پژوهشگرانی که گزارش دادند پیش از قتل خاشقجی، از نرم افزاری اسرائیلی برای جاسوسی از نزدیکانش استفاده شده بود هدف حمله عناصر مخفی بین المللی قرار می گیرند.
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما به نقل از آسوشيتدپرس، پژوهشگرانی که گزارش دادند پیش از قتل هولناک جمال خاشقجی، روزنامه نگار واشنگتن پست از نرم افزاری اسرائیلی برای جاسوسی از نزدیکان و بستگانش استفاده شده بود یکی یکی هدف حمله عناصر مخفی بین المللی قرار می گیرند.
به گزارش آسوشیتدپرس، دو بار در دو ماه گذشته، مردانی که تغییر قیافه داده و خود را همچون سرمایه گذارانی آگاه به مسائل اجتماعی جا زده بودند اعضای گروه دیده بان اینترنتی سیتیزن لب (Citizen Lab) را وسوسه کرده و به هتل های لاکچری در دیدارها و نشست هایی کشانده اند تا ساعت ها از کارشان در زمینه ی افشای تجسس و جاسوسی اسرائیلی و جزئیاتی درباره زندگی خصوصی شان پرس و جو کنند. به گفته ی پژوهشگران در هر دو مورد از آنها پنهانی فیلم برداری و عکسبرداری شده است.
اینکه عناصر و عوامل یاد شده برای چه کسی کار می کنند معمایی حل نشده است اما شیوه ها و روش هایی که به کار می گیرند یادآور کارآگاه های خصوصی است که خیلی ماهرانه هویت شان را پنهان می کنند تا به گردآوری اطلاعات بپردازند یا به نیابت از مشتریان قدرتمند خود سازشکاری مادی را در پیش بگیرند.
سیتیزن لب در دانشکده ی امور جهانی مانک در دانشگاه تورنتو واقع شده و سال هاست نقش برجسته ای در کشف و شناسایی هکرهای دولتی ایفا می کند. هکرهایی که در مکان های دور دست همچون تبت، اتیوپی و سوریه مستقر هستند. به تازگی هم این گروه توجه بسیاری را به علت کشف و شناسایی پی در پی شرکت نرم افزار تجسس (جاسوسی) اسرائیلی با نام ان اس اُ گروپ (NSO Group) به خود جلب کرد. شرکتی که دولت ها از نرم افزارهایش برای هدف قرار دادن روزنامه نگاران در مکزیک، چهره های مخالف دولت در پاناما و فعالان حقوق بشر در خاورمیانه استفاده می کرده اند.
در اکتبر، سیتیزن لب گزارش داد آیفون یکی از نزدیکترین افراد به خاشقجی تنها چند ماه پیش از قتل دردناک و دهشتناک وی با نرم افزار جاسوسی امضا گروه ان اس اُ آلوده شده است. این فرد نزدیک به خاشقجی با نام عمر عبدالعزیز که خود یکی از مخالفان سعودی است بعدها گفته بود هکرها انتقادهای خصوصی خاشقجی را از خانواده ی سلطنتی سعودی نزد جاسوسان آل سعود فاش کرده بودند و از این رو نقش بزرگی در مرگش بازی کردند.
ان اس اُ در بیانیه ای هر گونه ارتباطی را با عملیات پنهانی انکار کرد و گفت نه کارآگاه خصوصی به کار گرفته و نه از کسی خواسته برای پیگرد سیتیزن لب کارآگاه خصوصی به کار بگیرد.
در این بیانیه آمده بود: «هر گونه سخن و یا ادعایی بر خلاف آنچه بیان شد نادرست است و جز گمانه زنی بی پایه و اساس چیزی نیست.»
ان اس اُ از مدت ها پیش این موضوع را که گفته شده از نرم افزارش برای هدف قرار دادن خاشقجی استفاده شده رد کرده؛ گرچه در پاسخ به این پرسش که آیا در کل چنین نرم افزاری به دولت سعودی فروخته یا خیر از پاسخ گویی خودداری کرده است.
در تازه ترین مورد، تماس از سوی شخصی بود که خودش را میشل لَمبرت معرفی می کرد و می گفت مدیر شرکت فناوری کشاورزی مستقر در پاریس است که مشاروه ی سی پی دبلیو (CPW-Consulting) نام دارد.
