بر خلاف فضاسازي رسانه ها، به نظر ميرسد رژيم صهيونيستي با پذيرفتن مسووليت حمله به راکتور هسته اي سوريه در سال 2007، به دولت ترامپ اين هشدار را مي دهد که با هسته اي شدن عربستان حتي بدون تامين سوخت داخلي مخالف است.
درپاسخ به این سوال خیلی از رسانه ها این موضوع را به مسئله هسته ای ایران پیوند زده اند و کوشیده اند آن را هشداری به ایران قلمداد کنند اما این تحلیل نمی تواند درست باشد زیرا اولا درباره موضوع هسته ای ایران یک توافق بین المللی وجود دارد که پشتوانه سازمان ملل را نیز با خود دارد و دوم اینکه برای اعمال شروط تحمیلی( که از سوی امریکا و با اعمال فشار مشترک سعودی و اسرائیلی صورت می گیرد) هنوز بیش از یک و ماه و نیم زمان وجود دارد و لذا اگر فرض شود که هدف صهیونیست ها از افشای این اسناد هشدار به ایران بوده است قاعدتا باید آن را در آستانه پایان ضرب الاجل دولت ترامپ منتشر می کردند. بنا براین باید دید چه عاملی باعث شده که رژیم صهیونیستی شتاب زده و سراسیمه به انتشار و افشای این اسناد دست بزند؟ به نظر می رسد پاسخ را می توان در سفر جاری محمد بن سلمان وليعهد عربستان به امریکا یافت که بخشی از اهداف این سفر نهایی کردن فروش راکتور هسته ای از سوی دولت ترامپ به عربستان است که رژیم صهیونیستی علیرغم نزدیکي به ریاض و تظاهر به همپیمانی با آن به شدت با دستیابی عربستان به امکانات هسته ای ولو بدون تامین سوخت داخلی مخالف است . از این رو رژیم صهیونیستی با افشای اسناد مربوط به حمله هوایی این رژیم به تاسیسات هسته ای در حال ساخت سوریه در سال 2007 میلادی می خواهد این هشدار را به امریکا و دولت ترامپ دهد که حتی اگر قرار داد هسته ای میان امریکا و عربستان امضاء شود هیچ تضمینی برای اجرای آن وجود نخواهد داشت کما اینکه حمله به تاسیسات سوریه نیز درست در زمان حاکمیت جمهوریخواهان و نومحافظه کاران حاکم بر کاخ سفید در زمان جرج بوش پسر صورت گرفت. امکان دارد دولت ترامپ برای رفع نگرانی رژیم صهیونیستی به این توجیه متوسل شود که در نهایت سررشته و کنترل برنامه هسته ای عربستان در دست امریکا خواهد بود اما به نظر نمی رسد این توجیه برای صهیونیست ها قابل پذیرش باشد چراکه تاسیسات عراق در زمان صدام نیز به دست فرانسه ساخته شده بود ولی باز برای یان رژیم اطمینان بخش نبود. مخالفت شدید رژیم صهیونیستی با برنامه هسته ای عربستان ولو با نظارت امریکا یکبار دیگر شکننده بودن شبه ائتلاف تل آویو – ریاض را آشکار کرد و نشان داد که هنوز بی اعتمادی زیادی بین دو طرف وجود دارد و در واقع هر دو طرف تاکنون با تظاهر به برقراری روابط راهبردی و با اتکاء به پروژه ایران هراسی به نوعی یکدیگر را فریب می دادند. بر این اساس در آینده نیز می توان شاهد شکاف های بیشتر از سوی دو طرف بود.
------------------------------------
احمد کاظم زاده