افشین علا در پاسخ به به خوانندگان موسیقی «چهل سال» شعری سروده است.
یه جور میگی چهل ساله
که ما بدبخت و نابودیم
که انگار پیش از اون هرشب
توی کاباره خوش بودیم
گمونت از سر سیری
یه ملت انقلاب کردن؟
بهشت بود و همه باهم
زدن اونو خراب کردن؟
یه جور میگی که این چل سال
پر از کابوسه و بیداد
که انگار پیش از اون مردم
ندیدن گزمه و جلاد
ندیدی کاخای شاهو؟
ندیدی چاله میدونو؟
گمونم خوب یادت نیست
جنوب شهر تهرونو
ندیدی پهلوی‌ها رو
کیا آوردن و بردن؟
به جز مونتاژ و عریانی
تو این کشور چی آوردن؟
سی میلیون جمعیت داشتیم
همون قدر بشکه‌های نفت
نه جنگ بود و نه تحریمی.
ولی پولا کجا می‌رفت؟
تو جیب اشرف و شاپور
تو کاخ حضرت والا
بله شادی فراوون بود.
ولی تو فیلم فارسی‌ها
کی بعد از انقلاب، اول
به این ملت خیانت کرد؟
ترور‌ها رو به راه انداخت
کی از صدام حمایت کرد؟
خلیج فارس ایرانو
عرب میگفت کدوم شیاد؟
با شلیک کدوم موشک
هواپیما تو آب افتاد؟
ندیدی توی سنگر‌ها
هزاران جسم صد چاکو؟
جوونایی که جون دادن
ندادن یک وجب خاکو؟
تو اون روزا نمی‌خوندی
چرا از فقر و بدبختی؟
چرا شیون نمی‌کردی
برای کشتن تختی؟
به فرضم توی این چل سال
وطن غرق تباهی بود.
بپرس از غربیا آیا
مصدق هم سپاهی بود؟!