با توجه به اوضاع نابسامان داخلي رژيم صهيونيستي به نظر ميرسد هدف تنش آفريني اين رژيم در منطقه تنها و تنها انتقال بحران از داخل به بيرون اراضي اشغالي است.
هر چند پدیده نامشروع رژیم صهیونیستی با اشغالگری و بحران آفرینی متولد شده است اما بحران آفرینی های کنونی این رژیم در منطقه بسیار تامل بر انگیز است. اهم این بحران آفرینی ها عبارت است از:
1- انتقال پایتخت صهیونیستی و سفارت آمریکا به شهر قدس: در هفته های اخیر این رژیم در کنار استمرار غیر قانونی شهرک سازی و یهودی سازی قدس شریف، موضوع انتقال پایتخت این رژیم به شهر قدس را مطرح کرد. همزمان رئیس جمهور آمریکا نیز ضمن به رسمیت شناختن این موضوع از تصمیم اين کشور برای انتقال سفارت خود به اين شهر حمات کرد. این موضوع موجی از اعتراضات را در میان فلسطینیان و جهان اسلام به راه انداخت.
تظاهرات فلسطینی ها در حمایت از شهر قدس و مخالفت با تصمیم دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در شناسایی شهر قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیوینستی روز جمعه در نوار غزه برگزار شد. امروز نیز جنبش حماس از مردم فلسطین خواست انتفاضه خود را علیه نقض قوانین از سوی اشغالگران و توهمات باطل آنان در خصوص قدس اشغالی شدت بخشند و ابزارها و اشکال این انتفاضه را توسعه دهند.
2- مداخله نظامی در سوریه: اوایل هفته گذشته یک فروند جنگنده رژیم‌صهیونیستی پس از مداخله نظامی در سوریه، هدف موشک‌های سوری قرار گرفت. این جنگنده پس از ورود به اراضی اشغالی، در شمال آن سقوط کرد.
این جنگنده در حالی هدف قرار گرفت که در چند هفته گذشته شاهد سخنان تند مقامات صهیونیستی درباره سوریه و لبنان بودیم. کابینه امنیتی این رژیم دو هفته قبل در منطقه جولان تشکیل جلسه داده بود. بنیامین نتانیاهو و آویگدور لیبرمن در این جلسه، تهدیداتی را علیه حضور ایران در سوریه مطرح کرده بودند. به نظر میرسد، آمریکا هم از این موضع رژیم اسرائیل حمایت می‌کند، زیرا سخنان تند مقامات صهیونیستی علیه سوریه و لبنان همزمان بود با اقدام آمریکا به بمباران موضع ارتش سوریه و متحدانش. بنابر برخی گزارش‌ها بر اثر این حملات 150 نفر در استان دیرالزور قتل عام شدند.
3- افزایش تنش با لبنان: رژیم صهیونیستی در سال های اخیر مدعی مالکیت شماری از حوزه‌های دریایی مدیترانه متعلق به لبنان است. بیروت سال گذشته بهره برداری از برخی بلوک‌های گاز خود را به مناقصه گذاشت و درنهایت در ماه دسامبر پیشنهادی را که از سوی کنسرسیومی متشکل از شرکت فرانسوی «توتال»، شرکت ایتالیایی «انی» و شرکت روسی «نوواتک» ارائه شده بود، تایید کرد. این اقدام بیروت، واکنش رژیم صهیونیستی را در پی داشت و آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ این رژیم، آن را «بسیار تحریک آمیز» خواند. این در حالی است که رژیم اسرائیل خود در سال‌های گذشته به بهره‌برداری از دو حوزه گازی دریای مدیترانه با نام‌های «لویاتان» و «تامار» پرداخته است.
در وهله نخست پیروزی های ارتش سوریه و متحدانش شکست برای این رژیم و متحدانش قلمداد میشود که در پی کناره گیری بشار اسد بودند و از داعش به صورت همه جانبه حمایت کردند. بنابراین طبیعی است رژیم صهیونیستی بخواهد با در پیش گرفتن دیپلماسی نظامی- تهاجمی وانمود کند همچنان دست بالا را در منطقه دارد.
