قتل سالانه صدها معلول و عقب مانده ذهنی بدست پليس

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما به نقل از شبکه بی بی سی، خبرنگار اين شبکه در پی انجام تحقیقات وسیع در آمریکا گزارش داد: نیروهای پلیس آمریکا هر ساله صدها تن از شهروندان این کشور را که دارای معلولیت های جسمی، عقب ماندگی ذهنی و بیماری های روانی هستند، می کشند و در اکثر این موارد، مأموران پلیس این کشور به رغم کشتن این شهروندان بیگناه و آسیب پذیر هرگز مجازات نمی شوند. 

هرچند سالانه صدها تن در آمریکا به دست نیروهای پلیس این کشور به قتل می رسند، توجه رسانه ها عمدتاً بر موارد مربوط به تبعیض نژادی و حمله مأموران پلیس آمریکا به سیاهپوستان و سایر اقلیت های رنگین پوست در این کشور معطوف می شود. این در حالی است که بخش قابل توجهی از قربانیان پلیس آمریکا را افراد دارای مشکلات روحی-روانی و حتی معلولیت های جسمانی، تشکیل می دهند.
علیم مقبول، خبرنگار آمریکایی بی بی سی، در این گزارش مفصلِ تحقیقاتی که در آن با نیروهای پلیس، شاهدان عینی، خانواده های قربانیان و همسایگان آن ها مصاحبه کرده است، گفت: بسیاری از افراد دارای معلولیت های جسمی یا ذهنی، یا اصلاً دستورات پلیس را درک نمی کنند، یا حتی اگر آن را بفهمند، به علت مشکلات جسمانی یا روانی قادر به اجرای آن دستورات نیستند. از اینرو، نیروهای پلیس آنان را خطری برای خود می دانند و به راحتی به سوی آنان شلیک می کنند.
به عنوان مثال، یک شهروند ناشنوای آمریکایی که جلویِ خانه خود ایستاده بود و یک میله آهنی در دست داشت، نمی توانست دستورات نیروهای پلیس را که به وی می گفتند آن میله را روی زمین بگذار، بشنود. از اینرو، مأموران پلیس آمریکا که تصور می کردند او در حال تهدید آنان با آن میلهِ فلزی است، بارها به او شلیک کردند و او را روی چمن های جلویِ خانه خودش، کشتند.
به عنوان نمونه ای دیگر، یک جوان دارای عقب ماندگی ذهنی که در حمام خانه اش مشغول دوش گرفتن بود، هنگامی که ناگهان در حمام با نیروهای پلیس که به زور و با شکستن در، وارد خانه اش شده بودند، رو برو شد، آنقدر مبهوت شده بود که اصلاً به دستوارت نیروهای پلیس که به او می گفتند همین الان از حمام بیرون بیا، توجه نمی کرد و همچنان در حمام باقی مانده بود. متعاقباً نیروهای پلیس 15 بار با شوک الکتریکی به او حمله کردند که در نهایت منجر به مرگ وی شد.

 

