هدف تحرکات ضد ایرانی کنونی مقامات آمریکایی انتقال بحران از داخل آمریکا به بیرون است.
رسانه‌های جهان از ادامه فراینده خروج نظامیان آمریکایی از سوریه و همچنین توافق مایک پمپئو و محمد بن سلمان درباره تنش زدایی در یمن و پایبندی به توافق سوئد خبر میدهند و این یعنی تلاش آمریکا و متحدانش برای بیرون آوردن نظامیان خود از باتلاق این دو کشور. با این حال برخی گزارش‌ها حاکی از درخواست سال گذشته جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا از پنتاگون مبنی بر در اختیار گذاردن گزینه هایی برای اقدام نظامی علیه ایران در اختیار ارتش است.
پرسشی در اینجا مطرح میشود این است که "آمریکا و متحدانش که برای خروج نظامیان خود از باتلاق یمن و سوریه به تب و تاب افتاده اند، چگونه می‌توانند فکر استفاده از گزینه نظامی بر ضد مهمترین قدرت نظامی در منطقه - یعنی جمهوری اسلامی ایران - را در مخیله خود بگذرانند؟"
به گزارش خبرگزاری رویترز از ریاض, مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، و محمد بن سلمان، ولیعهدعربستان، دیروز دوشنبه درباره اهمیت تنش زدایی در عملیات نظامی در یمن در بحبوحه تلاش های صلح خاورمیانه برای پایان دادن به این درگیری به توافق رسیدند. سفارت آمریکا در ریاض پس از دیدار پمپئو و محمد بن سلمان در توئیتر نوشت: "درباره یمن، بر لزوم ادامه تنش زدایی و پایبندی به توافقات سوئد به خصوص آتش بس و جابجایی نیرو ها در الحدیده، توافق شد."
جنبش انصار الله و دولت فراری یمن در جریان گفتگوهای صلح در سوئد در ماه دسامبر درباره اجرای آتش بس در بندر الحدیده و خروج نیروها از این شهر بندری راهبردی در دریای سرخ به توافق رسیدند.
همزمان رسانه‌های جهان از ادامه روند خروج نظامیان آمریکایی از سوریه خبر میدهند. حتی پایگاه اینترنتی امریکن کانسروتیو امروز در مقاله‌ای با عنوان «چگونه ترامپ مانع از تلاش حساب شده اسرائیل برای نگه داشتن آمریکا در سوریه شد» نوشت: سال قبل این فقط وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) نبود که به دونالد ترامپ فشار می آورد نیروهای نظامی این کشور را در سوریه نگه دارد. به نظر می رسد که دولت اسرائیل و حامیان آن در واشنگتن نیز نهایت تلاش خود را می کردند تا دولت ترامپ را به استفاده از حضور نظامی آمریکا در سوریه به منظور حمایت از کمپین حملات هوایی اسرائیل در این کشور وادار کنند.
بر اساس این گزارش هدف از راهبرد اسرائیل جدا کردن روسیه از ایران و به این ترتیب فشار آوردن به تهران برای خروج پرسنل نظامی خود از سوریه بود. کمپینی که یک اندیشکده طرفدار اسرائیل در این زمینه انجام داده بود پاییز گذشته توانسته بود چنین سیاستی را برای تایید ترامپ آماده کند، ... ولی ترامپ روز دوشنبه هفده دسامبر به ماتیس، پمپئو و بولتون خبر داد تصمیم به خروج از سوریه گرفته است و این سه نفر تلاش کردند نظر وی را در روزهای دوشنبه و سه شنبه تغییر دهند ولی سه شنبه شب دیگر از این امر ناامید شدند. نتانیاهو یک بار و پمپئو دو بار با ترامپ قبل از اینکه وی در تاریخ نوزده دسامبر این مسئله را به صورت رسمی اعلام کند صحبت کردند.
به نظر میرسد آنچه سبب شده ترامپ در این دام صهیونیستی نیافتد مغایرت داشتن ماندن در سوریه با شعار‌های انتخاباتی وی در سال 2016 و قرار داشتن وی در آستانه رقابت‌های انتخاباتی سال 2020 و وضعیت اسفناک اقتصادی این کشور است.
با توجه به این مقدمه پرسش دیگری که مطرح میشود اینکه اقدامات تحریک آمیز پومپئو و بولتون علیه جمهوری اسلامی ایران در شرایط کنونی چه معنایی دارد. قبل از انتشار اخبار مربوط به تحریکات نظامی جان بولتون بر ضد جمهوری اسلامی ایران شاهد آغاز سفر ضد ایرانی مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا به کشورهای عربی منطقه، هستیم. پمپئو که در سفر خود به منطقه از اردن، عراق، مصر، بحرین، إمارات، قطر و سعودی دیدار کرده است، اعلام کرد به منظور ایجاد ائتلاف استراتژیک خاورمیانه برضد ایران، نشستی با حضور همپیمانان آمریکا در جهان روزهای 13 و14 فوریه در ورشو پایتخت لهستان برگزار خواهد شد که موضوع آن تلاش برای مقابله با آنچه آنرا تهدیدهای ایران خواند است.
به نظر میرسد هدف تحرکات ضد ایرانی کنونی مقامات آمریکایی انتقال بحران از داخل به بیرون آمریکا است. علاوه بر این کاخ سفید در پی منحرف کردن توجه افکار عمومی منطقه و جهان از بحران سیاسی داخلی آمریکا - بخصوص افزایش شکاف سیاسی و ادامه تعطیلی دولت آمریکا - هستند. نباید از یاد ببریم که این بحران تاثیر غیر قابل انکاری در تضعیف دیپلماسی منطقه‌ای و بین المللی آمریکا دارد و نگرانی متحدان از سیاست‌های کاخ سفید را افزایش و در نتیجه فاصله بین آنها را تشدید می‌کند و متقابلا دیپلماسی منطقه‌ای و بین المللی رقبای آمریکا در جهان را تقویت می‌کند. البته واشنگتن از این رهگذر برای استمرار جنگ روانی علیه تهران نیز - در شرایطی که اقتصادی ایران می‌تواند بشدت متاثر از اوضاع روانی کشور باشد - بهره می‌جوید.
-------------------------------------------------------------
عبدالرضا خلیلی