لمبرت تکلیفش را انجام داده بود. در نامه ی الکترونیکی مقدماتی که به جان اسکات ریتونز (John Scott-Railton) مسئول سیتیزن لب نوشت از پژوهش دکتری مقدماتی بر روی عکاسی هوایی با کایت گفته بود - روش نقشه برداری که در آن از دوربین های سوار بر کایت استفاده می شود - و گفت خیلی هیجان زده بوده است.
اما شرکت مشاوره سی پی دبلیو افسانه ای بیش نبود. در جستجو از اوربیس و دبیرخانه دادگاه بازرگانی فرانسه اینفوگراف هیچ ردی از شرکت مستقر در پاریس یا در واقع هیچ شرکتی که در پاریس باشد و با مخفف سی پی دبلیو همراه باشد یافت نشد. و هنگامی که آسوشیتدپرس از دفتر ادعایی سی پی دبلیو دیدار کرد هیچ سند و مدرکی از شرکت نیافت؛ آدرسی که داده شده بود آدرس ساختمان آپارتمان بود که 14 واحد داشت. ساکنان ساختمان گفتند هرگز نام چنین شرکتی را نشنیده اند.
هنگامی که لمبرت در جریان گفتگوی تلفنی در 19 ژانویه، پیشنهاد دیداری رو در رو در نیویورک را داد؛ اسکات ریتون به یقین رسید که لمبرت می خواهد او را سر کار بگذارد. اما با چنین دیداری موافقت کرد و تصمیم گرفت دام خودش را پهن کند. او بعدها به آسوشیتدپرس گفت برای ناهار به رستوران هتل پنسیلوانیا رسیده در حالی که یک دستگاه دوربین GoPro و چندین ابزار ضبط پنهانی همراه داشته است. لمبرت روی میز یک عدد خودکار بزرگ قرار داده بود که به گفته ی اسکات ریتون لنزهای دوربینی ریز از چشمی نوک آن بیرون زده بود.
اسکات ریتون هم تنها نبود. چند میز آن سوتر، دو خبرنگار آسوشیتدپرس که برای مشاهده ناهار از نزدیک و سپس گفتگو با لمبرت در پایان غذا دعوت شده بودند منتظر اشاره بودند تا وارد عمل شوند.
گفتگو خیلی نرم و عادی آغاز شد اما لمبرت بالاخره بحث را به سیتیزن لب و ان اس اُ کشاند. او از اسکات ریتون پرسش هایی درباره ی هولوکاست و یهودی ستیزی پرسید و اینکه آیا هیچ یک از دوستانش یهودی بوده اند یا خیر. سپس پرسید آیا عامل نژادپرستانه ای در علاقمندی سیتیزن لب به نرم افزار جاسوسی اسرائیلی مشاهده نمی شود.
ناهار که داشت تمام می شد دو خبرنگار آسوشیتدپرس به میز لمبرت نزدیک شدند و از او پرسیدند چرا شرکتش وجود خارجی ندارد.
لمبرت همچنانکه داشت پرونده ها و خودکارش را داخل کیف می گذاشت گفت: «می دانم دارم چکار می کنم». سپس ایستاد؛ صندلی را با سر و صدا کنار کشید و همینطور که می رفت گفت «می بینم تان» و پیش از اینکه برگردد، دستش را تکان داد زیرا فراموش کرده بود صورت حساب را پرداخت کند. همچنانکه در رستوران قدم می زد و منتظر صورت حساب بود از پاسخ گفتن به این پرسش ها که برای چه کسی کار می کند یا چرا هیچ اثری از شرکتش نیست خودداری می کرد.
او گفت: «مجبور نیستم هیچ توضیحی بدم.» در نهایت وارد اتاق پشتی شد و در را بست.
اینکه لمبرت کیست مشخص نیست. او به نامه های الکترونیکی، پیام های لینکداین یا تماس های تلفنی پاسخ نداد و برخلاف تمرکز مشتاقانه ای که آسوشیتدپرس بر ان اس اُ داشت هیچ سند و مدرکی از پیوند یا ارتباط با تاجر نرم افزار جاسوسی اسرائیلی نیافت؛ تاجر هم اصرار دارد که هیچ دخالتی نداشته است.