یک جوان دارای اوتیسم نیز در سینما مشغول دیدن یک فیلم بود. هنگامی که سانس سینما تمام شد، وی بر خلاف سایر مردم که سالن سینما را ترک کردند، همانجا نشست تا همان فیلم را دوباره تماشا کند. مسئولان سینما با اداره پلیس تماس گرفتند و از آنان خواستند این جوان را که برای دیدن سانس دومِ این فیلم بلیط نداشت، از سینما بیرون کنند. به جای این که کارشناسان یا بهیارانی که با بیماران اوتیستی و طرز رفتارشان آگاه هستند، به سراغ این جوان بیایند، سه افسر پلیس وارد سالن سینما شدند و به او دستور دادند که از صندلی خود بلند شود و سالن سینما را ترک کند. این در حالی بود که این بیمار اوتیستی کلاً در دنیای خود غرق بود و همچنان به دیدن آن فیلم ادامه می داد. بالاخره این سه افسر پلیس این جوان را به زور از روی صندلی بلند کردند تا او را از سالن سینما بیرون اندازند. مادرِ این جوان اوتیستی در مصاحبه با علیم مقبول گفت: در نهایت، آن نیروهای پلیس پسر مرا با صورت روی زمین انداختند و روی او نشستند و به او دستبند زدند، اما متوجه شدند که او دیگر نفس نمی کشد. اداره پلیس ابتدا اعلام کرد پسر من بر اثر عوامل طبیعی فوت کرده است. این در حالی است که متعاقباً پزشکی قانونی که بدن پسرم را کالبد شکافی کرده بود، حکم داد که وی براثر فشار زیاد و خفگی از دنیا رفته است. علیم مقبول افزود: هرچند اداره پلیس آن شهر به این مادر داغدار بابت قتل پسرش غرامت نقدی پرداخت کرد، هرگز از وی عذرخواهی نکرد و حتی اذعان نکرد که کشته شدن آن جوان اوتیستی بر اثر اشتباه مأموران این اداره پلیس بوده است. هیچ یک از مقامات ارشد یا افسران در این اداره پلیس حاضر به مصاحبه با ما نشد.
علیم مقبول در بخشی از این گزارش، در حالی که نقشه آمریکا نشان داده می شد و مواردی که پلیس آمریکا در سراسر این کشور افرادِ دارای بیماری روحی-روانی یا معلویت های جسمانی را کشته است روی این نقشه با نقاط آبی مشخص شده بود، گفت: از ابتدای سال جاریِ میلادی- که سه ماه به پایان آن باقی مانده است- تاکنون، آمارِ رسماً تأیید شده نشان می دهد: دست کم 130 تن در سراسر آمریکا که دارای طیف گسترده ای از معلولیت های جسمی و روحی بوده اند، به دست مأموران پلیس این کشور کشته شده اند. خبرنگار این شبکه تأکید کرد: البته این ها صرفاً آماری است که ما از آن مطلع هستیم، ولی در صدها مورد مشابه، اصلاً مشخص نشده است که آیا فردی که افسران پلیس وی را کشته اند، اصلاً دارای معلولیت های جسمی یا روحی بوده است یا خیر.
در نتیجه، ممکن است آمار واقعی این افراد معلول یا دارای عقب ماندگی ذهنی که به دست نیروهای پلیس آمریکا در هر سال کشته می شوند، به مراتب بیش از این باشد. نیروهای پلیس آمریکا می گویند: در بسیاری از موارد که ما با چنین افرادی روبرو می شویم، هیچکس به ما خبر نمی دهد که آنان دارای نوعی بیماری روحی-روانی یا معلولیت جسمانی هستند و ما پس از آن که با این افراد برخورد (خشن) می کنیم، به تدریج از سوی اعضای خانواده یا همسایگانشان متوجهِ این موضوع می شویم که دیگر خیلی دیر شده است. البته این توجیه نیروهای پلیس آمریکا همواره قابل قبول نیست، زیرا خبرنگار بی بی سی در ابتدای همین گزارش تصاویری را نشان داد که نیروهای پلیس آمریکا یک فرد معلول را که روی صندلی چرخدار نشسته بود (و معلولیت جسمانی او کاملاً هویدا بود) آنقدر کتک زدند که صندلی چرخدار وی واژگون شد و خودش نیز روی زمین افتاد.
خبرنگار این شبکه در خاتمه افزود: نیروهای پلیس آمریکا به شدت به فراگیری آموزش های لازم در خصوص طرز برخورد مناسب با افراد دارای بیماری های روحی-روانی، عقب ماندگی ذهنی یا معلولیت ها جسمی، آموزش های لازم را ببینند تا مگر از آمار کشتار این افراد بیگناه به دست مأموران پلیس در سراسر آمریکا تا حدِ ممکن کاسته شود، ولی متأسفانه در شرایط کنونی، آمار این افراد آسیب پذیر که هر ساله به دست نیروهای پلیس آمریکا کشته می شوند، همچنان رو به افزایش است.