تکواندو ایران نتیجه سرمایه گذاری چند ساله خود در لیگ‌های پایه را دید و در بخش دختران و پسران به موفقیت چشمگیر بین المللی دست یافت.
تیم تکواندو دختران نونهال به فاصله اندکی بعد از قهرمانی در آسیا، دومین جام قهرمانی را هم در رقابت‌های جهانی بالای سر برد. البته که تکواندو، کار در رده‌های پایه را از مدت‌ها قبل شروع کرده و حالا ثمره سرمایه گذاری خوب خود را مثل همه کشور‌ها دیده است آن هم در بخش بانوان.
اگرچه تیم ملی تکواندو بانوان نسبت به تیم‌های ملی بانوان سایر رشته‌های رزمی سابقه طولانی تری در اعزام به رقابت‌های برون مرزی و برخورداری از نگاه یکسان در بحث بودجه و آماده سازی داشته، اما توفیق مدالی چندانی نسبت به رشته‌هایی مثل ووشو و کاراته نداشته است. چند مدال آسیایی و جهانی آن را هم تک چهره‌ها کسب کرده اند، اما به نظر می‌رسد برنامه استعدادیابی فدراسیون در رده‌های سنی نونهالان و نوجوانان حالا جواب داده و افتخار دیگری به نام فدراسیون ثبت شده است.
با این حال پرورش و حفظ استعداد‌ها بسیار مهم‌تر از شناسایی و جذب آن‌هاست و حالا فدراسیون تکواندو با در نظر گرفتن این موضوع باید بتواند چهره‌های برتر را به تیم ملی تزریق کند. موضوعی که نباید مهجور بماند و تکواندوکاران باید در مسیر درستی برای مدال آوری هدایت شوند.
البته که نباید نقش مربیان پایه باشگاه‌ها و تیم‌ها را نادیده گرفت و با یک برنامه ریزی و مدیریت صحیح می‌شود از همه ظرفیت موجود در کشور استفاده کرد. بی شک بخش بزرگی از قهرمانی امروز نونهالان و نوجوانان تکواندوکار در میادین جهانی و آسیایی، مدیون قشر زحمتکش مربیان پایه است.
از طرفی دیگر برای حفظ و نگهداری این تکواندوکاران نونهال و نوجوان برای آینده تیم ملی، نیاز به مربیانی کاربلد است و نکته اینجاست که هر چه تکواندوی بانوان در مسیر رشد و تحول گام برمی دارد، باید در جهت ارتقای مربیانش هم تلاش کند. مربیان این بخش میادین بزرگی را تجربه کرده اند و چیزی کم از همتایان خارجی خود ندارند. وقت آن رسیده با بهره گیری از این تجربیات ارزشمند به آن‌ها بها داد و دم از بی تجربگی نزد.
| انسیه بحری خبرنگار تحریریه ورزشی خبرگزاری صدا و سیما |