وزیر کار: یکی از آسیبهای جدی اجرایی، تطابق نداشتن پژوهشها با نیازهای کشور است و باید پژوهشگران در این عرصه تأثیر گذار داشته باشند.
وی با طرح این سؤال که در نظام آموزشی کشور از ابتدا چگونه عمل می کنیم؟ انسان را پرسشگر و جوینده دانش تربیت می کنیم یا خیر، افزود: کار از آنجا شروع می شود و باید بازنگری جدی کنیم و شاید نگاه دقیق تر به دین مبین اسلام در این بخش لازم باشد در غیر این صورت، نقایصی که با آن اکنون مواجه هستیم، باقی خواهد ماند و اگر هم اصلاحاتی انجام دهیم، در رو بنا خواهد بود.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه آیا ممکن است در بخش پژوهش، کار پژوهشی کاربردی و نافع انجام داد بدون آنکه پژوهشگر در جامعه حضور جمع گرایانه داشته باشد، گفت: اگر جمع گرایانه زندگی کردن را آموزش ندهیم نمی توانیم نیروی دردمند پژوهشگر جامعه بیافرینیم.
وی تأکید کرد: درد جمعی از خَلق جمعی به دست می آید.
شریعتمداری ادامه داد: باید شیوه آموزش در مراکز آموزشی اعم از مهدکودکها و مدارس به گونه ای باشد که افراد از همان دوران کودکی ذهن پرسشگری داشته باشند و بتواند درد جمعی جامعه را حس کنند. در واقع در کشورهای دیگر این نوع رویکرد و آموزشها در مهد کودکها جدی تلقی می شود و کودکان از همان دوران، مشارکت جمعی را یاد میگیرند و بنابراین در سنین بزرگسالی نیز به سمت مسؤولیت های اجتماعی و تلاش های جمعی حرکت می کنند.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی افزود: اگر به این نکات توجه جدی نکنیم، حاصلش شبیه به این چیزی می شود که اکنون داریم یعنی دولتی پیدا می کنیم که پژوهش محور نیست و مجموعه ای از شرکت ها که پژوهشگر در آنها مسأله محور نیست و یکی از آسیب های جدی اجرایی کشور ما، تطابق نداشتن پژوهش ها با نیازهای کشور است بنابراین ما نه در بخش پژوهش توانستیم اقدامی انجام دهیم که مؤثر باشد و نه در عرصه اجرا توانستیم از این پژوهش استفاده کنیم و در نهایت، وقتی با شرایطی نظیر تحریم مواجه میشویم مسائل و مشکلاتی پیش میآید.
وی درباره صنعت خودروسازی کشور گفت: قبل از دوره تحریم قرار بود خودروی پراید، از رده تولید خارج شود اما امروز همچنان حاضر است و هزار و 500 دلار ارزبری دارد و همه تلاش های ما برای بومی سازی این محصول با مشکل مواجه شده است. همچنین در تولید خودروی پژو نیز امروزه 2 هزار و 800 دلار ارزبری داریم.
وی تأکید کرد: در جریان تحریم مشخص می شود در این زمینه ها چه کرده ایم.
شریعتمداری گفت: وضعیت ارزبری در تولید محصولات، تنها به صنعت محدود نمیشود و در کشاورزی نیز اوضاع به همین منوال است به طور مثال در تولید و عرضه شیر پاستوریزه که ۷۰ درصد قیمت تمام شده آن به علوفه وارداتی مربوط است ۵۰ درصد قیمت تمام شده شیر در کشور با دلار است و در محصول مرغ نیز همینطور، به گونه ای که ۷۰ درصد قیمت تمام شده آن به دلار است.
وی با تأکید بر اینکه نه در حوزه کشاورزی و نه صنعت، کار جدی انجام نشده است، گفت: ۹۴ درصد آب کشور در کشاورزی مصرف میشود و تنها پنج درصد آن آب شرب و صنعتی است. سال های سال است که میگوییم آب مسأله اصلی کشور است، اما اکنون بخش اعظمی از آب کشور در کشاورزی مصرف میشود، بنابراین ما در کشاورزی و صنعت نیاز به تحرک جدی داریم.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با تأکید بر اینکه باید پشت هر تصمیم، پژوهش و تلاش علمی باشد که مسؤولان، بر پایه آن پژوهش بتوانند نتیجه گیری کنند، گفت: بنیان های دانشگاه علم و صنعت ایران بر پایه مهارت افزایی شکل گرفته است و ما امید بیشتری به آن برای تربیت دانش آموخته با مهارت داریم.
وی گفت: باید برای مهارت افزایی، یک انقلاب و فرصتی راه بیفتد وگرنه این جمعیت جوان، به یقین با محدودیت و گرفتاری مواجه می شود، از دانشگاه علم و صنعت ایران درخواست داریم در کنار آموزش های دانشگاهی، در ارتباط با مراکز فنی- حرفه ای و مهارت افزایی دانشجویان، پیشتاز باشد زیرا خیل عظیمی از دانش آموختگان دانشگاه ها به دلیل نداشتن مهارت، از بازار کار محروم مانده اند.
وی همچنین از آمادگی همکاری سازمانها و مراکز فنی و حرفه ای با دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی به منظور ارائه آموزش های مهارتی به دانشجویان خبر داد و گفت: اگر این علاقه مندی وجود داشته باشد، ما به دنبال همکاری برای مهارت افزایی هستیم.
شریعتمداری ادامه داد: استفاده از استادان جوان در بخش های اجرایی، یکی از سیاست های من در وزارت کار است و در این زمینه با شفاف سازی و اجرای قانون بازنشستگی مدیران و هیأت مدیره ها، جای خالی برای بهره گیری از توانمندی نخبگان جوان فراهم شده است.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: دانشگاه، شایسته ترین نهاد اجتماعی برای نظارت بر حاکمیت است. باید شرایطی فراهم کنیم که جوانان با تحول و جهش بتوانند مملکت را پیش برند و با حضور جوانان اندیشمند، نخبه و کمی تجربه یافته، اصلاح نظام اجرایی کشور میسر است و تلاش ما نیز این است که به جای استفاده از روش های سنتی مدیریت اجرایی کشور، کار را عالمانه تر انجام دهیم.