتقدم ما از جوانان سراسر جهان درخواست کرده ایم مطالبات قانونی خود را مطرح کنند که در این صورت آنها شانس برخورداری از یک زندگی بهینه را داشته باشند.
صدراعظم آلمان یادآور شد: هنگامی که گِرتا تونبرگ (دانش‌آموز محصل و فعال محیط‌زیست سوئدی که آغازگر جنبش جهانی دانش‌آموزی برای آگاه‌سازی از تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین به نام «جمعه‌ها برای آینده» است) از این عبارت استفاده می‌کند که «متحدانه از علم دفاع کنید!»، این طور نیست که ما یک نگاه ایدئولوژیک به این مفهوم داشته باشیم بلکه دیدگاه ما آن است که مدارک گسترده‌ای در این زمینه موجود است و این یعنی آنکه ما نیز باید (در برابری آلودگی‌های زیست محیطی) به اقدامات متقابل دست بزنیم؛ بنابراین چشم پوشی و صرفنظر کردن از ابراز نظر علمی، کار درستی نیست، اما اینکه چطور باید از این شرایط گذر کنیم، این، همانی است که ما در حال کنترلش هستیم. مرکل گفت: برای این بسته اقدام زیست محیطی، ساعات زیادی صرف شده است و بنابراین اجازه می‌خواهم بگویم این مثالی از همان کاری است که ما در سیاست نیز انجامش می‌دهیم. البته که سیاست با علم، فرق دارد؛ حتی با جوانان بی صبر و حوصله نیز متفاوت است. عرصه سیاست، چیزی است که امکانپذیر است و ما ظرفیت هایش را با خاستگاه‌ها و کانون‌های متفاوت در کارمان به دقت بررسی کرده ایم. این برایم از اهمیت برخوردار است که ما از طریق ارایه این اسناد (بسته اقدام زیست محیطی) به سمتی حرکت کنیم که باورش داریم و ما می‌توانیم به اهداف تعیین شده، دسترسی پیدا کنیم و برای تحقق آنها، مبانی و بنیانی واقعی بنا کنیم. ما در مورد ساز و کار اجرای این بسته، دو مکانیزم داریم که یکی رصد و مونیتورینگ و دیگری حرکت آهسته و تدریجی است. این دومی، به آهستگی، آغاز می‌شود، اما سیری صعودی دارد. ساز و کار دوم، همان «سیگنال هزینه» است که ما برای میزان انتشار دی اکسید کربن در نظر گرفته ایم. علت آنکه ما این سینگال را در نظر گرفته ایم آن است که به نوآوری و خدمات نوآورانه باور داریم. ما به عنوان سیاستمدار، این امکان را نداریم تا در تمامی زمینه‌ها دقیق و درست بدانیم؛ منظورم آن است که کجا‌ها چیز‌های جدید و کجا‌ها ایده‌های خلاقانه وجود دارند و ما چطور می‌توانیم فناوری‌ها را تغییر دهیم؟ در واقع «سیگنال هزینه» به طور گام به گام یک دهه از میزان اجرای این بسته را مورد بررسی قرار می‌دهد. به طور مثال ما در سال ۲۰۲۶ عملکرد سال ۲۰۲۵ را مورد رسیدگی قرار خواهیم داد تا اینکه دریابیم چطور حرکت کرده ایم و به این وسیله بتوانیم یک سامانه تاییدکننده راه بیندازیم که البته در آغاز کار، طبیعی است فاقد یک ساز و کار اقتصاد بازار خواهد بود و باید این سیستم را به طور مرحله به مرحله توسعه داد. برای همین، این «سیگنال هزینه» از اهمیت برخوردار است، اما این انتظار بحقی است که راهی را که شهروندان در اجرای این سیاست‌های زیست محیطی در پیش گیرند، در نهایت برای خود آنها جبران شود و در بسیاری از حوزه‌های مختلف به طور مثال در کاهش هزینه اشتراک برق در حال پیمودن یک چنین مسیری هستیم. ما با بلوک بزرگ دیگری که از بخش‌های مختلفی هم تشکیل شده است، روبرو هستیم و تاکنون اقدامات بسیار مجزایی در این قسمت‌ها انجام شده است و من مایلم به طور موکد دوباره بگویم ما در این بخش‌های بزرگ نتوانسته ایم به اهدافمان برسیم. یکی از آنها ساختمان و دیگری حوزه حمل و نقل است. ماموریت‌ها و مشوق‌های بسیار متعددی در این دو بخش تاکنون در نظر گرفته شده اند، اما این‌ها منجر به آنکه مردم، دوستدار محیط زیست شوند، نشده است. البته من الان نمی‌خواهم به جزئیات این مساله اشاره کنم. اما کلیت این اقدامات در واقع حمایت از «سیگنال هزینه» است تا در نهایت این ساز و کار‌ها بتوانند رفتار مردم را به طور مرحله به مرحله تغییر دهند. البته این تغییر به معنای چشم پوشی از نوع رفتار ما نیست بلکه در قالب یک مدل «اقتصاد بازار اجتماعی» متکی بر اجزاء و عناصر اکولوژیکی (بوم شناختی) مرتبط دیده می‌شود. در کل اجازه می‌خواهم این را بگویم که ما در گستره زیادی در این زمینه کار کرده ایم و از منظر من، این شانس که بهتر از اهداف در نظر گرفته زیست محیطی سال ۲۰۲۰ عمل کنیم، بسیار زیاد است و ما تمام تلاش خود را به کار خواهیم بست که تنها به این اهداف نرسیم بلکه این امکان را داشته باشیم که بتوانیم آنها اصلاح هم بکنیم و اقدامات تکمیلی برایشان در نظر گیریم. در هر صورت باید از یک جا شروع کنیم. بی شک کار آینده ما قطعا در این خصوص، آسانتر از آنچه که طی ساعات گذشته، سپری کردیم، نخواهد بود. در هر صورت ما جدی، سازنده و گاهی اوقات هم خوشحال در این مسیر تلاش خواهیم کرد.