این پیروزی ها همچنین مهمترین نقش را در تنش افرینی رژیم صهیونیستی در مرزهای اراضی اشغالی با سوریه، لبنان و نوار غزه داشته است. این پیروزیها ظاهرا رژیم صهیونیستی و متحدان را بشدت نگران کرده است. به هر حال این تحولات منجر به قدرت گیری مضاعف مقاومت اسلامی ضد صهیونیستی در منطقه بخصوص در مرزهای این رژیم - سوریه، لبنان و فلسطین - شده است.
نقش غیر قابل انکار جمهوري اسلامي ايران و جنبش حرب الله در پیروزی های ارتش سوریه سبب شده نفوذ و اقتدار این جنبش به نحوی باز تعریف شود. طبیعتا این باز تعریف جایگاه ویژه و برتری برای این جنبش در منطقه ترسیم کرده است جایگاهی که تهدیداتي که متوجه رژیم صهیونیستی مي باشد را در منطقه تشدید کرده است.
اما تنش آفرینی رژیم صهیونیستی زمانی تشدید شده است که برخی گزارش ها حاکی از درگیری عمیق و گسترده این رژیم در بحران های سياسي - داخلی است.
تامیر پاردو رئيس سابق موساد اخیرا در یک مصاحبه تلویزیونی بروز اختلافات داخلی، آشوب و جنگ داخلی را خطراتی به مراتب بزرگتر از تهدیدات خارجی برای اسرائیل دانست.
پاردو سال گذشته نیز در یک نشست خبری در خصوص جنگ داخلی در سرزمین‌های اشغالی هشدار داده و گفته بود که تهدیدات داخلی نگران‌کننده‌تر از تهدیدات خارجی است چرا که برخی از سران رژیم صهیونیستی علاقه دارند بیشتر بر آنچه باعث تفرقه و جدایی میشود تأکید کنند تا چیزهایی که باعث اتحاد می‌شوند.
پاردو همچنین افزود ما باید بیش از تهدیدات خارجی نگران تهدیدات داخلی باشیم چرا که اگر یک جامعۀ پر از تفرقه به مرحله‌ای برسد که اختلافات درونی و نفرت بین اعضای آن افزایش یابد، انتظار وقوع پدیده‌ای همچون جنگ داخلی بعید نیست و متأسفانه روز به روز فاصلۀ ما تا رسیدن به این نقطه کمتر میشود.
آوی گابای رئیس حزب کار رژیم صهیونیستی نیز در سخنرانی خود در نشست موسسه مطالعات امنیت ملی رژیم صهیونیستی، که دهم بهمن ماه برگزار شد، با انتقاد از بی توجهی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و سیاستمداران این رژیم به اتحاد بین صهیونیست ها اعلام کرد سیاستمداران ما به رهبری نتانیاهو به جای تقویت وحدت کارهایی می کنند و سیاست هایی را دنبال می کنند که اسرائیلی ها را به جان هم می اندازند و باعث ایجاد تفرقه میان آنها می شوند.
این انتقادات در حالی است که هزاران نفر از ساکنان فلسطین اشغالی روز جمعه در اعتراض به فساد مالی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در تل آویو تظاهرات کردند. این اولین اعتراض برضد فساد مالی نتانیاهو در تل آویو پس از درخواست پلیس رژیم صهیونیستی برای اعلام جرم علیه نتانیاهو به اتهام فساد مالی است.
با توجه به اوضاع نابسامان داخلی رژیم صهیونیستی به نظر میرسد تنش افرینی این رژیم در مرز لبنان سوریه و نوار غزه و شاخ و شانه کشیدن این رژیم برای جمهوری اسلامی ایران تنها و تنها مصرف داخلی دارد و هدف از آن انتقال بحران از داخل به بیرون اراضی اشغالی است.
--------------------------------------------
عبدالرضا خلیلی