آتش‌نشانان دلیر و غیرتمند نیز همانند سایر مردم انقلابی و موحد در دفاع مقدس نقش‌آفرینی کرده و ۱۷ شهید را تقدیم اسلام و ایران کردند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، زمانی که جنگ آغازشد همه مردم از هر قشر و گروه که به هرکاری مشغول بودند،عازم میدان نبرد شدند و آتش نشانان نیز با توجه به گستردگی فعالیتها و نوع تخصصی که داشتند پا در رکاب عرصه جنگ گذاشتند.
مردانی که قبل از جنگ نیز برای عرصه های سخت آموزش دیده و کار کرده بودند؛ می‌توانستند در لحظه‌های سخت نبرد نیز به خوبی ظاهر شده و به فعالیت بپردازند.
هفتم مهر روز آتش نشانی است، آتش نشانان بی نشان و غیرتمند در عرصه های مختلف ظاهر شدند و در جنگ هم صحنه های حماسی بسیاری خلق کردند.
آتش نشانی یکی از کارهای سخت است و در مواقع حساس و بحرانی بسیار کلیدی و کارآمد.
آتش‌نشانان در ابتدای جنگ با خاموش کردن شعله های آتش فرودگاه و پالایشگاه و آواربرداری از اماکن مختلف فعالیت خود را آغاز کردند و به عنوان رزمنده در صحنه جنگ نقش آفرین شدند.
ادعای ما را حضور آتش نشانان در عرصه های مختلف جنگ اثبات می‌کند.
آتش نشانان بیش از 100 نفر جانباز، 17نفر شهید و 12 نفر آزاده در دوران دفاع مقدس تقدیم اسلام و انقلاب کرده‌اند.
رزمندگان و دلاورمردانی که شاید کمتر از بسیاری اقشار دیگر به آنان پرداخته شده است.
برادران پرتلاش و زحمتکش آتش نشان با کمبود امکانات و بحران‌های بی‌نظیر در دوران دفاع مقدس نقش بی‌بدلیل خود را ایفا کردند.
سال 1359 درست در روز هفتم مهر بود که پالایشگاه آبادان در جنگ ایران و عراق مورد حمله هوایی دشمن قرار گرفت. پس از این حادثه آتش‌نشانان برای اطفای حریق وارد عمل شدند که در حین اطفای حریق بار دیگر این پالایشگاه بمباران شد و تعداد زیادی از آتش نشانان در این حادثه شهید شدند، به همین دلیل 20 سال بعد از این واقعه، روز هفتم مهر سال 1379 این روز به عنوان روز آتش نشانی و ایمنی نامگذاری شد.
شجاعت، فداکاری و ایثار آتش نشانان فقط منحصر به صحنه جنگ نیست، آتش نشانی شغلی توام با جانفشانی است و باید در تمامی ساعات شبانه روز برای کمک به حادثه دیدگان و خطرهای احتمالی آماده بود، در همه بحرانها و حوادث ناگوار آتش‌نشانان باید قبل از بقیه گروها خود را به محل حادثه رساند و مشغول عملیات امداد و نجات شود.
جنگ آتش‌نشانان با آتش تمامی ندارد و زمانی که در ایستگاه صدای آژیر را می‌شنوند بدون کوچکترین اتلاف وقت خود را به محل حادثه می‌رسانند تا به فریاد مردم آسیب دیده و بحران زده برسند. رشادت‌های آنان تمامی ندارد که در همه صحنه‌ها برای نجات جان انسان‌ها یا منابع ملی و اقتصادی جان خود را در طبق اخلاص گذاشته و فداکاری می‌کنند.
30 دی ماه سال 1395 زمانی که ساختمان پلاسکوی تهران در آتش می‌سوخت ، جان‌برکفان آتش‌نشانی دل به دریای آتش زدند تا جان مردمی را که برای حفظ مال شان قصد ورود به ساختمان داشتند، نجات دهند که با ریزش ساختمان 16 نفر از نیروهای آتش نشانی زیر آوار ماندند و به شهادت رسیدند.
حادثه‌هایی از این قبیل برای آتش نشانان بسیار رخ داده؛ ولی در مقیاس کوچکتر و با تعداد شهدایی کمتر. شاید به بسیاری از این قبیل حوادث کمتر رسانه‌ها پرداخته‌اند،یا اطلاع رسانی صورت نگرفته که رسانه ها بتوانند به شهدای این حوادث بپردازند.
با افزایش آگاهی مردم و آموزش برای گروه ها و مقاطع سنی مختلف خوشبختانه درصد حوادث کاهش یافته است ولی همیشه و در همه شرایط باید آماده برای حوادث غیر مترقبه بود. براستی شهدای آتش‌نشانی کار بدون نام و نشان انجام داده‌اند، کاری که همواره با همت مردانه و غیرت و توانمندی آنان توام بوده و مثال زدنی است.
ان‌شاالله مسئولان توجه بیشتری برای تخصیص امکانات جهت انجام ماموریت‌های آتش نشانی مبذول دارند و از سوی دیگر آحاد مردم نیز قدردان زحمات و تلاش بی وقفه آتش نشانان باشند.
مردم ما زحمت سرخ پوشان آتش نشانی را که برای نجات مردم در شعله های آتش یا در ارتفاع و یا قعر زمین فعالیت می‌کنند برای همیشه در خاطر خود دارند و برای سلامتی این فداکاران دعا می‌کنند و برای شادی روح شهدای آتش‌نشان این مشعل داران ایمنی از حوادث و رخدادهای ناگهانی و سخت طلب علو درجات دارند.