نمایندگان کشورهای امارات، عربستان سعودی، بحرین در کنار نماینده رژیم صهیونیستی در کنفرانس علیه ایران در نیویورک، حاضر شدند.
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صداوسيما به نقل از شبکه الجزیره؛ عربستان سعودي، امارات و اسرائیل تنها حامیان موضع گیری کودکانه رئیس جمهور آمریکا علیه ایران هستند. یوسف العتیبه سفیر امارات در واشنگتن مدعي شد کشورهای حاشیه خلیج فارس و اسرائیل با خطرات یکسانی از سوی ایران روبرو هستند و یمن منطقی ترین و آسان ترین محل برای رویارویی با ایران است. این سخنان سفیر امارات علیه ایران در کنفرانسی بیان شد که امارات، عربستان، بحرین، آمریکا و اسرائیل در آن شرکت کرده بودند. رئیس موساد نماینده اسرائیل در این کنفرانس بود.
الحبیب الغریبی مجری برنامه آن سوی خبرهای الجزیره گفت: موافقت عربستان و امارات با مشارکت در این کنفرانس در کنار اسرائیل چه مفهومی دارد؟ منظور العتیبه از سرنوشت مشترک شرکت کنندگان در این کنفرانس در برابر خطر ایران چیست؟ نام بردن از یمن به عنوان میدان آسانی برای رویارویی با ایران با چه هدفی صورت گرفت و آیا ابوظبی خواهد توانست آمریکا و اسرائیل را به مشارکت در جنگ خود در یمن، راضی کند؟
مجری الجزیره افزود: بر روی صحنه کنفرانس علیه ایران در نیویورک، نمایندگان کشورهای امارات، عربستان، بحرین در کنار نماینده اسرائیل حاضر شدند که به نظر می رسد اعلام تولد ائتلاف جدید است. سفیر امارات تاکید کرد کشورهای حاشیه خلیج فارس و اسرائیل به یک اندازه با آنچه خطر ایران خواند، روبرو هستند.
زیاد برکات گزارشگر شبکه الجزیره گفت: بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل می تواند با تاخیر به نیویورک سفر کند، زیرا کسانی هستند که از منافع او حمایت کنند. یوسف العتیبه سفیر ابوظبی در واشنگتن پیگیری آنچه را که نتانیاهو می خواهد یا شاید فکرش را هم نمی کرد، برعهده گرفته است. العتیبه در کنفرانس متحد علیه ایران هسته ای، شرکت کرد. عده ای می گویند شراکت پایدار بین امارات و تل آویو در حال تقویت و گسترش است. از نظر العتیبه بهترین و ساده ترین محل برای رویارویی با خطر ایران، یمن است. العتیبه با حضور رئیس موساد اسرائیل این حرف را بیان کرد.
عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان هم در این کنفرانس شرکت داشت. چرا العتیبه در این کنفرانس چنین حرفی زد؟ زیرا برگزارکنندگان این کنفرانس یکی از قویترین لابی های یهودی در واشنگتن هستند. این کنفرانس از سال 2008 از سوی راستگرایان آمریکایی برگزار شده است که بیشترین دفاع را از اسرائیل می کنند و در تعامل با تهران فقط به خشونت باور دارند. آنها نگاه تحقیرآمیزی به منطقه خاورمیانه دارند. العتیبه پیش از این هم میهمانی برای کنفرانس هایی بود که این افراد برگزار می کردند. افراد زیادی به نفوذ العتیبه در گروه های فشار یهودی در واشنگتن به منظور پیشبرد روابط تل آویو با بعضی کشورهای منطقه، امیدوار هستند.
در ادامه این گزارش آمده است: اما چرا سفیر ابوظبی در واشنگتن، یمن را به عنوان آزمایشگاه شراکت فرضی بین کشورش و عربستان با اسرائیل برای رویارویی با ایران انتخاب کرد؟ شاید این مسئله به معنای آن باشد که ابوظبی و ریاض به شدت در باتلاق یمن با وجود گذشت سه سال و نیم از جنگ افروزی در این کشور، گرفتار شده اند. بدترین مسئله برای این کشورها آن است که هدف حملات موشکی انصارالله در داخل خاک خود و فرودگاه هایشان قرار می گیرند.
همچنین جنگ یمن به تهدیدی برای مشروعیت دو نظام ابوظبی و ریاض تبدیل شده است، زیرا انتقال قدرت در این دو کشور با دشواری روبروست. امیدواری به نقش اسرائیل در یمن، ممکن است با موافقت تل آویو و حتی چراغ سبز آمریکا روبرو نشود. بنابراین سخنان العتیبه فقط به معنای بیان بحران و تلاش به منظور یافتن راهی برای برون رفت از آن است. العتیبه در کنفرانس هایی که عاملان برگزاری آنها وفادار به اسرائیل هستند، به تملق گویی این رژیم می پردازد.
گزارشگر این شبکه در ادامه خاطرنشان کرد: مسئله قابل توجه آن است که این اقدامات ابوظبی در حالی صورت می گیرد که خط مشی بین المللی، رد کردن پیروی از واشنگتن به نفع تهران است. اتحادیه اروپا به دیدارهای خود با ایرانی ها ادامه می دهد و ترزا می نخست وزیر انگلیس با روحانی دیدار کرد. این در حالی است که به اعتقاد بعضی از ناظران، دعوت ترامپ برای منزوی کردن ایران به اقدام کودکانه ای شبیه است که در محافل سازمان ملل ناکام گذاشته شد. سرنوشت گفتگوها و توافق های قبلی چه می شود؟ چرا باید در پرونده ای که تعامل دیپلماتیک با آن امکان پذیر است، به صدای طبل های جنگ گوش کرد؟
العتیبه و الجبیر بخشی از این خط مشی بین المللی نیستند و یکی از آنها از اسرائیل می خواهد به بهانه رویارویی با ایران جنگ کشورش و ریاض در یمن را به نفع آنها پایان دهد. آیا این اقدام با قتل عام شمار بیشتری از کودکان یمن صورت خواهد گرفت؟ بدون شک پاسخ چنین سوالی برای هیچ یک از این دو طرف اهمیتی ندارد.