طرح هاي اقتصادي و مالي ترامپ در خدمت ثروتمندان بوده است.
سازمان ملل بار ديگر درباره گسترش فقر در آمريکا در پي اقدامات ترامپ هشدا داد. "فقراي آمريکا در دوره ترامپ فقيرتر شده اند". اين خبري است که رويترز به تازگي به نقل از يک گزارشگر ويژه سازمان ملل متحد انتشار داده است. ‹‹فيليپ آلستون›› در گزارش خود از جمله طرح هاي درماني و اقتصادي ترامپ را مورد انتقاد قرار داده و خواهان حمايت قاطع از فقرا شده است.
طرح درماني ترامپ به تشديد نارضايتي اجتماعي در آمريکا دامن زده است. ترامپ که در نقش نابودگر قانون بيمه درماني و در واقع لغو طرح "اوباما کر" ظاهر شد، نه تنها به وضعيت بيمه سلامت اوباما سروسامان نبخشيد بلکه موجب شد مزاياي بهداشت و درمان و دسترسي به بيمه درماني سير نزولي داشته باشد.
البته در کنار کاهش مزاياي بهداشت و درمان و دسترسي به بيمه درماني، طرح اصلاح مالياتي ترامپ هم مزيد بر علت شده و موجب تشديد نابرابري و شکاف طبقاتي در آمريکا شده است. بدين معنا که طرح هاي اقتصادي و مالي ترامپ برخلاف وعده ها و شعارهاي انتخاباتي اش در خدمت ثروتمندان بوده است. در اين ميان حتي ادعا شده که تراهپ عامدانه سياست هاي خود را به گونه اي تنظيم و طراحي کرده که حمايتهاي اساسي و اوليه از فقرا برداشته شود. اين امر در ادامه باعث شده خدمات بهداشتي اوليه براي فقرا و بيکاران به مزيتي تبديل شود که فرد بايد آنها را به دست بياورد نه اينکه به عنوان بخشي از حقوق شهروندي خود از آنها بهرهمند شود.
بر اين اساس به اعتقاد برخي از تحليلگران و ناظران سياسي، اگرچه نظر ترامپ درباره لغو طرح "اوباما کر" درست است اما آنچه که جمهوري خواهان کنگره به عنوان جايگزين آن ارائه کرده اند به مراتب بدتر از طرح بيمه سلامت اوباما است.
با اين شرايط، اصلاً عجيب و غيرمنتظره نيست که در آمريکاي ترامپ چهل و يک ميليون نفر يا دوازده و يک دهم درصد جمعيت آمريکا در فقر به سر ميبرند، هجده و نيم ميليون نفر در فقر شديد هستند و از هر سه فقير يک نفر کودک است. مضاف بر اينکه آمريکا بالاترين ميزان بيکاري جوانان را در ميان کشورهاي صنعتي به خود اختصاص داده است.
به هرحال وضعيت جامعه ي آمريکا در دوره ترامپ به قدري نامناسب و تيره و تار است که ‹‹آلستون›› اين وضعيت و چشم انداز آن را اين گونه توضيح مي دهد: «شهروندان آمريکايي در مقايسه با مردم ديگر دمکراسيهاي ثروتمند کمتر عمر ميکنند و دچار بيماريهاي بيشتري ميشوند؛ بيماريهاي استوايي قابل ريشه کني به شکل فزايندهاي در آمريکا ديده ميشوند و آمريکا بالاترين نرخ زنداني شدن شهروندان را دارد. بالاترين نرخ اضافه وزن در ميان کشورهاي توسعه يافته هم متعلق به آمريکا است.»
به گفته اين کارشناس ارشد مسائل حقوقي سازمان ملل متحد، دردناک تر از همه اين ها، آمار شرم آور تبعيض نژادي در آمريکا است. سياه پوستها دو و نيم برابر بيشتر از سفيدپوستها در شرايط فقر زندگي ميکنند و نرخ بيکاري در ميان آنها بيش از دو برابر سفيدپوستان است. زنان، اسپانيايي تبارها، مهاجران و مردم بومي آمريکا نيز با نرخ بالاي فقر و بيکاري دست و پنجه نرم ميکنند.
بدين ترتيب در حالي که اقتصاد آمريکا با اختلاف زياد بزرگترين اقتصاد در جهان است، نابرابري اجتماعي در اين کشور که از گسترش تبعيض نژادي حکايت دارد، بيداد مي کند و با اين وصف دونالد ترامپ همچنان با تفاخر از بهبود شراط اقتصادي آمريکا سخن به ميان مي آورد.
شکي نيست که هيچ دستور جادويي و معجوني براي از بين بردن فقر شديد وجود ندارد. در اين ميان تنها تصميمات درست و به موقع مي تواند کارگشا باشد. اينکه سياست ها و تصميمات دولت ترامپ به افزايش فقر و نابرابري در آمريکا انجاميده تنها يک روي سکه است، آن روي سکه متوجه قشر ثروتمندي است که از افزايش اختلاف طبقاتي سود ميبرد. لذا شايد بتوان گفت که در آمريکا اراده سياسي براي مبارزه با فقر و نابرابري وجود ندارد.
گفتني است که سال گذشته هم «ليلاني فرحا» حقوقدان 49 ساله کانادايي و گزارشگر ويژه سازمان ملل متحد در سفري به آمريکا از وضعيت وخيم بيخانمانها در اين کشور ابزار نگراني کرده بود.
................................................................
مصطفي عبدلي