ساختار ترکیه جدید به گونه ای نیست که اجازه دهد آمریکا مزرعه را به گونه ای که می خواهد شخم بزند
هنگام اتحاد با یک ابرقدرت در ابتدای کار نمی توانید پیش بینی کنید در آینده با چه مسائلی مواجه خواهید شد؟
حتي زمانی که پس از جنگ دوم جهانی ترکیه به کشورهای هم پیمان آمریکا پیوست بازهم ما نتوانستیم بگوييم ترکيه هم پيمان آمريکاست.
شاید نامه سال 1964 رئیس جمهور وقت آمریکا به ترکیه ( و هشدار شدیداللحن وی درباره عواقب مداخله ترکیه در قبرس ) یا تحریم هایی که آمریکا سال 1974 پس از مداخله نظامی در قبرس بر ترکیه اعمال کرد می توانست ما را از غفلت خارج کند.
اما در آن دوران همه مراکزی که خود را قیم مردم می دانستند به ویژه ارتش ترکیه ، طرفدار آمریکا بودند و سرانجام هنگامی که اوضاع به تدریج به سوی خارج شدن از کنترل پیش می رفت ، کودتای نظامی نیز اجتناب ناپذیر می شد. این کودتاها را عوامل واشنگتن انجام می دادند. این روند تا زمان کودتای نافرجام 15 ژوئیه 2016 ادامه یافت. این احتمال وجود داشت که بهار عربی ما را نیز تبدیل به لیبی، مصر و سوریه کند.
امروز با واقع بینی متفاوتی می توانیم پاسخی برای این سوال جستجو کنیم که آیا آمریکا دوست ما یا دشمن ماست؟ ما تلاش می کنیم این موضوع را درک کنیم که چرا آمریکا از شبکه فتح الله گولن یا پ ک ک حمایت می کند؟ همزمان ما تلاش می کنیم این را نیز درک کنیم که چه منافعی آمریکا را وارد این روابط کرده است؟
این مسئله را نیز نباید فراموش کرد که ترکیه اکنون فشارهایی را که برسر خرید سامانه های اس 400 از روسیه ، در موضوع هواپیماهای اف 35 متحمل می شود تا اندازه ای به سخره می گیرد.
در این باره واقعیت مهمی نهفته است. آمریکا همان آمریکای سابق است اما ترکیه دیگر ترکیه سابق نیست. مسائلی را که تا چندی پیش نقد نمی کردیم امروز از جوانب مختلف نقد می کنیم. روابط آمریکا و ترکیه تنها یکی از این موضوعات است. ترکیه بی تردید به واقعیتی به نام آمریکا بی توجهی نخواهد کرد اما ساختار ترکیه جدید به گونه ای نیست که اجازه دهد آمریکا مزرعه را به گونه ای که می خواهد شخم بزند.
دوران دیپلماسی جدیدی که پیش روی ما قرار دارد دورانی دشوارتر و نیازمند مهارت بیشتر است.