شهیده طیبه واعظی دهنوی بانوی انقلابی و نماد مدافع حجاب و عفاف از جانش گذشت اما حاضرنشد حجابش را بردارند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مرکز اصفهان ؛ وی در سال 1337 در یکی از روستاهای اصفهان متولد و زندگی در خانواده ای مذهبی و فقیر موجب آشنا بودن این بانوی شهیده با درد و رنج مردم مستضعف شد.
طیبه واعظی در 7 سالگی خواندن قرآن را در خانه پدر آموخت و در سال 1350 طیبه با پسر خاله مجاهدش ابراهیم جعفریان ازدواج کرد و این ازدواج سبب دگرگونی مسیر زندگی وی شد.
این شهید انقلاب با کمک شوهرش به مطالعه عمیق کتابهای مذهبی و آگاه کننده و تفسیر قرآن پرداخت و چون شهید جعفریان همان صداقت و ایمانی را که لازمه یک فرد مبارز است در وجود وی یافت او را در جریان مبارزات تشکیلاتی قرار داد و طیبه به عضویت گروه مهدیون در آمد.
به خاطر مبارزه با شاه و تحت تعقیب بودن شوهرش از سال 1354 به زندگی مخفی روی آورد، ولی در نهایت در 30 فرودین 1356 پس از دستگیری شوهرش، دستگیر شد و خواهر شوهرش، فاطمه جعفریان که او هم مبارز بود در این روز به شهادت رسید.
وقتی ساواک طیبه واعظی را دستگیر کرد و به دست هایش دستبند زد، گفته بود: مرا بکشید ولی چادرم را برندارید.
طیبه واعظی، ابراهیم جعفریان و پسرشان محمدمهدی را پس از چند روز شکنجه از تبریز به کمیته تهران منتقل کردند و پس از یک ماه شکنجه ابراهیم و طیبه در سوم خرداد 56 به شهادت رسیدند.
ساواک محمد مهدی جعفریان فرزند خردسال شهیدان طیبه واعظی و ابراهیم جعفریان را به پرورشگاهی سپرده بود که پس از دو سال پیگیریهای فراوان به آغوش خانواده بازگشت.
پیکر این دو شهید انقلاب در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی خانواده از عروج این بانوی شهیده و همسرش با خبر شدند