بعد از نایب قهرمانی در تنیس جوانان؛
مقیمی: فوتبال بازی میکردم، به تنیس رسیدم
تنیسور نوجوان ایران پساز نایب قهرمانی دوبل مسابقات بین المللی تهران از سیر تکاملی ورزش خود صحبت کرد.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما؛ سینا مقیمی که همراه با امیرمحمد ادب جو مقام دوم دوبل مسابقات بین المللی جوانان را به دست آورد، معتقد است در بخش انفرادی هم توانایی کسب مقام داشت؛ اما به هدفش نرسید. او که در یک خانواده ورزشی به دنیا آمده، ابتدا به اجبار و بعد با علاقه وارد تنیس میشود و حالا اهداف بزرگی را در سر میپروراند. سینا به هم سالانش توصیه میکند با علاقه و نظم و صبوری میتوانند به موفقیت برسند، از جمله ورزش تنیس.
مقیمی در گفتگو با سایت فدراسیون تنیس درباره انتخاب این رشته میگوید: ابتدا فوتبال بازی میکردم و به کلاس ژیمناستیک میرفتم. به عبارتی همه ورزشها را یک بار امتحان کردم. برادرم که تنیس بازی میکرد، وقتی ۹ ساله بودم به من پیشنهاد داد که تنیس بازی کنم. یک سالی هم بازی کردم، اما بعد آن را کنار گذاشتم و سراغ ورزشهای دیگر رفتم. دوباره برادرم که اعتقاد داشت تنیس بهتر از فوتبال است، مجبورم کرد تنیس بازی کنم. من هم، چون بازی خوب برادرم را میدیدم کم کم علاقهمند شدم و پس از شرکت در مسابقه انگیزه ام زیاد شد.
او در پاسخ به اینکه با توجه به قراردادهای فوتبالیستها با خودت نمیگویی کاش در فوتبال میماندی؟ میگوید: نه اصلا، چون فوتبال آسیب دیدگی زیاد دارد و ورزش خطرناکی است. مخصوصا برای من که جثه کوچکی دارم. از اینکه تنیس را انتخاب کردم خیلی راضی هستم.
تنیسور جوان ایران درباره مسابقات بین المللی تهران میگوید: با وجود اینکه در بخش انفرادی هم میتوانستم مقام بیاورم، اما در کل نتیجه بدی نبود. در دبل خوب بازی کردیم و نایب قهرمان شدیم. به نظرم برگزاری مسابقات ITF در ایران خیلی خوب است. این فرصت خوبی برای من و همه ایرانی هایی است که میخواهند در ITF بازی کنند. چون سطح مسابقه در ایران با خارج فرق میکند و راحتتر میتوان امتیاز گرفت. از طرفی تجربه خیلی خوبی برای تنیسورهای ایرانی است که میتوانند با بازیکنهای خارجی رقابت کنند و خودشان را محک بزنند. اگر مسئولان بتوانند تعداد میزبانی این رقابتها را افزایش دهند بسیار خوب است.
او درباره مقام آوری در انفرادی ادامه میدهد: انتظار مقام اول را داشتم، اما بد بازی کردم. این مشکل را پیش از این هم داشتم که یک اشتباه را باز هم تکرار میکنم و فکرم را بهم میزند. هدف بعدی ام لبنان است که حدود شش روز دیگر میروم. آنجا دیگر واقعا از خودم انتظار دارم که در فینال بازی کنم.