پل «سطل» از مهم‌ترین پل‌های تاریخی دوره صفوی در یک کیلومتری شمال دهاقان واقع شده است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز اصفهان؛ این پل تاریخی به عنوان دومین پل آب بر، بعد از پل جویی اصفهان در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و بر روی رودخانه شور واقع شده است.
وجه تمایز این پل با دیگر پلها در این است که بر روی آن به جای تردد افراد جوی آبی وجود دارد که آب را از سمت شرق رودخانه به غرب آن منتقل می کند. این پل در ابتدای جاده دهاقان به سمت پوده در کنار مزرعه حسین آباد واقع شده است.
کارکرد اکثر پلها اتصال جاده‌ها و مناطق جغرافیایی به یکدیگر و انتقال نیروی انسانی بوده در حالی که کارکرد اصلی پل سطل انتقال آب قنات حسین‌آباد از سمت شرق به غرب رودخانه است و شاید همین کارکرد انتقال آب(کاری که در گذشته با سطل انجام می‌داده‌اند) وجه تسمیه‌ی این پل باشد.
پل سطل به طول 70تا80 متر، و باعرض یک و نیم تا 2متر و ارتفاع تقریباً 10متر با مصالح پل از سنگ، گل و «ساروج ساخته شده است.
دهانه‌ی پل به شکل سنتی و ضربی و حالت نیم‌دایره است که ارتفاع آن تقریباً 4تا5 متر، عرض آن 3متر و طولش 4 متر است. این پل به همت اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان دهاقان در سال1396 به ثبت ملی رسیده است.