به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما به نقل از شبکه تلویزیونی رای نیوز ایتالیا، در حالی حدود 50 آواره از طریق دریا وارد ایتالیا شدند که هنوز دو کشتی حامل آوارگان در انتظار بندری امن، در دریای مدیترانه سرگردان است.
کشتی آلان کوردی متعلق به سازمان مردم نهاد آلمانی سی آی، 13 نفر از آوارگان از جمله 8 کودک را در آب های دریای مدیترانه، نجات داد.
در عین حال، ورود آوارگان به سواحل ایتالیا همچنان ادامه دارد. بر همین اساس، 46 آواره الجزایری وارد جزیره ساردنیا در این کشور شدند. روز های قبل نیز ده ها آواره در آب های دریای مدیترانه، نجات داده شدند.
در همین زمینه، سخنگوی سازمان مردم نهاد ایتالیایی موسوم به "مدیترانه" در سخنانی گفت: هنوز 34 نفر از آوارگان سوار بر کشتی هستند. چرا که این افراد برای پیاده شدن از کشتی، هنوز دچار یاس و ناامیدی نشده اند. در داخل کشتی آب آشامیدنی داریم. اما تصور کنید اگر کسی نتواند برای چند روز حمام کند، چه شرایطی برای او پیش خواهد آمد. بدین ترتیب، این افراد با محرومیت از بهداشت و درمان مواجه هستند.
در همین زمینه، دیگر مطبوعات و رسانه های ایتالیایی زبان، از جمله پایگاه اوپن آنلاین با پرداختن به این موضوع، در گزارش های جداگانه ای اعلام کردند، کشتی آلان کوردی متعلق به سازمان مردم نهاد آلمانی سی آی در حالی صبح شنبه 13 آواره را در آب های دریای مدیترانه نجات داد که 8 نفر از آنها افراد زیر 18 سال هستند. همه این افراد سوار بر یک قایق کوچک چوبی بودند.
اما علاوه بر کشتی آلان کوردی، هنوز کشتی الئونوره متعلق به سازمان مردم نهاد آلمانی لایف لاین و کشتی ماره جونیو متعلق به سازمان مردم نهاد ایتالیایی "مدیترانه نجات بشر"، در انتظار یافتن بندری امن به منظور پیاده سازی مسافران خود، در بدترین شرایط بهداشتی، در دریای مدیترانه سرگردان هستند.
بر همین اساس، سازمان مردم نهاد مدیترانه در صفحه خود در فیسبوک نوشت: سومین روزی است که ما را در دریا متوقف کرده اند. ما همواره نگران سلامت روحی و روانی آوارگان نجات داده شده در دریا هستیم. 28 مرد و 6 زن با ما سوار بر کشتی هستند. 64 آواره نیز که شماری کودک، زن و افراد آسیب پذیر در بین آنها هستند، 48 ساعت پیش، با یک قایق موتوری متعلق به گارد ساحلی ایتالیا به بندر لامپدوزا در ایتالیا انتقال داده شده اند.
اما این افراد، شرایط به شدت دشواری را تجربه کرده اند. آنها می گویند در لیبی دو سال مجبور به بردگی و متحمل تجاوزهای جنسی و دیگر شکنجه ها شدند. همه این موارد حاکی از رنج و وحشت آنها است. اما این وضع هنوز تمام نشده و ما هنوز اینجا در وسط دریا هستیم. آوارگان ترس از غرق شدن دارند. خدمه کشتی در تلاش به منظور اطمینان و آرامش بخشی به آنها هستند. کشتی آب آشامیدنی دارد، اما به علت نقص، آب برای شستشو وجود ندارد.