پژوهشگر علوم دینی: معنی امر به معروف این نیست که آمر به معروف، فرد بدون عیبی است و در جایگاه ممتازی قرار دارد، اما طرف مقابل از هر نظر در خطاست و در موضع پائین تری است
به گزارش خبرگزاری صداوسیما آقای محسن اسماعیلی در برنامه تیتر امشب شبکه خبر افزود: نخستین قدم برای همگانی کردن این فرائض، اصلاح دیدگاه و تغییر نگاه به این فریضه است.
این پژوهشگر علوم دینی با اشاره به فتاوی و توصیههای فقها و بزرگان دین گفت: اهمیت امر به معروف و نهی از منکر به قدری است که حتی انجام یک خطا، مجوز ترک فریضه نهی از منکر محسوب نمیشود.
وی تصریح کرد: ممکن است فردی خودش گناه یا خطایی مرتکب شده باشد، اما معنی این امر این نیست که وی دیگر نمیتواند به فریضه امر به معروف عمل کند.
آقای اسماعیلی افزود: به عنوان مثال وقتی کسی مرتکب سخن چینی میشود، اگر همانجا با سخن چینی فرد دیگری مواجه شود باید نهی از منکر کند و ممکن است طرف مقابل بگوید که خود تو نیز سخن چینی کردهای که حرف درستی است و نهی از منکر متقابل است، اما اینکه خود فرد این خطا را مرتکب شده است، مجوز کنار گذاشتن فریضه نمیشود.
وی با بیان اینکه البته بهتر این است که شخص خودش آن خطا را مرتکب نشود یا انجام آن را ترک کرده باشد، تصریح کرد: کنار گذاشتن نهی از منکر در چنین شرایطی به معنی ارتکاب دومین منکر است.
آقای اسماعیلی گفت: برکات امر به معروف و نهی از منکر آنقدر زیاد است که از نظر شرعی، مبتلا بودن به یک خطا موجب نمیشود که نتوان دیگران را از ارتکاب آن نهی کرد.
وی علت اصلی امر به معروف و نهی از منکر را دوستی و محبت مومنان به یکدیگر توصیف کرد و افزود: مومنان، چون به یکدیگر احساس مسئولیت میکنند، برای زدودن عیوب همدیگر نیز تلاش میکنند.
این پژوهشگر علوم دینی با بیان اینکه امر به معروف و نهی از منکر هرگز به معنی مچ گیری و عیب جویی نیست، افزود: هدف از امر به معروف اصلاح است و هرگز معنی زمین زدن و ضربه زدن به دیگران نمیدهد.
وی تصریح کرد: عیب جویی همواره از روی دشمنی است، اما امر به معروفی که از جامعه اسلامی انتظار میرود از روی محبت و با هدف اصلاح است.
آقای اسماعیلی با اشاره به بیانات امام حسین (ع) درباره هدف از قیام عاشورا نیز گفت: سیدالشهدا (ع) نیز فرمودند که من برای اصلاح امت جدم حرکت کردم.
وی افزود: ایشان میفرمایند که از سر دلسوزی اقدام به امر به معروف میکنند.
این پژوهشگر علوم دینی با بیان اینکه میتوان امر به معروف را موتور محرکه یک جامعه دانست، اظهار داشت: جامعهای که به دنبال اصلاح نباشد، به رکود مبتلا خواهد شد.
تفاوت اساسی امر به معروف و نهی از منکر با مچ گیری و عیب جویی در این است که دومی از روی خصومت و دشمنی انجام میشود، اما اساس این فرائض متعالی، دوستی و محبت مومنان است.