به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صداوسيما به نقل از شبکه تلويزيوني فرانسه، پژوهشگران در آمريکا، شيوه درماني تازه اي را براي مقابله با سرطان دهانه رحم و ديگر انواع سرطان ناشي از ويروس پاپيلوم انساني ابداع کرده اند. در شيوه آزمایشی درماني پزشکان می کوشند بخشي از دستگاه ايمني بدن بيمار را با سلول‌هاي تي T-cells که به طور مشخص به سرطان ناشي از «پاپيلوم انساني» حمله مي‌کنند، جايگزين کنند. پاپيلوم انساني، ويروسي است که اغلب هنگام آميزش جنسي منتقل مي شود.
«سو اسکات» 36 ساله در زمستان سال 2013 ميلادي ديگر براي مراسم خاکسپاري خود آماده شده بود. اين زن به سرطان رحم پيش رونده مبتلا بود و دوره‌هاي شيمي درماني، پرتو درماني و عمل جراحي نتوانسته بود بيماري او را درمان کند. غده هاي سرطاني حتي بخشي از کبد و روده بزرگ او را فراگرفته و به رحم او فشار مي‌آورد.
اکنون فقط يک فرصت ديگر براي «اسکات» باقي مانده بود و آن هم اينکه در نوعي شيوه درماني آزمايشي شرکت کند. در اين شيوه، پزشکان کوشيدند بخشي از دستگاه ايمني بدن بيمار را با سلول‌هاي تي T-cells که به طور مشخص به سرطان ناشي از «پاپيلوم انساني» حمله مي‌کنند، جايگزين کنند. پاپيلوم انساني، ويروسي است که اغلب هنگام آميزش جنسي منتقل مي شود.
در مدت چند ماه، تومورهاي سرطاني اين زن کاملاً ناپديد شد. ماه مارس امسال، او پنجمين سالگرد رهايي از سرطان را جشن مي گيرد و به گفته پزشکان به طور کامل بهبود يافته است.
اين شيوه آزمايشي درمان سرطان در «مؤسسه ملي مرکز باليني سلامت»، بيمارستاني در آمريکا که با بودجه دولت در زمينه هاي پژوهشي فعاليت دارد، دستاورد جديدي به شمار مي رود؛ زيرا براي نخستين بار شواهدي را نشان داد که ايمني درماني Immunotherapy که تا پيش از اين موفقيت هايي در مبارزه با سرطان خون و ملانوما (تومور پوستي) داشته است، مي‌تواند در مبارزه با سرطان دهانه رحم مؤثر باشد.
بررسي دقيق‌تر اينکه چرا سلول‌هاي جايگزين در بدن «سو اسکات» اين اندازه موفق عمل کردند، به يافته جديدي منجر شد که مي‌تواند در از بين بردن ديگر تومورهاي توپر solid tumors نيز مفيد باشد. «کريستين هاينريش»، پژوهشگر ارشد «مؤسسه ملي مرکز باليني سلامت» در مراجعه هاي بعدي سو اسکات به اين مرکز در ماه فوريه امسال، اين موضوع را با او در ميان گذاشت. هاينريش گفت:« با استفاده از شما، ما به توالي ژن لازم پي برديم و اکنون مي‌توانيم با قرار دادن آن در سلول‌هاي بدن هر فردي، کاري کنيم که اين سلول ها به سلول هاي سرطاني حمله کنند. اکنون تلاش ما اين است که ببينيم آيا در کلينيک مي توان از شيوه استفاده کرد يا نه».
