برند مجموعه گره‌های ذهنی یا تداعیات کارکردی، احساسی، عقلی و مزیت‌هایی که ذهن بازار هدف را اشغال نموده است.
چگونگی ایجاد معیارهای وفاداری مشتریان به برند
در این راستا موضوع وفاداری به برند در دنیا یکی از مهم ترین موضوعات مورد توجه تولیدکنندگان می‌باشد و شرکت‌ها همواره به دنبال راه‌هایی برای کسب و جلب وفاداری مشتریان می‌باشند. یکی از مهم ترین معیارهای وفاداری به برند، عامل یادآوری و بازآوری برند با گروه کالایی خاص می‌باشد که زمینه را برای خریدهای مجدد مشتریان فراهم می‌آورد. اگر برندسازی نشود، اگر تفاوت ایجاد نشود هیچ‌گاه تولیدکنندگان به سود بلندمدت نخواهند رسید و مردم نمی‌توانند با محصولات تولید داخل رابطه عاطفی برقرار کنند و به برندهای داخلی وفادار نخواهند بود.
برخی از کالای ایرانی ظرفیت و کیفیت بالایی دارند اما در سایه نبود برندسازی مناسب تولیدات ایرانی مورد بی‌مهری قرار گرفته و آنطور که باید نتوانسته جایگاه خود را در بازارهای داخلی و خارجی بیابند.
متاسفانه تولیدکنندگان ایرانی در این عرصه نتوانسته اند در زمینه برندسازی موفق عمل کنند و یا اینکه هزینه سرپا نگه داشتن واحدهای تولیدی در کشور آنقدر بالا بوده که قید برندسازی را زده اند. در سال های اخیر برنامه ریزی جدی و عملی در زمینه حمایت از تولید داخل صورت نگرفته است و همچنان شاهد تک تازی کالاهای خارجی به خصوص کالاهای تولید چین و ترکیه در حوزه های مختلف در بازار کشور هستیم.
نکته قابل توجه در این شرایط این است که کالاهای وارداتی تا حدی جذاب و از نظر قیمتی مقرون به صرفه هستند که مردم کمتر به استفاده از کالاهای تولید داخل تمایل دارند. بسیاری از صاحب نظران در این شرایط دو عامل رکود اقتصادی و عدم حمایت از بخش تولید را دلیل کیفیت پایین و قیمت بالای کالای داخلی می دانند.
از طرف دیگر سبک و فرهنگ خرید مردم متاثر از عواملی همچون تبلیغ های گسترده در شبکه های اجتماعی و تلویزیونی تغییرات اساسی داشته و تولید کنندگان و متولیان فضای کسب و کار نتوانسته اند خود را با شرایط جدید تطبیق داده و با برند سازی علمی و اصولی جایگاه کالای ایرانی را در عرصه رقابتی که روز به روز شدیدتر می شود را حفظ نمایند.
صد البته که برندسازی در ایران با موانع جدی روبرو است. شرکت ها و مجموعه های برند نه تنها حمایت نمی شوند بلکه بروکراسی و موازی کاری اداری واحدهی تولیدی را تحت فشار اقتصادی قرار می دهد و نتیجه آن می شود که پتانسیل تولید داخل از بین می رود و شاهد خروج گسترده ارز برای واردات کالاهایی هستیم که توان تولید داخل را داریم.
از این رو در شرایطی که مسیرها برای ارتباط با دنیا هموارتر می شود و وارد فضای رقابتی تری نسبت به گذشته می شویم لازم است ابتدا هدف گذاری توسعه را روی محصولاتی که مزیت رقابتی دارند و قابلیت رقابت از نظر قیمت و کیفیت با محصولات مشابه در منطقه و فرا منطقه ای را دارند بگذاریم و سپس فعالیت های زیربنایی برای توسعه را انجام دهیم. مهمتر از همه این مسائل توجه به بحث برندینگ این کالاها به صورت علمی و اصولی در سطح داخل و خارج از کشور است تا شاهد کالای ایرانی در سبد خرید مردم باشیم.
کلام آخر
مسئولین و مدیران اجرایی در این شرایط حساس کشور برای خروج از رکود، افزایش صادرات و ترغیب مردم به استفاده از کالای تولید داخلی، باید صنایع استراتژیک و دارای مزیت رقابتی را شناسایی و با حمایت جدی و برنامه ریزی اصولی در زمینه تولید و تبلیغات و برندینگ سهم بازار کالای تولید کشور را افزایش دهند. همچنین بخش خصوصی نیز برای بقا در بازار داخلی و نفوذ در بازارهای بین المللی چاره ای جز علمی کردن برنامه بازاریابی و برندینگ محصولات خود ندارد.
....................................................
پژوهش خبری// نویسنده مسئول:دکترستاره فیروزی، دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی