محققان دانشگاه اصفهان با همکاری پژوهشگران ژاپنی نانو حامل پلیمری برای انتقال داروی ضد سرطان به بافت سرطانی طراحی کرده و ساخته اند.
وی گفت: این ترکیب دارای خواص مختلفی از جمله خواص ضد‌اکسیدانی، ضد‌ویروسی و ضد‌‌التهابی است و با آشکار سازی فعالیت‌های زیستی همچون القای آپوپتوز، مهار چرخه‌ی سلولی و فعالیت ضدتکثیری را در برابر انواع سلول‌های کارسینومای انسانی به نمایش گذاشته است.
این محقق دانشگاه اصفهان با اشاره به اینکه این نانو حامل دارو رسان قابلیت رهاسازی کنترل‌شده را فراهم کرده است افزود: رهاسازی انفجاری در زمان‌های اولیه و رهاسازی سریع در شرایط خنثی، پدیده‌ی مطلوبی در دارو رسانی عوامل دارویی ضدسرطان نیست چون دارو به سرعت پیش از رسیدن به بافت هدف از جریان خون حذف می‌شود.
وی گفت: استفاده از این نانوحامل منجر به افزایش حلالیت، افزایش توان بارگذاری، رهاسازی کنترل شده و کاهش سمیت ترکیب ضد سرطان کوئرستین می‌شود و اندازه‌ی نانوذرات مورد استفاده در کنار زیست سازگاری پلیمر مربوطه منجر به ایجاد بستر مناسبی برای بارگذاری ترکیب ضدسرطان آب‌گریز کوئرستین می شود.
اسلامی با اشاره به اینکه این نانوحامل بر پایه‌ی اکسید گرافن طراحی شده است افزود: زیست سازگاری، افزایش حلالیت و کاهش سمیت داروی ضدسرطان از دیگر ویژگی‌های این نانوحامل است.
به گفته وی عوامل شیمی درمانی که هم مرسوم است آب‌گریز بوده و فاقد اختصاصیت برای سلول‌های سرطانی است که این عوامل منجر به کاهش کارایی درمانی و افزایش اثرات جانبی داروی ضدسرطان می‌شود.
این طرح تحقیقاتی حاصل همکاری دکتر علی ضرابی عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان، متین اسلامی دکترای نانوبیوتکنولوژی دانشگاه اصفهان و محققانی از مؤسسه‌ی فوق پیشرفته ریکن ژاپن است.
نتایج این کار در مجله‌ی معتبر بین المللی نانودارویی( International Journal of Nanomedicine ) با ضریب تأثیر4/37 به چاپ رسیده‌است.