این کاوشگر همچنین تصاویری را از نیمه دور یا «نیمه پنهان ماه» به زمین مخابره کرد. بر خلاف نیمه نزدیک ماه، نیمه دور ماه کوهستانی و ناهموار است. چین، میلیاردها دلار را به سمت برنامه فضایی خود سرازیر کرده و امیدوار است که در سال 2022 میلادی بتواند یک ایستگاه فضایی انسانی داشته باشد و در نهایت بتواند انسان به کره ماه بفرستد.
کاوشگر بدون سرنشین «چانگ ای-۴» (Chang'e-4) اسم خود را از الهه ماه در اسطوره های چینی گرفته است. این کاوشگر در ماه دسامبر سال 2018 میلادی از شهر شیچانگ (Xichang) در جنوب چین به سوی فضا پرتاب شد. این دومین ماموریت کاوشگری چین بر روی ماه است؛ نخستین ماموریت در سال 2013 میلادی انجام شد.
در سال ۱۹۶۸ میلادی فضانوردان فضاپیمای آپولو آمریکا نخستین انسان هایی بودند که شخصا نیمه دورتر ماه را دیدند، ولی نخستین عکس برداری از «نیمه پنهان» ماه را فضاپیمای «لونای۳» شوروی سابق در سال 1959 میلادی انجام داد. تاکنون کاوشگری بر روی نیمه دور یا نیمه پنهان ماه فرود نیامده بود و چین برای این امر سال ها برنامه ریزی انجام داد.
یکی از چالش های اصلی برای فرود آمدن بر روی نیمه دور ماه این است که امکان دید و تماس رادیویی از روی زمین وجود ندارد. چین برای غلبه بر این مشکل از یک ماهواره در مدار ماه برای برقراری تماس استفاده کرد. یکی دیگر از چالش های پیش رو شب ماه است که دما در این زمان به 173 درجه زیر صفر می رسد. شب ماه به اندازه 14 شب کره زمین به طول می انجامد. روز کره ماه نیز اندازه 14 روز کره زمین طولانی است و دما در روز ماه به 127 درجه بالای صفر می رسد.
قسمتی از ماه را ما از روی کره زمین هرگز نمی بینیم زیرا همیشه یک سمت ماه رو به زمین است. نام بهتری که معمولاً برای اشاره به این بخش از ماه استفاده می شود «بخش دورتر» ماه است. آنچه به نیمه تاریک ماه مشهور بوده است در حقیقت تاریک و تیره نیست، ولی اطلاعات زیادی درباره این بخش وجود ندارد و برای انسان های روی کره زمین همیشه با رمز و راز همراه بوده است و به همین دلیل است که آن را سوی تاریک ماه نامیده اند.
چین همچنین در برنامه آتی فضایی خود به نام «چانگ ای-5» به دنبال جمع آوری نمونه از ماه و آوردن و آزمایش آن بر روی زمین است.