هنرمندان "گیوه دوز" چهارمحال و بختیاری به کمتر از تعداد انگشتان دست رسیده است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما،مرکزچهارمحال وبختیاری، جانشین معاونت صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گفت: تعداد "گیوه دوزان" این استان به کمتر از انگشتان یک دست رسیده است.
حمیدرضا ملکوتی تاکیدکرد: درگذشته بیشاز 40 کارگاه "گیوه دوزی" در چهارمحال و بختیاری فعال بود که هماینک 7 نفردر بروجن، 1 نفر در فرخشهر و یک نفر در شهرکرد به "گیوه دوزی" مشغولند.
وی افزود: البته هماینک بروجن در "گیوه دوزی" از شهرکرد و فرخشهر سبقت گرفته است.
ملکوتی تصریح کرد:برگزاری دورههای آموزشی تخصصی، نمایش تولیدات "گیوه دوزی" از طریق برپایی نمایشگاههای صنایع دستی و متمركز كردن تولید كنندگان میتوان در احیای سریعتر و بهتر این هنرصنعت مؤثر شود.
وی گفت: مسئولان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری جلوگیری از فراموشی رشتههای صنایع دستی منسوخ شده و احیای این هنرصنعتها جزو برنامههای اولویتدار خود قرار دادهاند.
ملکوتی تاکید کرد: برگزاری دورههای آموزشی، ایجاد تنوع در تولیدات، کاربردی کردن محصولات، تقویت بازاریابی، اعمال برنامههای حمایتی و زمینهسازی برای افزایش صادرات از مهمترین راهکارهای حفظ "گیوه دوزی" و جلوگیری از منسوخ شدن این هنرصنعت در چهارمحال و بختیاری به شمار میرود.
ملکوتی افزود: براساس پژوهشهای علمی صورت گرفته از سوی محققان و متخصصان، میتوان "گیوه" را یکی از طبیترین و استانداردترین پایپوشهای دنیا معرفی کرد.
ملکوتی تصریح کرد: علت این امر استفاده از الیاف طبیعی با منشأ گیاهی و حیوانی در تولید "گیوه" است
جانشین معاونت صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گفت: تخت "گیوه" از چرم و پارچه کرباس (لی) و رویه آن از نخ پنبهای تهیه میشود.
وی یادآور شد: "گیوه" به خاطر دوام و عمر بالا به طور معمول بین چند نسل استفاده و به عنوان یادبود و یا ارث از پدر به فرزند پسر داده میشد.
ملکوتی افزود: البته اکنون به علت گرانیها و نوسانات اقتصادی "گیوه" به کالایی لوکس و دکوری تبدیل شده که تنها افراد متمول و پولدار میتوانند خریداری کنند و دیگر استفاده عمومی ندارد.
وی گفت: براساس شنیدهها واسناد شفاهی ومکتوب تاریخی تولید "گیوه" در چهارمحال و بختیاری مربوط به دوران صفویه است.
ملکوتی تاکید کرد:استفاده از "گیوه" به عنوان نوعی پایپوش طبیعی بین مردم مناطق مختلف چهارمحال و بختیاری عمومیت داشته است.
"گیوه" نوعی پایپوش قدیمی بین مردمان ایران و چهارمحال وبختیاری است که چپ و راست ندارد، به اصطلاح لنگه به لنگه نمیشود، هیچگاه از بین نمیرود و به راحتی قابل ترمیم است.
چپ و راست نبودن "گیوه" نشان دهنده یکدستی، یکرنگی، درستی و پاکی مردمان ایران و چهارمحال و بختیاری است و ثابت میکند مردمان این دیار هیچگاه بدنبال تقلب، دورویی، تزویر و ریا نبودهاند.