به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما ، عفو بين الملل پنجشنبه در گزارش سالانه خود اعلام کرد «سياست تخريب وجهه و اهريمن سازي» زمينه مساعدي براي نقض حقوق بشر در سال 2017 فراهم کرد که پاسخ اروپا و آمريکا با رياست جمهوري ترامپ به بحران آوارگان، از نمونه هاي آن است.
به گزارش تلويزيون فرانسه، عفو بين الملل به طور مشخص انگشت اتهام را به سوي فرمان اجرايي «بسيار نفرت انگيز» رئيس جمهور آمريکا درباره ممنوعيت ورود شهروندان چند کشور مسلمان به آمريکا نشانه رفت.
در اين گزارش تصريح شده است: «در طول سال 2017، ميليون ها نفر در سراسر جهان نتايج ناخوشايند پررنگ شدن سياست تخريب وجهه را تجربه کردند.»
عفو بين الملل سران کشورهاي ثروتمند جهان را متهم کرد که با موضوع بحران آوارگان «با عذر و بهانه و سنگدلي آشکار» برخورد مي کنند.
اين سازمان افزود: «بيشتر سران اروپا تمايلي به دست و پنجه نرم کردن با چالش بزرگ سر و سامان بخشيدن به مهاجرت قانوني و امن نداشته اند، و در تلاش براي دور نگه داشتن آوارگان از سواحل اين قاره از هيچ تلاشي فروگذار نکرده اند.»
سليل شيتي، دبير کل عفو بين الملل با انتقاد صريح از ترامپ گفت ممنوعيت مسافرتي «شرايطي را براي سالي ايجاد کرد که در آن سران کشورها سياست نفرت را با خطرناکترين عواقب آن در پيش گرفتند.»
وي در نشست خبري که در واشنگتن برگزار شد گفت: «ما رئيس جمهوري داريم که در ماههاي نخست رياست جمهوري خود، توسل به شکنجه را تاييد کرد و مي توانيد تصور کنيد که اين براي دولت هايي در جهان که به طور گسترده متوسل به شکنجه مي شوند، چه معنايي دارد. نفرت پراکني و ايجاد رعب و وحشت عليه گروههايي از مردم بر اساس آنچه هستند (هويتشان)، در نهايت فقط به يک راه منتهي مي شود. اينکه سران کشورها زمينه را براي چنين چيزي فراهم مي کنند يا چشم خود را به نتيجه پاياني اين اقدامات مي بندند، وحشتناک و کشنده است. اما اخبار دلگرم کننده زيادي هم وجود دارد. سال 2017 به ما نشان داد زماني که مردم به طور گسترده اعلام مي کنند که بي عدالتي را نمي پذيرند، چه اتفاقي مي افتد. مردم عادي به جاي تسليم شدن در برابر ترس، خواستار عدالت شدند و به تلاش هاي ديرينه در اين خصوص جان تازه اي بخشيدند، و عصر جديدي از عملگرايي اجتماعي را رقم زدند.»
وي همچنين با محکوم کردن تصميم ترامپ درباره باز نگه داشتن زندان آمريکا در گوانتاناموي کوبا، و نگرش بي ثبات وي درباره غرق مصنوعي و ديگر روش هاي سختگيرانه بازجويي گفت: «مي توانيد تصور کنيد اين امر براي دولت هاي سراسر جهان که به طور گسترده متوسل به شکنجه مي شوند، چه معنايي دارد.»
تيرانا حسن، مدير ستاد بحران عفو بين الملل با اشاره به اينکه نگرش ها و رويکردهاي آمريکا در سراسر آثاري داشته است گفت: «ما در خصوص درگيري، بحران، و خشونت هاي گسترده، شاهد هيچ گونه رهبري اخلاقي يا قانوني از سوي جامعه بين الملل نبوده ايم.»
وي در نشست خبري عفو بين الملل در واشنگتن گفت: «سال 2017 سالي بود که جامعه بين المللي مي توانست به گونه اي متفاوت عمل کند. خشونت هاي گسترده اي رخ داد و ما مي توانستيم در آن باره کاري کنيم، اما جامعه بين المللي در اين باره کاري نکرد.»
عفو بين الملل در گزارش خود همچنين به انتخابات اخير در اتريش، فرانسه، آلمان، و هلند اشاره کرد که در آنها، «برخي از نامزدها تلاش کردند جاي نگراني هاي اجتماعي و اقتصادي را با ترس و سرزنش کردن عوض کنند» که نشان مي دهد « شدت کشمکش جهاني براي ارزش ها در سال 2017 به سطح جديدي رسيد.»
همچنين در اين گزارش، دولت ها به سوءاستفاده از نگراني هاي مربوط به امنيت ملي و تروريسم «براي شکل دهي دوباره به توازن بين اختيارات دولتي و آزادي هاي فردي» متهم شدند.
عفو بين الملل هشدار داد: «اروپا به طور مستمر به سوي وضعيت تقريباً دائمي امنيتي سازي حرکت کرده است. براي مثال، فرانسه ماه نوامبر به وضعيت فوق العاده پايان داد، اما تنها پس از تصويب يک قانون ضدترورسيتي جديد.»
با وجود اين، عفو بين الملل اعلام کرد اين امکان وجود دارد که «مردم عادي» ابتکار عمل را به دست گيرند، مانند دانش آموزان فلوريدا که در پي قتل جمعي در مدرسه پارکلند خواستار تشديد کنترل اسلحه هستند.
شيتي گفت: «هيچ نمونه اي بهتر از آنچه ما از اين کودکان در اين کشور ديديم، وجود ندارد؛ کودکاني که در چند روز اخير مخالفت خود را با خشونت اسلحه اعلام کرده اند.»
در گزارش عفو بين الملل از کمپين «مي تو» (من نيز) که براي جلب توجه همگان به «دامنه هولناک سوء استفاده و آزار و اذيت جنسي» راه اندازي شده است، تمجيد شد.
اما اين سازمان هشدار داد شرکت هاي بزرگ اينترنتي بخشي از اين مشکل سوءاستفاده جنسي هستند، و آنها نيز قدرت بسيار زيادي در ايجاد شايعات و ترويج «اخبار جعلي» دارند.
در اين گزارش آمده است: «افزايش شديد موارد سوءاستفاده جنسي آنلاين، به ويژه عليه زنان ، و تحريک نفرت پراکني عليه اقليت ها، با پاسخ ضعيف و ناهماهنگ شرکت هاي رسانه هاي اجتماعي، و اقدام ناچيز دولت ها رو به رو شد. »