عبور از گذرگاه‌های اهواز به رد شدن از هفت خوان رستم می‌ماند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز خوزستان،کافی است قدم در یکی از معابر این شهر بگذاری.حتما چشمتان به جمال تسخیرکنندگان خیابانها روشن میشود.آنها در خیابانهای اصلی و مراکز خرید و هر جایی که مایلند بساط می کنند.از هیچ کس واهمه ندارند و به ایجاد گره ترافیکی و مختل شدن تردد عابران اهمیت نمی دهند.نه توجهی به ریختن زباله و آلوده کردن محیط دارند و نه هراسی از جریمه پلیس و شهرداری.
شمار این فروشنده های دوره گرد تا چند سال پیش چندان چشمگیر نبود، اما حالا بر سر هر خیابان، کوچه و محله که بنگری دسته ای از آنها را می بینی که با انواع دوچرخ، سه چرخ، چهارچرخ و حتی بدون چرخ از شیرمرغ تا جان آدمیزاد را بدون هرگونه نظارت عرضه می کنند. هر کدام از آن ها بسته به میزان صبغه و سابقه و قدرت مافیاگونه ای که طی سالها برای خود دست و پا کردند، سند بخشی از معابر عمومی را به نام خود زده اند.
در این کلانشهر، قدم که بر می داری باید مراقب باشی مبادا محل فرود پایت، بساط یک دستفروش باشد چرا که با تندی و بی احترامی مواجه می شوی! ؛ این را آقای احمدی بازنشسته فرهنگی اعلام می کند و می گوید: شهروندان تصور می کنند قیمت اجناس دوره گردها مناسب است در حالی که وزن و کیفیت این اجناس کمتر از آن چیزی است که ادعا می شود و به خاطر آنکه طبق بسته بندی فروشنده باید خرید کرد معمولا مشتری مجبور است بیشتر از نیاز واقعی خرید کند و نتیجه می شود خرابی محصول، اسراف و در نهایت هزینه بیشتر.
مشکلات دستفروشی به همین جا ختم نمی شود.دکتر مهدی حسینی زاده رییس مرکز بهداشت استان، عرضه میوه و خوراکی را به علت ماندن زیاد در هوای آلوده و زیر نورمستقیم خورشید بهداشتی نمی داند.از نظر او نظارت بر دوره گردها تقریبا غیر ممکن است، چون مدام در حال جابه جایی اند.
محمد دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز معتقد است: دستفروش ها در غیاب ماموران شهرداری، پلیس و بهداشت با قوانین عجیب و غریب، یکه تازی می کنند.
رییس پلیس راهنمایی و رانندگی خوزستان پاکسازی و برخورد با سد معبر را وظیفه شهرداری می داند و می گوید:در یک سال گذشته گره ترافیکی در چند نقطه شهر بازگشایی و وانت بارها جمع آوری شد اما شاهد بازگشت این فروشنده های میوه و تربار به همان مناطق هستیم.
آنطور که سرهنگ جمشیدی می گوید: بیشتر ماشین های متخلف داری پلاک ناخوانا، مخدوش و بعضا فاقد پلاک هستند که این، کار را برای فرار آن ها از دست ماموران پلیس و شهرداری آسان و شناسایی آنان را با مشکل مواجه می کند.
مدعی دیگر این وضع، رییس اتحادیه میوه و تره بار شهر است که بر اساس آمار از کاهش پنجاه درصدی اعضای اتحادیه و تغییر شغل کاسب کاران خبر می دهد و بیان می کند دوره گردها چنان عرصه را بر فروشنده های رسمی میوه و تره بار تنگ کردند که هرازگاهی شاهد تعطیلی یکی از فروشگاه ها هستیم.
عبدالرضا جمالی پور معتقد است شهرداری کم کاری می کند، صنعت معدن وتجارت جدی نمی گیرد و فرمانداری پای کار نیست.به نظر او در حال حاضر عزمی برای حل مشکل وجود ندارد و متولیان موضوع را رها کردند و هر کدام بار را به دوش دیگری می اندازد.
شرایط نابسامان موجود البته از نگاه استاد دانشگاه چندان هم عجیب و غریب نیست.از دیدگاه خانم خسروی، در کلانشهری که شورای شهرش، همیشه درگیر مباحث قومی و حاشیه ای بوده و کارش در دوره های پیش به انحلال و حتی پای برخی اعضاء به پرونده های مالی نیز کشیده شده یا اینکه فرمانداری اش بیش از دو سال با سرپرست اداره می شود، نباید بهتر از این باشد.
با این حال معاون خدمات شهری شهرداری اهواز راه حل ارایه می کند.آن هم راه حلی که در لابلای همان قوانین فراموش شده نهفته است.قوانینی که سالها رنگ اجرا به خود ندیده اند.
علیرضا عالی پور که با شهرداران متعددی کار کرده و از پیشکسوتان مدیریت در شهرداری اهواز به شمار می رود از مکان های زیادی نام می برد که در سال های گذشته برای استقرار فروشندگان دوره گرد در شهر مهیا، ولی رغبتی به آنها نشان داده نشد.
او از سختی طاقت فرسای ساماندهی دستفروشان می گوید.از تهدید و تطمیع تا کتک کاری و حمله با سلاح سرد به ماموران اجرایی. به همین علت از پلیس راهنمایی و رانندگی، نیروی انتظامی و دستگاه قضایی می خواهد تا تمام قد به کمک شهرداری بیایند.
پس از مرور نظر متولیان امر، به یاد راهکار خانم خسروی کارشناس با تجربه علوم اجتماعی می افتم. آنجا که حل این معضل را نیازمند عزم راسخ مسئولان دانست.عزم راسخی که بدون همراهی و درک واقعی شهروندان به عنوان صاحبان اصلی شهر، امکان پذیر نیست.همراهی و درکی که برای محقق شدنش باید نیم نگاهی به تجربه دیگر شهرها انداخت و برای آن پیش از هر چیز فرهنگ سازی کرد.
*تورج طهماسبی حاجی وند