به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صداوسیما؛ امروز هفتم دی، دهمین سالگرد درگذشت آیدین نیکخواه بهرامی ستاره فقید بسکتبال ایران است که نقش بزرگی در صعود تیم ملی ایران به المپیک ۲۰۰۸ پکن داشت.
بازیکن شماره هشت تیم صباباتری روز هفتم دی ۱۳۸۶ در سانحهای رانندگی، دارفانی را وداع گفت و هم تیمیهای خود را در ادامه مسیر المپیک تنها گذاشت.
او که سه سال در تیم ایران نارا و پس از آن چهار سال در تیم صباباتری تهران عضویت داشت، با بازیکنانی مانند حامد حدادی، حامد آفاق، سامان ویسی و … همبازی بود.
حامد حدادی که امسال هم در تیم سیچوان چین بازی میکند، درباره همبازی قدیمی خود میگوید: "هنوز نتوانستیم آیدین را فراموش کنیم و هر لحظه در زمین، به یادش هستیم. وقتی تازه به تیم صباباتری رفته بودم، خیلی با آیدین صمیمی شدیم و با او هم اتاق بودم. آیدین فردی مهربان و بامعرفت بود و واقعا دلمان تنگ شده است. روحش شاد."
در روزهایی که بیشتر یاران آیدین از ایران دور هستند، بهنام افرادی یکی دیگر از همبازیان قدیمی او نیز همین شرایط را دارد و بعد از مرور خاطرات دوست قدیمی خود میگوید:" سالگرد آیدین را به صمد دوست خوبم و پدر و مادرش تسلیت میگویم. آیدین در همه شرایط مثل یک دوست و یار کنار همه ما بود. از نظر من او همیشه هست و میماند."
آیدین که علاوه بر تیم صباباتری در تیم ملی بسکتبال هم عضویت داشت، با مربیانی مانند ولادیمیر بوسنیاک و رایکو ترومن کار کرده بود و شماره ۹ تیم ملی را میپوشید. او در پستهای سه و چهار بازی میکرد و با ۲۰۲ سانتیمتر قد، فیزیک مناسبی برای بسکتبال داشت که صمد برادرش همچنان درباره این ویژگی صحبت میکند.
پویا تاجیک که سال قبل به طور رسمی از دنیای بسکتبال خداحافظی کرد، با یادآوری نوع بازی آیدین میگوید: "در زمین بسکتبال رقیب سرسختی بود و واقعا پا پس نمیکشید. به او نمیآمد که انقدر سرسخت باشد و به همین دلیل همه کسانی که برای اولین بار در زمین با او برخورد فیزیکی داشتند، شوکه میشدند."
صمد نیکخواه بهرامی برادر کوچکتر آیدین که در حال حاضر عضو تیم جیانگسو چین و دور از ایران است، بیشتر از سایرین جای خالی او را حس میکند و در صفحه اینستاگرام خود با انتشار چند عکس از دوران کودکی، از دست دادن عزیزان را به قطع یکی از اعضا بدن تشبیه کرد که شاید به زندگی در نبودش عادت کند؛ اما دردی در جای از دست رفته آن وجود دارد که نمیتواند توضیح دهد.
صمد میگوید:"استعداد خیلی بزرگ بسکتبالی را بقیه از دست دادند و من هم بهترین دوست و برادرم را از دست دادم. امیدوارم جای خالی اش سبز باشد. یک سال دیگر گذشت، باورم نمیشود که ده سال گذشته است. همیشه حسرت یک دقیقه با او بودن، اذیت کردن، اذیت شدن و کل کل با او را دارم."
کاپیتان سابق تیم ملی ادامه میدهد: "دوران خیلی سختی را گذراندم و در همه فراز و نشیبی که در بسکتبال داشتم، اگر آیدین بود، میتوانست کمکم کند و من هم بهتر میتوانستم در این اتفاقات پیروز باشم."
علاوه بر خانواده آیدین نیکخواه بهرامی، سایر اعضا خانواده بسکتبال و دوستداران این بازیکن هم جای خالی او را حس می کنند و صبح امروز در دهمین سالگرد درگذشت وی، با حضور در بهشت زهرا و قطعه نام آوران، یادش را گرامی داشتند.