شيوه آزمايشي جديد براي درمان سرطان دهانه رحم، نکته عجيب ديگري نيز دارد و آن هم اينکه «هاينريش» پژوهشگر 46 ساله‌اي که در اين زمينه فعاليت مي‌کند، خودش نجات يافته از سرطان است. او به «ملانوما چشم»، گونه اي نادر از سرطان که در بين هر يک ميليون نفر فقط شش نفر را مبتلا مي‌کند، مبتلا شد. اين خال کوچک سرطاني را زماني که هاينريش حدود 30 سال سن داشت، در چشم راست او پيدا کردند. آن زمان، هاينريش که پزشک جوان بود، ده‌ها دوره پرتوردماني و معالجه با ليزر را پشت سر گذاشت و هر بار تصور مي کرد که سرطان از بين رفته است، اما بيماري دوباره عود مي‌کرد. سرانجام از آنجايي که چاره ديگري وجود نداشت، چشم مبتلا به سرطان را در يک عمل جراحي در سال 2005 ميلادي از حدقه خارج کردند. او مي‌گويد:«حقيقتاً به دنبال شيوه اي درماني بودم که اگر سرطان دوباره بازگشت، راهکاري براي اين مشکل داشته باشيم».
دستگاه ايمني بدن به شکل طبيعي مي‌کوشد هر گونه عامل مهاجم، از جمله سلول هاي سرطاني را نابود کند، اما جهش، پنهان شدن يا قدرت تومورها گاه باعث مي شود سلول هاي موسوم به «تي» در خون فرد که هدايت حمله به عامل مهاجم را بر عهده دارند، ناتوان شوند. ايمني درماني هايي که موفقيت گسترده داشته اند، بيشتر سلول هاي سرطان خون را که پادگن (آنتي ژن) توموري دارند، هدف قرار مي دهد؛ اما در بسياري از ديگر سرطان هاي رايج، چنين مشخصه بارزي وجود ندارد.
هاينريش در رويکرد پژوهشي خود بر تومورهاي ناشي از پاپيلوم انساني تمرکز کرده است، زيرا آنها حاوي پادگن هاي ويروسي هستند که دستگاه ايمني بدن به سادگي قادر به شناسايي آنها است.
«ميريام ميراد» استاد علوم آنکولوژي در نيويورک مي‌گويد:«نکته جالب درباره اين نوع سرطان اين است که ويروس دقيقاً در (بافت) سرطاني است». اين پژوهشگر که در تحقيقات هاينريش مشارکت نداشته است، فعاليت هاي همکار خود را بسيار هوشمندانه و کليدي براي پي بردن به اين مي داند که چرا ايمني درماني براي برخي افراد مؤثر است، اما براي ديگران اين طور نيست.
در شيوه آزمايشي درمان اسکات، تلاش بر اين بود که تومورها با عمل جراحي برداشته شود و سلول هاي تي که تلاش مي‌کنند به بافت سرطاني حمله کنند، جدا شوند. پژوهشگران اين لنفوسيت هاي نفوذ کننده به تومور را برداشتند و با کشت دادن ميلياردها لنفوسيت مشابه و تزريق مجدد آنها به خون، دستگاه ايمني بدن را به شدت تقويت کردند. اين شيوه، به جز «سو اسکات» براي «والاس» بيمار زن ديگري در کانزاس سيتي اجرا شد و اکنون او نيز بعد از پنج سال کاملاً درمان شده است. البته اين روش در خصوص 16 زن ديگر به شکل آزمايشي اجرا شد و ناموفق بود.
هاينريش براي پي بردن به علت اين موضوع، سلول هاي تزريق شده به اسکات و والاس را دوباره بررسي کرد. او دريافت که اين سلول ها، ويروس پاپيلوم انساني را هدف قرار داده اند، اما در والاس، اکثر سلول هاي تي مصمم بودند پروتئين هاي غيرعادي منحصر به تومور را نابود کنند. در اسکات نيز دو سوم سلول هايي که به پاکسازي سرطان او منجر شد، همگي پروئيتي به نام KK-LC-1 را هدف قرار داده است. اکنون اين پژوهشگر اميدوار است تا يکسال ديگر، نخستين دوره درمان آزمايشي را براي سرطان هايي که اين نوع پروتئين در آنها نمود دارد، آغاز کند.