به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما مرکز خوزستان، امروزه اکثر کشورهای توسعه یافته به نقش ورزش در اقتصاد پی بردند و یکی از برنامه
ریزیهای و درآمد زایی را بر پایه ورزش قرار دادند. جامعهای که به ورزش اهمیت بدهد از انحرافات و آسیبهای اجتماعی کمتری رنج میبرد و دارای مردمانی شاد است.
کشوری که از جامعهای سالم و شاد تشکیل شده باشد در تمامی ضمیهها از جمله اقتصاد و دانش در بالاترین سطر قرار میگیرد. در واقع تاثیر ورزش و تربیت بدنی به عنوان یک پدیده تربیتی سازنده و مفید درغنای فرهنگی درهر جامعه حائز اهمیت است.
متاسفانه به مسئله بسیار مهم ورزش در کشور ما توجه نمیشود. مسئله مهمی که این روزها باعث نگرانی اهل ورزش ایران و بخصوص استان خوزستان شده است، حذف ورزش قهرمانی از بدنه وزارتخانه نفت است.
بیژن نامدار زنگنه، در ابلاغیهای جدید به بخشهای مختلف وزارت نفت، تقریبا ورزش را از بدنه این وزارتخانه حذف کرده است. او در این ابلاغیه اعلام کرده که مالکیت، مدیریت و کمک مالی به باشگاههای حرفهای توسط شرکتهای تابعه صنعت نفت به صورت مستقیم و غیرمستقیم ممنوع است.
وزیر نفت همچنین تاکید کرده است که تیمهای فوتبال نفت آبادان، نفت مسجد سلیمان و پارس جنوبی تا اول آذر فرصت دارند، وضعیت مالکیت خود را مشخص کنند و از زیر نظر وزارت نفت خارج شوند.
این تصمیم وزیر نفت در حالی مطرح میشود که این سه تیم (نفت مسجد سلیمان، صنعت نفت آبادان و پارس جنوبی) هم اکنون درحال رقابت در مسابقات لیگ برتر فوتبال باشگاههای ایران هستند.
ابلاغیه جدید وزیر نفت به بخشهای مختلف وزارت نفت تنها محدود به ورزش حرفهای نمیشود. در این ابلاغیه برای کاهش هزینهها محدودیتهای فراوانی برای ورزشهای قهرمانی هم در نظر گرفته شده است.
استان خوزستان یکی از اصلیترین بازوان حرکتی وزارت نفت است و بیش از ۸۳ درصد نفت کشور را تولید میکند و نقشی اساسی در حرکت اقتصاد کشورمان برعهده دارد. اما با صدور این بخشنامه وزیر نفت، نه تنها مسئولیت اجتماعی وزارت نفت در برابر استان خوزستان انجام نمیشود بلکه شاهد افزایش مشکلات جوانان استان توسط این وزارتخانه بزرگ هستیم.
جوانان استان خوزستان در حالی درکنار میادین بزرگ نفتی زندگی میکنند که از کوچکترین امکاناتی از جانب این میادین برخوردار نیستند و سهم آنها از نفت فقط آلودگی و بیماری است. براستی حق استانی که تامین کننده درآمدهای اصلی دولت و کشور است، فقط رنج و بیماری از طلای سیاه است. چرا تیمهای ورزشی استان که وابستگی شدیدی به وزارت نفت دارند، خیلی راحت باید منحل شوند؟ ورزش تنها دلخوشی جوانان خوزستانی است، دلخوشی که باعث میشود، تمامی مشکلات خود را فراموش کنند. با حمایت نکردن وزارت نفت از ورزش خوزستان دیگر حمایت کننده مالی وجود نخواهد داشت که از ورزش پشتیبانی کند.
مناطق نفتخیزجنوب، ملی حفاری اهواز، پالایش وپخش آبادان و پتروشیمیها بزرگترین شرکتهای تحت نظر وزارت نفت هستند که نقشی حیاتی در حرکت ورزش استان و حتی کشور ایفا میکنند و سرمایه گذاری نکردن هر یک از این شرکتها در بخش ورزش باعث انحلال تیمهای ورزشی خوزستان خواهد شد.
وزنه برداری، تنیس، پینگ پنگ، گلف و بسکتبال رشتههای هستند که با حمایت و سرمایه گذاری شرکتهای نفتی کار خود را آغاز کردند و سالها با استفاده از استعداد و مهارت جوانان خوزستانی در عرصههای مختلف موفق به کسب افتخار شدند.
قهرمانانی همچون نواب نصیر شلال، علیرضا کاظمی نژاد، حامد حدادی، رحمان اورامه، افشین نوروزی، فرهاد توکلی و سروش امیری نیا درمدارس ورزشی باشگاههای همچون ملی حفاری، مناطق نفتخیز جنوب، پتروشیمی بندرامام شناسایی و آموزش دیدند. براستی جوانان خوزستان اگر ورزش نداشته باشند چگونه روزگار خود را سپری کنند.
با تعطیل شدن ورزش دیگر با چه چیزی میتوان در جامعه و بخصوص جوانان شور و نشاط ایجاد کرد. جوانی که تنها امیدش حضور درتیمهای ورزشی بود.
جامعهای که جوانان آن از نظر روحی و روانی شرایط نرمالی را نداشته باشند از همه لحاظ درجا خواهد زد و به جامعهای ناموفق تبدیل خواهد شد.
آیا اقتصاد خوزستان با جامعهای بیمار از لحاظ روحی و روانی همانند گذشته رونق خواهد داشت و جوانان استان در توسعه و موفقیت صنعت ایران ایفای نقش خواهند کرد.
با تعطیل شدن ورزش، آمار آسیبهای اجتماعی که سالیانه برای مهار آنها میلیونها تومان هزینه میشود تا کاهش پیدا کند، بار دیگر روند صعودی پیدا خواهد کرد.
مهمترین علت صادر شدن این بخشنامه از سوی وزیر نفت، مشکلات اقتصادی حاکم بر کشورمان است، اما آیا با اجرای این بخشنامه ما شاهد کاهش مشکلات اقتصادی خواهیم بود یا اثرات این بخشنامه بیشتر از آن است.
انتظار میرود نمایندگان خوزستان در مجلس شورای اسلامی که خود را همیشه حامی ورزش معرفی میکنند، آستین همت آستین همت را بالا بزنند و اجازه ندهند با اجرای شدن بخشنامه وزیر نفت، حیات ورزش خوزستان پایان یابد.