تغییر ناگهانی آب و هوا در آّبان سال۱۳۹۵ بیش از ۵هزار هکتار از باغ‌های انار، گردو، گیلاس، زیتون و زردآلو استان را دچار سرمازدگی کرد و نه تنها محصول، که اصل تنه درختان را نیز از بین برد.
بر همین اساس یک سال پس از وقوع سرمازدگی به سراغ کشاورزان رفتم تا پیگیر تسهیلات وعده داده شده به آنها شویم.
حضور خبرنگار خبرگزاری صداوسیما در جمع کشاورزان خسارت دیده و باغ های خشکشان زبان درد دلشان را باز کرد؛ آنها می گفتند تا به امروز نه تنها هیچ تسهیلاتی بابت سرمازدگی دریافت نکرده اند، بلکه حتی حق بیمه های آنها نیز تا امروز پرداخت نشده است.
کشاورزان با اشاره به تنه های درختان کف بر شده می گفتند: محصول امثال ما این تنه های تنومند درختان چند صد ساله بوده که مجبور شده ایم آنها را کف بر کنیم و چوب آنها را به دلالان چوب بفروشیم!.
برای پیگیری مطالبات کشاورزان به سراغ رئیس سازمان جهاد کشاورزی رفتم؛ او معتقد بود از طرف استان همه مکاتبات و درخواست ها به ستاد بحران و سازمان برنامه و بودجه کشور ارسال شده اما تا کنون هیچ تخصیصی به استان تعلق نگرفته است.
همین مسئله را با رئیس سازمان برنامه و بودجه استان و رئیس صندوق بیمه نیز مطرح کردم که با پاسخی مشابه مواجه شدم.
رئیس صندوق بیمه کشاورزی استان با قبول اینکه تا کنون تعهدات بیمه ای به علت نبود بودجه پرداخت نشده است گفت: این مشکل در سراسر کشور وجود دارد و ما برای جبران بخشی از خسارت ها، امسال از کشاورزان حق بیمه دریافت نکردیم و با احتساب بخشی از عواید پرداخت نشده تهاتر کرده و محصول و درخت کشاورزان را بیمه کردیم.
ظفری قول داد ما به تفاوت خسارات نیز پس از تخصیص بودجه به کشاورزان پرداخت شود.
نوبخت پاسخ محکم و قاطعی نداشت؛ او گفت: بار دیگر این مسئله را بررسی می کنیم و تلاش می کنیم هر چه سریع تر بخشی از خسارات وارد شده را جبران کنیم.
کشاورزان و باغداران استان اما همچنان منتظر بودند. این بار برای تسریع در امور و شنیدن پاسخی محکم تر و امیدوار کننده تر، از امیرآبادی نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی خواستم تا مسئولین مربوطه را هماهنگ کند و به اتفاق از نزدیک شاهد اوضاع به هم ریخته باغ های استان باشیم.
این بازدید در یک عصر سرد و در روستای کرمجگان بخش کهک قم، که تنها یکی از ده ها روستای خسارت دیده از سرمای زودرس پاییز بود، انجام شد.
پیکر بریده و بی جان درختان چند صد ساله، همچنان در اطراف باغ ها وجود داشت و کشاورزان با دلی پر درد از وضع بد معیشتشان با نماینده شان در مجلس گفتگو کردند.
یکی از کشاورزان می گفت: کاش حداقل پول بیمه ما را می دادند تا به واسطه آن چند راس دام می خریدیم و امسال را از سر می گذراندیم.
امیر آبادی با ابراز تاسف از وضع پیش آمده، از تلاش های مجدانه تر و سریع تر در آینده ای نزدیک خبر داد و گفت: در اولین فرصت این مسئله را با رئیس سازمان برنامه و بودجه مطرح می کنیم تا کشاورزان بیش از این متحمل رنج نباشند.
گویا این امروز و فردا کردن ها و وعده دادن ها برای جبران خسارت ناشی از سرما، داستانی دنباله دار و بدون پایان شده است؛ داستانی که شاید پایانش درددل یکی از کشاورزان خسارت دیده باشد.
آقای بابایی می گفت من سالانه بیش از 100میلیون انواع گردو و زردآلود و گیلاس از باغ هایم برداشت می کردم اما با اوضاع پیش آمده " حاضرم تمام اموالمان را نصف قیمت به مسئولین بفروشم و بروم کارگری آنها را بکنم!"
گزارش از: فاطمه آقانوری