مس زنجان،روی چینی ها را کم کرد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز زنجان؛درغربی ترین قسمت شهرزنجان، آنجا که خیابانهای شهر به شریان راههای طول و دراز دیگر شهر و روستا ها منتهی می شود،طولانی ترین بازار سرپوشیده ایران از دیرباز محل شکل گیری نت های زیبا ترین کار آواهاست.
وشاید گیراترین صدا در راسته مسگرهای این بازار Tضرب آهنگ چکش های مسگری است.
امروز هرچند 3روز از بهار مانده ولی حرارت کوره های مسگری ،دمای هوا را تابستانی کرده اند.
کمی باد می وزد اما از جلوی مغازه ها که رد می شوی داغی کوره ها به امید رونق بازار این صنعت ، به تولید و اشتغال دل گرمت می کند.
کارگاه حاج حسن آقای 70 ساله ، نخستین ایستگاه من برای این گزارش است: یکی از صدها مسگری که عمری، همینجا در انتهای
پیرمردانی با کمرهای خمیده و گوشهایی پرشده از ضرب آهنگ مس.
حاج حسن می گوید:از 10 سالگی کنار پدرش این کار را آغاز کرده و هم اکنون 20 نفر در کارگاه خودش مشغول کار هستند.
رونق این روزهای مسگری در زنجان انگیزاش را برای کار دوچندان کرده وبرق نگاهش نوید روزگار خوش این صنعت را می دهد.
درحالی که عرق گرم گونه های سرخ وتشنه اش را آبیاری می کند با او به قصد کارگاه مسگری دیگر خداحافظی می کنم.
آهنگ زیر وبم چکش نشان از پویایی کارگاهای مسگری در این راسته است.
کارگاهی دیگروپیرمردی دیگری ،حاجعلی سالها هم آغوشی با تن سرخ مس، رخسار را همرنگ خود کرده است درست مثل قابلمهای کرده که روی محرابه،زیر دستش چکش میخورد.
با گلایه ازحال ناخوش صنعت مسگری درسالهای گذشته،می گوید:10 سالی کوره هایمان خاموش بود و کسی مسگری نمی کرد اما حالا 2 سالی می شود که مردم استقبال زیادی از این دست سازه ها می کنند و همین باعث شده کوره ها حرارتی دوباره بگیرند.
اینجا در کارگاه حاج علی همهچیز از جنس مس است، حتی گردوغبار سرخی که بر جان چکشها نشسته، حاج علی می گوید:همیشه
حکایت کارگاه های هم شکل و هم صدای راسته مسگران کوبیدن بر جان مس وانداختن بر دل آتش نه فقط راهی برای کسب رزق و روزی بلکه تمرینی است برای مرد بودن در روزهای سخت.
حاج اصغردیگر همسایه حاج علی است، او بعد از سالها دوری از مسگری دوباره درگود تولید افتاده است.
کارگاهی کوچک، چند باب مغازه بالاتر از همانجا که حاج علی و حاج حسن بودند، صدای رادیو را بلند کرده است و با موسیقی محلی همخوانی می کند،گاهی صدا چکش وگاهی صدای رادیویی گم شده در دل موسیقایی راسته مسگران.
از اوضاع این روزهای مسگری می پرسم ؟لبخندی می زند ومیگوید:همین که از این راسته صدای چکش می شنوی و جلز و ولز آب وآتش را در کنارهم احساس میکنی ، این خودش خنده دل همه کاسبان این راسته است.
مس چطور دوباره مد شد؟
بررسیهای میدانی نشان میدهد که از اواسط دهه هشتاد کم کم اقبال به مس زیاد شد و در چند سال اخیر دوباره روی مد آمد؛ مدی
فروشنده زنجانی میگوید: 90 درصد کارهایی که ما میفروشیم، تولید خود زنجان است.
علی یکتا فضای مجازی و رسانه ها را بستر مناسبی برای نمایش این دست سازه ها می داند ومی گوید:ما محصولات خود را درفضای مجازی به نمایش میگذاریم از این رو با گسترش تبلیغات ، مشتری مس افزایش پیدا کرده و حالا به یک کالای لوکس د رمنازل تبدیل شده است.
فعالیت 2 هزار مسگر در زنجان**
مدیرکل میراث فرهنگی،صنایع دستی وگردشگری استان زنجان از افزایش تعداد فعالان صنعت مسگری استان زنجان خبرداد وگفت: تعداد فعالان صنعت مسگری استان زنجان از 5 کارگاه در سال 89 به 700 کارگاه در طی امسال افزایش یافته است.
رحمتی می گوید:2 هزار نفر در زمینه مسگری در حال فعالیت هستند.
به گفته وی:روزانه 15 تن انواع ظروف مسی از همین کارگاه ها تولید و به 12 کشور صادر می شود.
دراین راسته نه فقط کار و تلاش، نه فقط کسب روزی حلال ، بلکه باید مقاومت و صبوری راهم باید آموخت.
مسگرانی که سالها تلخی خاموشی کوره ها را فراموش نمیکنند ، حالا لبخند بر لب دارند و شاکر خدایی هستند که روزگار رو چرخاند و گرما را به راسته بازگرداند.
مسگران زنجانی آموختهاند به رسم پیشه خود در برابر مشکلات مانند مس مقاوم باشند،خم بشوند ولی نشکنند.
آنها حالا الگویه تلاش و مقاومت هستند.
هم صبوری که کم کم پای کلای نامرغوب چینی را از بازار کوتاه می کند.
آقای یکتا از روزهای جولان آن کالاهای نامرغوب وسکوت مرگبارورمز آلود راسته مسگرام می گوید.
حساب دفتری خرید وفروش سالهای پیش خودش را مرو می کند وبا حسرت ازآن روزهای سخن به میان می آورد.
با بستن دفتر خود ،انگار که دفتر غم ودلخوری ها را می بندد،به روزهای خوش این روزهای مسین شکرگذاری می کند.
نویسنده:رضا علیزاده