آیا تکفیری ها با افشای سناریوی حمله شیمیایی ساختگی، سناریوی دیگری را در ادلب رقم خواهند زد؟
پس از افشا و کم اثرشدن سناريوي ساختگي حمله شيميايي، اين بار غربي ها براي جلوگيري از نابودي گروههاي تروريستي در ادلب، به بزرگنمايي تلفات غير نظاميان متمرکز شده اند. آيا سناريوي جديدي در راه است؟
از زمانی که احتمال عملیات نظامی ارتش سوریه برای آزادسازی ادلب به عنوانآخرین سنگر و مکان استقرار گروههاي تروريستي و تکفیری، افزایش یافته و صورت جدی به خود گرفته، توسل مجدد کشورهای غربی به اهرم انسانی نیز افزایش یافته است .
در این راستا ابتدا شائبه استفاده دولت و ارتش سوریه از تسلیحات شیمایی برسر زبان ها افتاد و این احتمال تقویت شد که گویا سناریوی ساختگی جدیدی تدارک دیده می شود که بر اساس آن به روال گذشته مقداری مواد شیمیایی به صورت کنترل شده در برخی از مناطق ادلب استفاده شود تا با انداختن مسئولیت آن به گردن دولت سوریه بهانه لازم برای عملیات نظامی کشورهای غربی فراهم شود و بدین ترتیب جلوی موفقیت عملیات آزادسازی ادلب گرفته شود و یا حداقل در سر راه آن مانع ایجاد شود.
هرچند این احتمال هنوز به قوت خود باقی است اما با افشای پیشدستانه روسیه و سوریه تا حدودی از بار روانی این سناریو کاسته شد و اکنون تمرکز کشورهای غربی بر بزرگنمایی تلفات غیرنظامیان در ادلب متمرکز شده است و در مواردی از قتل عام بیش از صد هزار انسان سخن می رود.
با این تبلیغات هدفمند این نگرانی وجود دارد که نیروهای تکفیری حاضر در ادلب که تعداد آنها گاهی تا یکصد هزار نفر هم تخمین زده می شود با چراغ سبز حامیان خارجی خود و در راستای دستور کار تبلیغاتی آنها به قتل و کشتار ساکنان ادلب دست بزنند به این امید که مسئولیت آن گردن دولت سوریه و همپیمانانش بیافتد .
با وجود اینکه کشورهای غربی در ظاهر ژست انسان دوستانه به خود می گیرند و مسئولیت کشتارها و ویرانی ها را گردن دولت سوریه می اندازند اما واقعیت این است که ارتش سوریه در این 7 سال گذشته نه با مخالفان و معارضان سوریه بلکه با طیفی از نیروهای مسلح داخلی و خارجی روبرو بوده که به انواع سلاحهای پیشرفته مجهز بوده اند و این تسلیحات بدون حمایت کشورهای غربی و رژیم صهیونيستی و البته عربستان و امارات امکان نداشت بدست این نیروها برسد. در این میان تکفیری های خارجی برای رساندن خود به سوریه از سیستم های امنیتی و اطلاعاتی چند کشور عبور کرده اند که باز بدون حمایت این کشورها امکان پذیر نبود. بر این اساس علت اینکه اکنون برخی از کشورهای غربی سنگ مردم سوریه و ادلب را به سینه می نند نه از سر دلسوزی بلکه ناشی از این نگرانی است که با عملیات آزادسازی ادلب از یکسو نیروهای تکفیری آخرین سنگر و مکان استقرار خود را در سوریه از دست خواهند داد و چه بسا برخی از آنها مجبور به بازگشت به کشورهای غربی شوند و از دیگر سو با بسته شدن پرونده تکفیری ها بانیان پروژه تکفیری و در راس آن مثلث امریکا ، رژیم صهیونیستی و عربستان نتوانند برای پیشربرد سیاست های ناکام خود از این سلاح ضد انسانی استفاده کنند.
البته با وجود استفاده ابزاری نیروهای مسلح و تکفیری و حامیان خارجی آنها ازغیرنظامیان و وجود تردید جدی در صداقت آنها هیچ تردیدی در این نیست که عملیات آزادسازی ادلب باید با رعایت همه تمهیدات انسانی و تفکیک غیرنظامیان از نیروهای مسلح و تکفیری همراه باشد تا با اعمال حاکمیت مجدد دولت مرکزی بر این مناطق زمینه برای خدمات رسانی دولتی همانند سایر مناطق آزادشده فراهم شود. از این دید پیام و هدف عملیات آزادسازی ادلب بر خلاف آنچه که گفته و ادعا می شود نه ویرانی بلکه آبادانی و رفاه خواهد بود .
---------------------------------------
احمد کاظم زاده