عضو هیئت علمی دانشگاه تهران از نداشتن برنامه عمل برای مواجهه با بحران سیل و مدیریت آن انتقاد کرد و گفت: اگر برنامه عمل داشتیم میتوانستیم بهتر اقدام کنیم
وی با بیان اینکه با برگزاری نشستها و جلسات، نمیتوان بحرانها را مدیریت کرد گفت: بحث سیل و اقدام در این خصوص، در سازمانهای مختلف پخش است و وزارت نیرو فقط مسئول تعیین بستر و حفاظت از بستر رودخانهها و تامین آب و برق مردم است و بخش مربوط به کنترل سیلاب، شفاف نیست.
بنی حبیب با بیان اینکه مدیریت بحران بیشتر در سازمان مدیریت بحران صورت میگیرد که در وزارت کشور است افزود: برای کنترل رسوب حوزهها و جلوگیری از این نوع سیلابهای دارای گل و لای، جای آن در سازمان جنگلها و مراتع و در دفتر بسیار کوچکی مثل آبخیزداری است.
وی با تاکید بر اینکه هماهنگی و ارتباطات میان دستگاههای مختلف به خوبی شکل نمیگیرد گفت: سازمان مدیریت بحران سیل باید بازبینی و وظایف سازمانها در این خصوص مشخص شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران تقویت ارتباط میان سازمانها و دستگاههای مختلف برای مدیریت بحران سیل را ضروری خواند و افزود: با وجود اینکه کمیته سیل در سازمان مدیریت بحران وجود دارد که دبیر آن از وزارت نیرو و رئیس آن از وزارت کشور است، اما این ارتباط سازمانی نمیتواند کامل عمل کند.
بنی حبیب مدیریت بحران را دارای سه مرحله قبل، هنگام و بعد از بحران دانست و گفت: قطعا در گلستان قبل از بحران مشکل داشتیم و حوزهها را درست مدیریت نکردیم که این نوع سیلاب اتفاق افتاده است.
وی جنگل تراشی و ساخت راه آهن بدون ابنیه فنی کافی را در قوع این سیلاب موثر خواند و افزود: اقدام در هنگام وقوع سیلاب هم با تاخیر انجام شد و زمان را از دست دادیم.
بنی حبیب با بیان اینکه بحران نیز، در همان لحظه خوب مدیریت نشد، گفت:، اما نباید تلاش نهادهای مختلف مردمی، نیروهای مسلح و دولت را ندیده گرفت.
وی افزود: بعضی اقدامات را از نظر فنی میشد بهتر انجام داد از جمله اینکه شکافتن راه آهن را اگر از متخصصان سیلاب میپرسیدند قطعا از پایین به بالا میتوانستند مدیریت کنند کما اینکه مشکل رسوب را هم که مشکل اساسی بوده و بعضی سدها مشکل ایجاد کرده بودند، میتوانستند از بالا به پایین اقدام کنند.
بنی حبیب ساخت سدهای رسوبگیر، آبخیزداری و حفاظت از جنگلها و مراتع را در جلوگیری از وقوع این نوع سیلابها و کاهش آن بسیار موثر دانست.