با توجه به ارسال موشک های اس 300 روسيه به سوريه ، آیا باز هم تل آویو جرأت حمله به سوریه را خواهد داشت؟
عبد الباری عطوان سردبیر روزنامه رأی الیوم در سرمقاله جدید خود در این روزنامه نوشت: مطمئنا این بار بنیامین نتانیاهو با سرافکندگی و نگرانی بی سابقه ای پشت تریبون مجمع عمومی سازمان ملل خواهد ایستاد و برخلاف دفعات پیش متکبرانه سخن نخواهد گفت . علت این امر ضربه محکم کسانی است که او فکر می کرد همپیمانان مخلصش در مسکو هستند و هیچ یک از خواسته های وی را رد نمی کنند. او فکر می کرد می تواند آنها و منافع راهبردیشان را کنار بزند و به خواسته های خود در سوریه جامه عمل بپوشاند.
نتانیاهو در دو تماس تلفنی خود با ولادیمیر پوتین در کمتر از یک هفته و در اوج بحران سرنگونی هواپیمای "ایليوشين20" روسیه در هفدهم سپتامبر، اصرار داشت پیش از سفر به نیویورک به همراه آویگدور لیبرمن وزیر جنگ خود برای حل و فصل این بحران به مسکو برود اما با درهای بسته روبرو شد؛ همه ترفندهایی که برای همپیمانان و رقبایش بکار می بست این بار بی فایده بود و این اقدامات تنها به یک علت نتایج معکوسی داشت و آن اینکه همگان و پیش از همه رئیس جمهور روسیه از قلدرمآبی ها و برتری جویی های اسرائیل به تنگ آمده اند.
پوتین دیدار با نتانیاهو و لیبرمن را نپذیرفت. فرمانده نیروی هوایی روسیه نیز در دیدار با همتای اسرائیلی خود ژنرال آمیخام نورکین، از وی انتقاد کرد و حتی به توجیهات دروغین وی برای تبرئه هواپیما و خلبان های اسرائیلی و گناهکار جلوه دادن نیروی هوایی سوریه، گوش نکرد و خشمگین و بدون خداحافظی با میهمانان مهم خود سالن را ترک کرد.
بعید نیست پوتین بخواهد با بهره برداری از موضوع سرنگونی هواپیمای روسی در سوریه، از پایه و اساس در روابط روسیه و اسرائیل بازنگری کند، آنهم پس از آنکه پیمانه صبرش لبریز شده و کسانی از پشت به او خنجر زهرآلود می زنند که فکر می کرد به تعهدات، دوستی و توافقنامه هایشان پایبندند و فراتر از این، به همراه دیگران (آمریکایی ها) علیه کشورش روسیه توطئه چینی می کنند.
سخن فیصل المقداد معاون وزیر امور خارجه سوریه کاملا درست بود. وی گفته بود: تحویل موشک های پیشرفته اس 300 روسی به سوریه، اسرائیل را مجبور خواهد کرد در آینده پیش از آنکه به فکر هر گونه حمله ای به سوریه باشد محاسبات دقیقی به عمل آورد. گویی زبان حال او و دولتش این بود که اسرائیلی ها باید خود امتحان کنند و قطعا به نتایجی خواهند رسید که برای آنان رضایت بخش نخواهد بود.
روسیه با مجهز کردن ارتش و پدافند هوایی سوریه به موشک های اس 300 و تجهیزات ایجاد کننده پارازیت روی رادارهای هواپیماهایی که به حریم هوایی این کشور نزدیک می شوند و نیز با ارسال سامانه پیشرفته پدافند هوایی و جلوگیری از هرگونه آتشبار به سمت هواپیماهای کشورهای دوست، سوریه را برای اسرائیلی ها و آمریکایی ها به منطقه پرواز ممنوع تبدیل کرده است و شاید این تحول راهبردی و نظامی بتواند روند وقایع را در سوریه و چه بسا در سراسر خاورمیانه [منطقه غرب آسیا] از پایه و اساس دگرگون کند.
برخی گزارش های غربی ها حاکی از حمایت های اسرائیل و آمریکا از طرف هایی است که در پشت صحنه حملات موشکی یا حمله پهپادی به "حمیمم" پایگاه هوایی روسیه در منطقه لاذقیه قرار دارند؛ پایگاهی که هواپیماهای اسرائیلی آن را بمباران کردند و حتی فراتر از این اسرائیل به خوبی می دانست که هواپیمای "ایليوشين 20" که با اقدام گمراه کننده و نیرنگ عامدانه هواپیماهای اسرائیلی سرنگون شد، به عنوان کابین فرماندهی عملیات هوایی روسیه از آسمان بود، به همین سبب اسرائیل شرایطی را برای سرنگونی آن مهیا کرد تا روس ها و همپیمانان سوری شان را به جان هم بیندازد اما نتیجه کاملا برعکس بود و مکر جادوگران به خودشان بازگشت.
کابینه کوچک امنیتی سیاسی اسرائیل پیش از آنکه نتانیاهو فرودگاه "اللد" را به مقصد نیویورک ترک کند بیانیه ای منتشر کرد که محتوای آن همان رویکرد قلدرمآبانه و لجوجانه اسرائیل بود. در این بیانیه چنین آمده بود: "اسرائیل به تلاش های نظامی خود برای جلوگیری از قدرتمند شدن ایران در خاک سوریه ادامه می دهد و باز هم مواضع ایران را در این کشور هدف قرار خواهد داد".
در هجده ماه گذشته بیش از 200 بار سوریه هدف حملات اسرائیل قرار گرفته اما این حملات نتوانسته به حضور ایران در این کشور پایان دهد، اما آیا پس از این هدیه روسیه به سوریه و موشک های اس 300 ، آیا باز هم اسرائیل جرأت خواهد کرد به سوریه حمله کند؟ باید منتظر بود و دید.