امیر مهدیزاده با برتری در رقابت‌های انتخابی جواز حضور در ترکیب تیم ملی کاراته را برای مسابقات قهرمانی آسیا کسب کرد، غافل از اینکه اجازه حضور در این مسابقات را ندارد.
حدود ۱۱ ماه قبل در فینال بازی‌های آسیایی جاکارتا بود که او در اعتراض به ناداوری و بخشیدن مدال طلا به کاراته کای میزبان، با تصمیمی احساسی در یک لحظه، مدال نقره را روی سکو از گردن خارج کرد تا حالا در مسابقات قهرمانی آسیا نامش از فهرست شرکت کنندگان خارج شود. این قهرمان جهان، حرفه‌ای گری دنیای ورزش را با احساسی شدن چند ثانیه‌ای به باد داد تا هم خود و هم کاراته ایران را از یک فرصت مدال و کسب امتیاز المپیکی محروم کند.
هنوز اعتراض به داوری‌ها برایمان درس عبرت نشده و حالا به رشته‌های رزمی هم سرایت کرده است، در حالیکه ورزشکاران رشته‌های رزمی می‌دانند که از همان بدو ورود به آن و تا پایان راه، باید احترام به قوانین و بزرگان را سرلوحه کار خود قرار دهند، اما انگار مهدیزاده در آن لحظه این موضوع را به کلی فراموش کرده بود.
البته که با یک اشتباه نباید کاسه و کوزه‌ها را سر این قهرمان شکست و به قول معروف «زندگی همین یک غروب نیست، صبح هم دارد».
روزگاری سجاد گنج زاده با اعتراض به تصمیم داوران روی تاتامی بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون، از آن بازی‌ها اخراج شد و کاروان ورزش ایران را از کسب یک برنز احتمالی محروم کرد. او تاوان آن اشتباه را هم داد و با هجمه‌ای از انتقادات داخلی روبرو شد که اکثر آن‌ها هم مربوط به علیرضا سمندر رئیس وقت فدراسیون کاراته بود. گنج زاده در آن زمان با خطر محرومیت ۲ ساله هم روبرو شد.
امان از خیال آسوده که توهمی بیش نبود، مهدیزاده فکرش را هم نمی‌کرد با محرومیت یک ساله‌ای روبرو باشد که همان پارسال گفته بودند با رایزنی‌ها برطرف شده است! ای کاش دست کم یک نفر پیدا می‌شد که روی سکوی جاکارتا، تاوان اعتراض اینچئون را به مهدیزاده یادآوری ميکرد.
| انسیه بحری خبرنگار تحریریه ورزشی خبرگزاری صدا و سیما |