وانیل یکی از ادویه های گران قیمت است که به وفور مصرف می شود . وانیل بر روی سیستم عصبی و مغز انسان تاثیر گذاشته و موجب کاهش ترس و افسردگی می شود.
همچنین از آن برای شیرین کردن و طعم دادن به قهوه، ماست، بستنی، نوشابهها، کیکها و مواد غذایی پختهشده، استفاده میکنند.
درخت وانیل گیاهی است پایا خزنده یا بالا رونده، دارای ساقه سبز دراز، برگهای متناوب، پهن، نرم، ضخیم، بیضی شکل و نوک تیز سبز و تعداد زیادی ریشه های هوایی که از کنار هر برگی بیرون میاید که با کمک آنها به تنه درختان مجاور میچسبد و بالا میرود.
این گیاه بومی مناطق مرطوب و حاره و در جنگلهای مرطوب جنوب شرقی مکزیک و آمریکای مرکزی و هند غربی و آمریکای جنوبی میروید و ساقه های پیچیده ان تا ارتفاع حتی 100 متر نیز ممکن است برسند و تا بالاترین ارتفاع درختان بزرگ جنگلی نیز بالا میرود.
از دیدگاه طب سنتی وانیل نیز همچون دیگر ادویه ها دارای ویژگیهای خاص خود است. تأثیر وانیل بر روی سیستم عصبی و مغز انسان موجب کاهش ترس و واهمه شده، افسردگی را نیز کاهش میدهد
ماده معطر وانیل از میوه این گیاه گرفته میشود. میوه آن به شکل غلاف لوبیا است و قبل از اینکه کاملاً برسد آن را میچینند و خشک میکنند در موقع چیدن، میوه ها عطری ندارند ولی پس از اینکه چیده شد در دوران خشک کردن و عمل آوردن ان، عطر مطبوع وانیل در آن ایجاد میشود.
پوسته وانیل دارای دانههای ریز معطری است که در شیرینی پزی و ساخت لوازم آرایشی کاربرد دارد. این دانهها دارای مولکولهایی هستند که در جوان ماندن و شادابی و طراوت پوست موثر است. در گذشته از وانیل تازه برای مراقبتهای پوستی در مقابل نور خورشید استفاده میکردند. تحقیقات نشان میدهد که دانههای وانیل دارای مولکولهایی هستند که برای پوست خاصیت التیام بخشی و ترمیمی دارند. بر اساس آزمایشات، مولکولهای وانیل عملکرد پوست را تحریک میکند و باعث تسریع در رشد پوست میشود. متخصصان اظهار کردند: مولکولهای وانیل در انسجام پوست، فرآیند جذب آب، طراوت، تازگی و استحکام پوست موثر هستند. به گفته متخصصان، وانیل در تمام دنیا در درمانهای پیری پوست کاربرد دارد. از ترکیب وانیل با روغن کنجد یا آفتابگردان خمیری بدست میآید که از خشکی پوست جلوگیری کرده و باعث نرمی و لطافت آن میشود.