امام جواد نخستین امام شیعه است که در خردسالی به امامت رسیده این مسئله طعن و مخالفت دشمنان را برانگیخت تا آن جا که به حیرت و حتی سرگردانی برخی از شیعیان نیز انجامید.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما ، امام جواد (ع) در ۲۹ ذیقعده سال ۲۲۰ هجری در ۲۵ سالگی به شهادت رسید و در قبرستان قریش در کاظمین به خاک سپرده شد.
امام جواد (علیه السلام) امام نهم شیعیان است که مدت زمانی امامت را برعهده داشته و در نهایت مظلومانه به شهادت رسیدند.
امام محمد بن علی (ع) معروف به جواد الائمه، تقی و جواد و مکنی به ابوجعفر ثانی در دهم رجب دیده به جهان گشود . نام پدرش امام علی بن موسی الرضا (ع) امام هشتم شیعیان و مادرش خیزران میباشد.
دوران زندگانی امام جواد علیه السلام از برهههای حساس در تاریخ پر فراز و نشیب شیعه است. شیعیان در مسیر پرتلاطم جریانهای فکری و عقیدتی قرار داشتند و در برابر هجوم ظالمانه دشمنان پایداری میکردند. پس از شهادت امام رضا علیه السلام ، از آن جا که اراده الهی بر آن بود که رشته امامت نگسلد، حضرت امام جواد علیه السلام در خردسالی و در هفت یا هشت سالگی زمام قافله امت را به دست گرفت. امام جواد نخستین امام شیعه است که در خردسالی به امامت رسیده این مسئله طعن و مخالفت دشمنان را برانگیخت تا آن جا که به حیرت و حتی سرگردانی برخی از شیعیان نیز انجامید. وی به مدت 16 سال امامت را بر عهده داشت و مکتب علمی، اجتماعی شیعه را جلوه خاص بخشید.
جواد به معنای بخشندگی
امام نهم را با نام «جواد» میشناسند. این لقب از واژه «جود» گرفته شده است و به معنای بخشنده و ایثارکننده در راه خدا و خلق آمده است. امام جواد علیه السلام دست بخشنده و بصیرت کامل در راه شناسایی نیازمندان داشت و مردم از عطایا و عنایات و مهر و محبتهای او بهرهها میجستند.
مامون عباسی (هفتمین خلیفه سلسله عباسیان) پس از شهادت امام رضا (ع) از امام جواد (ع) دلجویی کرد و دخترش امالفضل را به عقد وی درآورد. مادر گرامی امام جواد علیه السلام زنی با فضیلت و پاک دامنی به نام «سبکیه» یا «خیزران مصری» است که تبارش به مادر «ماریه قبطیه»، مادر ابراهیم و همسر گرامی رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم میرسد. به فرموده امام رضا علیهالسلام این زن آفرینش پاکیزه و منزه داشته است.
امام جواد در سایه مراقبتهای پدری معصوم و دامن تربیت مادری چنین پرفظیلت و باتقوا پرورش یافت تا آماده پذیرش و ادای مسؤلیت بزرگ الهی گردید.
تاریخ شهادت امام جواد (ع)
امام در ۲۹ ذیقعده سال ۲۲۰ هجری در ۲۵ سالگی به شهادت رسید و در قبرستان قریش در پشت قبر جد بزرگوارش (کاظمین)، حضرت امام موسی کاظم علیه السلام به خاک سپرده شد.
امام جواد علیه السلام در آخرین شب زندگی فرمود:« من امشب میمیرم. ما امامان، کسانی هستیم که هرگاه خداوند برایمان دنیا را نخواهد، به سوی خدا منتقل میشویم.»
چگونگی به شهادت رسیدن امام جواد (ع)
معتصم، خلیفه عباسی و جعفر، پسر مأمون، سمی را در انگور تزریق کردند و برای امفضل فرستادند. ام فضل نیز آن را در میان کاسهای گذاشت و جلو امام جواد علیهالسلام نهاد و از آن انگور بسیار توصیف کرد. سرانجام آن حضرت از انگور خورد و طولی نکشید که آثار سم را در خود احساس کرد. در همان حال امفضل پشیمان شد و گریه کرد.
حضرت به او فرمود: «چرا گریه میکنی؟ اکنون گریه تو سودی ندارد. این را بدان که به سبب این جنایت، به چنان دردی مبتلا میشوی که هرگز علاج ندارد و چنان به تنگدستی افتی که جبرانپذیر نباشد».
بر اثر نفرین آن حضرت، امفضل به دردی بیمار شد که همه اموالش را در راه معالجه آن مصرف کرد، ولی سودی نداشت و با نکبتبارترین وضع به هلاکت رسید.
مظلوم تر از جواد، بغداد نداشت / آن مظهر داد، تاب بیداد نداشت
می خواست که فریاد کند تشنه لبم / از سوز عطش، طاقت فریاد نداشت.