به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما ، این کتاب در مباحث زیر تنظیم شده است:
« انقلاب اسلامی ایران»، «در جستجوی راه»، «دانش و پژوهش اسلامی پابپای انقلاب اسلامی»، «به یاد ایام الله انقلاب اسلامی»، «تحلیلی از حج خونین و پیام امام»، «موضع ایران اسلامی در جهان و انتظار مسلمانان و مستضعفان از آن»، «تعهد به منشور برادری»، «رهنمودهای امام امت در سالی که گذشت (سال 1367)»، «امام خمینی درگذشت»، «شخصیت امام و امتیازات او»، «اسلام ناب محمدی (ص) آمریکائی»، «سمینار مقدماتی تبیین حکم امام رحمه الله درباره نویسنده کتاب آیات شیطانی»، «نقش امام در برابر کتاب آیات شیطانی و استکبار جهانی»، «امام خمینی و احیاء تفکر اسلامی»، «امام خمینی و وحدت اسلامی»، «حقوق اقلیتها از دیدگاه امام خمینی (ره) و قرآن»، «اطلاع از اوضاع جهان اسلام یک وظیفه اسلامی است»، «جهان اسلام و مشکلات آن»، «جهان اسلام و فاجعه بوسنی و هرزگوین»، «سه نهضت اسلامی؛ بعثت رسول اکرم (ص) انقلاب اسلامی، قیام مهدی (عج)»، «انقلاب اسلامی و نهضت حسینی»، «پاسداری از فرهنگ و تمدن اسلامی»، «بودجه حوزه علمیه» و «مرجعیت»
در مقدمه این کتاب آمده است:
«برای این مجموعه از مقالات خود، به نظرم رسید نام امام خمینی و انقلاب اسلامی را برگزینم. زیرا بخش عمده آنها به یکی از این دو عنوان اختصاص دارد. چند مقاله هم راجع به جهان اسلام است که آنها نیز در فضای انقلاب اسلامی و در راستای حاکمیت انقلاب و الهام گرفته از افکار بلند امام خمینی و به منظور پیاده کردن آرمانهای والای آن امام بزرگوار نوشته شده است. به نظر می رسد این دو عنوان امام خمینی و انقلاب اسلامی از هم قابل تفکیک نباشند، هر جا نام امام خمینی هست، نام انقلاب اسلامی مطرح است و از شنیدن یکی از این دو عنوان دیگری به ذهن تداعی می نماید. مسلما این دو عنوان، برای همیشه هم در تاریخ اسلام و جهان، با هم ثبت و ضبط و تجزیه و تحلیل خواهد گردید و به همان اندازه که تاریخ، به انقلاب اسلامی و آثار و تبعات ناشی از آن، اهمیت می دهد به همان نسبت، و شاید بیشتر از آن، برای امام خمینی عظمت قائل میشود، زیرا او را بنیانگذار و سلسله جنبان این انقلاب باشکوه میداند.
امام خمینی مرد قرن است، انقلاب اسلامی هم، انقلاب قرن است. در پایان قرن چهاردهم هجری قمری، و آغاز قرن پانزدهم بطور حتم مجدد اسلام به شمار می آید، انقلاب اسلامی هم، احیای تفکر اسلامی و تجدید حیات سیاسی و فرهنگی اسلام در این قرن و سرفصلی روشن و غیرقابل تردید در تاریخ اسلام است که باید آن را مبدأ تاریخ مقطعی ایران و اسلام قرار داد و زمان و حوادث را با قبل و بعد از انقلاب مشخص کرد.»
قسمتی از متن کتاب:
عنوان سخنرانی من در برنامه کنفرانس امام خمینی و احیاء تفکر اسلامی است، موضوعاتی که می خواهم عرض کنم در همین زمینه است و در پایان و هم در اثناء با مسأله وحدت اسلامی و مجمع التقریب ارتباط پیدا می کند.
در آغاز بحث از احیاء تفکر اسلامی که گاهی از طرف مصلحان و نویسندگان عصر اخیر به عنوان احیاء تفکر دینی مطرح شده و مورد بحث قرار گرفته است باید ببینیم اسلام در ابتدا چه بوده و چه شده که نیاز به تجدید و احیاء دارد. معنی احیاء این است که اسلام اولیه نابود شده یا مرده است و اصلا مطرح نیست، ایا اسلام مثلا چه بوده که امام احیا کننده آن و به اصطلاح مجدد آن است؟ زیرا بعضی نقل کردهاند که در رأس هر قرنی برای اسلام مجددی پیدا می شود که انصافا و بحق باید اعتراف کنیم به این که حضرت امام مجدد قرن، در پایان قرن چهاردهم و آغاز قرن پانزدهم هجری است.
در توضیح این که اسلام چه بوده و چه تغییری یافته که به احیاء و مجدد نیاز دارد عرض می کنم:
معمولا در محیط خانواده، مدرسه و حتی جامعه اسلامی، اسلام را برای ما تعریف کرده اند و گفته اند: اسلام اصولی دارد و فروعی، اصول دین پنج تاست: توحید، نبوت، معاد، عدل و امامت که سه تای اول: توحید و نبوت و معاد بین همه مسلمین مشترک است، ولی عدل و امامت مخصوص شیعه است که البته عدل از اصول فرقه معتزله سنی مذهب نیز هست.) در فروع دین هم نماز، روزه، حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر راذکر میکنند.
اینها حق است و درست است اما به نظر من معرف چهره اسلام به آن صورتی که ظهور کرده نیست؛ اسلام، در چهره تأسیس یک امت و یک مکتب با مشخصات خاصی ظهور کرد و اینک توضیح: اسلام در چهره امت و مکتب در مصادر اسلامی به آن مفهومی که ما امروز به کار می بریم وجود ندارد، اما کلمه مکتب کلمه امت به همین مفهوم معمولِ امروز، در قرآن و روایات مکرر آمده و حتی مشخصات امت را هم بیان کرده اند.
«امام خمینی و انقلاب اسلامی: مجموعه مقالات» در 359 صفحه به قلم «محمد واعظ زاده خراسانی» تالیف و توسط نشر «آستان قدس رضوی» در 2 هزار نسخه منتشر شده است.