حمام سرای هریس دستخوش ناملایمت ها

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، حمام سرای هریس در دوره پهلوی به عنوان حمام عمومی روستای سرای به طول 25 متر، عرض 12 متر و ارتفاع 5 مترساخته شده بود.
این اثر ۷ خرداد ۱۳۸۷ به شماره ثبت ۲۲۸۵۳، در فهرست آثار ملی ایران جای گرفت، با این وجود به حال رها شده و هیچ اقدامی برای حفظ و نگهداری آن نشده بود.

گذر زمان همچنان ناجوانمردانه بر پیکر این اثر تاریخی، تازیانه می زد و هیچ کس مرهم زخم هایش نبود.
تا این که چندی پیش (اول دی امسال)، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی از ساماندهی و بازسازی حمام تاریخی سرای هریس خبر داد. (خبری به مثابه " نوشدارو پس از مرگ سهراب")
مرتضی آبدار گفت: بررسی و ارزیابی آسیب های وارد شده به این بنا، انجام و بازسازی آن در دستور کار میراث فرهنگی قرار گرفت و پس از مطالعه و بررسی مستندات، با خاکبرداری و آواربرداری قسمت های مخروب، بازسازی آن وارد مرحله اجرایی شد.
وی با اشاره به این که حمام سرای هریس دارای ورودی، بینه و گنبد آجری، میاندر، گرم خانه و خزینه جداگانه برای آب سرد و گرم بود افزود: با عایق بندی و استحکام بخشی و پس از رفع خطر اولیه بنا، بازسازی مناطق مختلف آن آغاز شد.

به گفته مدیرکل میراث فرهنگی استان، بازسازی طاق ها و تویزه ها، دیوارها، طاق تون و هیزم خانه حمام و اصلاح شیب بندی تند بام و اندود سیمانی روی آن و همچنین موزون سازی گنبدهای سربینه و گرم خانه حمام، در اولویت قرار گرفت.
آبدار، آزادسازی جبهه شمالی از تصرفات ایجاد شده در بخشی از سقف حمام، اجرای دیوار سنگی و آجری پیرامون حیاط، مرمت و بازسازی سر در ورودی حمام را از دیگر اقدامات اولیه برای بازسازی حمام تاریخی سرای هریس عنوان کرد.
وی در ادامه با بیان این که بازسازی این حمام، رو به اتمام است افزود: با تلاش تیم تخصصی مرمت اداره کل میراث فرهنگی استان، هم اکنون نرده کشی محوطه حیاط بیرونی این بنا و سنگ فرش بخشی از حیاط، بلوکاژ کف حمام و عایق کاری پشت بام در حال اجراست.
به گفته مدیرکل میراث فرهنگی استان، حمام سرای هریس که پیش از این به عنوان حمام عمومی استفاده می شد، با گذشت زمان، همچنین وجود رطوبت بالا، بارش برف و باران و بی توجهی مردم منطقه به حفظ و نگهداری این حمام تاریخی، آسیب‌هایی به آن وارد و باعث متروک شدن آن شده بود. (هر چند مردم هم به نوبه خود در حفظ یک اثر تاریخی نقش دارند اما زمانی که مسئولانِ مربوط با داشتن کارشناسان زبده، از حفظ و نگهداری یک اثر تاریخی غفلت می کنند، از دست مردمان عادی چه کاری بر می آید که انجام نمی دهند!)
به هر حال، بر ماست هر کدام با عمل به وظایف محوله، آن هم به نحو شایسته و مطلوب، گامی هر چند کوچک برای آبادانی این مرز و بوم که سرشار از زیبایی ها، داده ها، ذخایر و نعمات خدادادی است، برداریم تا روز به روز شاهد آبادتر شدن و پیشرفت آن باشیم و این امانت را به شایستگی به آیندگان تحویل دهیم.