عضو انجمن صنایع پوشاک ایران: هجمه شدیدی از طرف برندهای بدون مجوز و مزون های خانگی غیرقانونی که در منازل فعالیت می کنند و هیچکدام هم حق و حقوق و عوارض کسب و کار خود را پرداخت نمی کنند.
وی گفت: در اکثر صنایع این حمایت از طرف اتحادیه ها شکل می گیرد و روسای اتحادیه ها با مجاب کردن بخش دولتی حمایت های لازم برای اعضای خود را کسب می کنند اما در کشور ما خود روسای اتحادیه ها با نقض قانون سالیان سال در پست خود باقی می مانند و تغییر نمی کنند.
عضو انجمن صنایع پوشاک ایران با اشاره به اسنادی که از تخلفات اتحادیه پوشاک در دست دارد گفت: در اتحادیه پوشاک مدتهاست که صحبت از ارتباط برخی افراد با هیئت مدیره اتحادیه است صحبت هایی که تقریبا همه از آن اطلاع دارند اما به روی خود نمی آورند مثل شرکت های مشترک بین بعضی برند ها و بعضی اعضای اتحادیه .
افتخاری گفت: با دعوتی که اتحادیه پوشاک از برندهای خارجی انجام داد و فرستاده های این برند را به کارخانجات تولید پوشاک ایران برد باعث شد تا برندهای خارجی نقاط ضعف تولیدات ما را درک کرده و برای مثال هیچکدام از این برندها در حوزه کت و شلوار و مانتو وارد بازار نشده اند و همگی روی لباس های کودک، زنانه و مردانه تمرکز کرده اند و این در حالیست که اتحادیه بایستی به فکر حمایت از اعضای خود باشد نه برندهایی که قرار است فقط بازار را از دست تولیدکنندگان داخلی ما بیرون بیاورد.
وی گفت: اگر سری به بازارهای تجاری شهر بزنید متوجه می شوید که تقریبا هیچ برند داخلی در مجتمع های تجاری شعبه ای ندارد چرا که این مجتمع های تجاری واحدهای خود را به قیمت درصدی از فروش در اختیار برندهای خارجی قرار می دهند اما برندهای داخلی با اجاره هایی بالا و کمرشکن امکان رقابت در این مجتمع ها را به دست می آورند.
عضو انجمن صنایع پوشاک ایران درباره تعداد برندهای مجوز گرفته در کشور هم گفت: تا به حال تنها 17 برند پوشاک توانستند مجوز فعالیت در کشور را بگیرند که در این 17 برند نامهای آشنا و معروف کمتر دیده می شود و اکثر برندهای ایتالیایی و اسپانیایی و بعضا آمریکایی که در بازار می بینید هیچکدام با مجوز فعالیت نمی کنند.
افتخاری در مورد علت عدم توانایی رقابت برندهای داخلی با خارجی هم گفت: ما هیچ مشکلی با فعالیت برندهای خارجی در کشور نداریم البته به شرطی که در شرایطی برابر برای پرداخت عوارض، مالیات و باقی هزینه های دولتی فعالیت کنیم. در حال حاضر برای مثال در سال 96 حدود 61 میلیون دلار واردات پوشاک داشتیم که اگر این را به حدود 300 مغازه تنها یک برند تقسیم کنیم نشان می دهد که سود این برندها بایستی خیلی کمتر از آن باشد که حتی بتوانند هزینه فروشنده های خود را تامین کنند چه برسد به اجاره مغازه های به اصطلاح لاکچری که در محله های گرانقیمت شهر باید بپردازند. یعنی به راحتی می توان فهمید که تخلفی در حال صورت گرفتن است .
وی گفت: برندها به دلیل واردات کیلویی لباس و بعضا واردات قاچاق و پرداخت نکردن عوارض و گمرکی امکان این را دارند که سود بالایی از فروش هر تکه لباس ببرند. چندسالی است که فعالیت این برندها حتی به بازار شب عید ما هم صدمه زده است چرا که دیگر مردم منتظر حراج های تابستانه و زمستانه برندها هستند تا با تخفیف های 70 درصدی پوشاک مورد نظر خود را خریداری کنند در حالیکه شاید خیلی ها از این موضوع بی اطلاع باشند که اگر یک برند داخلی حراج 21 درصدی هم بزند باید جریمه پرداخت کند خب در این بازار چطور انتظار رقابت بین برند داخلی و خارجی را از تولیدکننده داخلی داریم؟ و تولیدکننده ها اکثر این مشکلات را از چشم اتحادیه ای می بینند که دغدغه ای برای حفظ? منافع آنها ندارد .
وی گفت: این مطالب بارها از طرق مختلف به وزارت صمت اطلاع رسانی شده اما تا به حال برخوردی صورت نگرفته و من از همینجا اعلام می کنم که در صورتی که روال به همین شکل ادامه پیدا کند این اسناد در اختیار نهادهای بالادستی وزارتخانه قرار خواهد گرفت.