روزنامه گاردین از اقدام سازمان ملل در پنهان کردن گزارشی خبر داد که در آن، از راهبرد این سازمان در میانمار انتقاد شده و در آن هشدار داده شده بود که سازمان ملل برای مقابله با بحران قریب الوقوع مسلمانان روهینگیا آمادگی ندارد.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما روزنامه گاردین از اقدام سازمان ملل در پنهان کردن گزارشی خبر داد که در آن، از راهبرد این سازمان در میانمار انتقاد شده و در آن هشدار داده شده بود که سازمان ملل برای مقابله با بحران قریب الوقوع مسلمانان روهینگیا آمادگی ندارد.
این روزنامه در گزارشی به قلم امانوئل استوکز و اولیور هولمز در پایگاه اینترنتی خود نوشت: این گزارش که به سفارش خود سازمان ملل توسط یکی از مشاوران این سازمان تهیه، و ماه مه به سازمان ملل ارائه شد، شامل تحلیل بسیار منتقدانه از رویکرد سازمان ملل است. در این گزارش تاکید شده است که نباید «در مقابل (نقض) حقوق بشر ساکت ماند.»
در این گزارش -که روزنامه گاردین به نسخه ای از آن دست یافته است-، «وخیم تر شدن جدی» اوضاع در شش ماه پس از ارائه گزارش به درستی پیش بینی شده و از سازمان ملل خواسته شده بود تا «برنامه ریزی احتیاطی جدی» کند.
ریچارد هورسی، تحلیلگر مستقل و نویسنده گزارش مزبور نوشت: «توصیه می شود سازمان ملل راههای بهبود کلی رویکرد سازمان را در اسرع وقت شناسایی کند.»
هورسی در گزارش خود نوشت نیروهای امنیتی (میانمار) برخورد «خشونت آمیزی» با اقلیت قومی روهینگیا خواهند داشت؛ پیش بینی که با حمله شبه نظامیان روهینگیا به دهها پاسگاه در تاریخ 25 اوت درست از آب درآمد، به طوری که این حمله منجر به اقدام ارتش میانمار در سرکوب گسترده اقلیت قومی روهینگیا شد.
ظرف مدتی کمی بیش از یک ماه، بیش از 500 هزار تن از اعضای اقلیت قومی روهینگیا از مرز به بنگلادش فرار کردند.
این گزارش موسوم به «نقش سازمان ملل در ایالت راخین» به سفارش رناتا لوک-دسالین، هماهنگ کننده سازمان ملل در میانمار که از مهم ترین مقامات سازمان ملل در این کشور است، تهیه شد. هورسی در گزارش خود 16 توصیه به سازمان ملل ارائه کرد، و بر لزوم انتصاب سمت های جدید برای کارکنان سازمان ملل در میانمار، و بحث های «رو در رو، و صریح» با دولت میانمار تاکید کرد. وی همچنین خواستار انتشار گسترده این گزارش در میان نهادهای کمک رسانی شد.
از سازمان ملل خواسته شد تا راهبردی که بان کی مون، دبیر کل سابق سازمان ملل برای جلوگیری از خشونت های گسترده ارائه کرده بود، به طور کامل اجرا شود. هورسی در گزارش خود نوشت این ابتکار باید «در کانون اقدامات سازمان ملل» باشد و نباید در خصوص «نگرانی های ناشی از (نقض) حقوق بشر ساکت ماند.»
با وجود این، منابع سازمان ملل و جامعه بشردوستانه مدعی شدند که این سازمان به این پیشنهادها توجهی نکرد و اقدام به پنهان کردن این گزارش کرد.
یک منبع آگاه از این رویدادها که خواست نامش فاش نشود گفت این گزارش در میان نهادهای سازمان و نهادهای کمک رسانی توزیع نشد، «زیرا رناتا،هماهنگ کننده سازمان ملل در میانمار از این گزارش خوشش نیامد.»
یک منبع دیگر گفت: «این گزارش به رناتا داده شد و وی آن را توزیع نکرد، چون مورد پسند وی نبود.»
نویسنده این سند 28 صفحه ای در گزارش خود نوشت احتمال می رود از وی خواسته شود تا درباره عملکرد گروه کمک رسانی سازمان ملل در میانمار -که متشکل از نهادهای سازمان ملل همچون برنامه جهانی غذا، و کمیساریای عالی آوارگان سازمان ملل، و دیگر گروههای امدادرسانی همچون «کودکان را نجات دهید» است، اظهارنظر کند. اما تا آنجایی که گاردین مطلع است، چنین نشستی هرگز برگزار نشد.
نماینده رسانه ای دفتر هماهنگ کننده سازمان ملل در میانمار گفت نشست برای مطلع شدن همه نهادهای سازمان ملل از نتایج اولیه بررسی ماه آوریل برگزار شد. وی گفت: «سازمان ملل با رئوس کلی سند درباره برخی از چالش هایی که برای ارائه کمک به صلح و توسعه و حمایت های بشردوستانه در ایالت راخین وجود دارد، و همچنین خطر بروز خشونت های بیشتر، موافق بود.» وی گفت: «در واقع، سازمان ملل در میانمار برخی از تغییرات پیشنهاد شده در این سند را پیش از انتشار آن، اعمال کرد.»
وی تصریح کرد گزارش نهایی در اختیار «برخی از مقامات بلندپایه» قرار گرفت. نماینده رسانه ای سازمان ملل در میانمار از ذکر نام این مقامات خودداری کرد.
منابع در میانمار اعلام کردند «دو بار در نشست ها» به این گزارش اشاره شد، اما «بعداً از دستور کار نشست ها برداشته شد.» پس از آن دیگر کسی به این سند دسترسی نداشت.
یکی از مقامات بلندپایه امدادرسانی سازمان ملل گفت: «انتقادهایی که سازنده است، به ندرت به عنوان فرصت هایی برای یادگیری قلمداد می شود، بلکه معمولاً به عنوان حملات شخصی تلقی می گردد و با پاسخ های تدافعی رو به رو می شود.»