دشت بورالان ماکو در نقطه صفر مرزی ایران و ترکیه با ۶۸ هزار هکتار وسعت سالهاست که در محاصره شن های روان است و عملیات احیای آن نیازمند همکاری دستگاههای اجرایی و مشارکت بیشتر مردم منطقه است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز آذربایجان
غربی، دشت
بورالان در نقطه صفرمرزی ایران و ترکیه در ماکو شمال آذربایجان
خشکسالی، تغییر اقلیم و کاهش نزولات آسمانی از عوامل تاثیرگذار و طبیعی در شن زایی منطقه بورالان محسوب می شود، ولی از طرفی وجود 100 هزار رأس دام یعنی سه برابر بیشتر از ظرفیت چرای منطقه، عاملی که انسان در آن دخیل است تعادل بین دام و ظرفیت مراتع بورالان را بر هم زده است.
در سالهای اخیر برای جلوگیری از تشدید
پدیده شن های روان طرح ترسیب کربن با هدف توانمند سازی جوامع محلی در دستور کار
اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان غربی قرار گرفته است.
مدیر کل منابع
طبیعی و آبخیزداری آذربایجان غربی با بیان اینکه در قالب این طرح و با هدف
اعتمادسازی بین اهالی منطقه، کارگاه های مختلف آموزشی از جمله کلاسهای آموزش صنایع
دستی پولک دوزی، اسپند بافی، روبان دوزی، عروسک سازی، گلدوزی، فرشبافی و تولید
سیاه چادر برای زنان روستایی و اهالی منطقه برگزار می شود، می گوید: با تشکیل گروه
های صندوق تعاون توسعه روستایی و اطلاع رسانی و اعتماد سازی شورا و معتمدین محلی و
اهالی روستاهای هدف تلاش می شود بخشی از مشکلات این مناطق برطرف شود.
وهاب زاده می افزاید: با وجود این تلاشها، مردم در برخی از روستاهای منطقه بورالان در قبال عملیات بیابان زدایی مخالفت کرده و مقابل عملیات مهار ریزگرد ها وقرق کاری پوشش گیاهی منطقه مقاومت می کنند.
به گفته وهاب زاده طرح تعمیم ترسیب کربن در محدودهای به مساحت ۶۸ هزارو ۳۵۶ هکتار و به مدت سه سال است که اجرا می شود.
طرح تعمیم ترسیب کربن به صورت مشترک بین ایران و مرکز برنامه عمران سازمان ملل متحد UNDPاز سال 93 برای مقابله با پدیده شن های روان و با هدف تغییر معیشت، افزایش پوشش گیاهی و توسعه فضای سبز در منطقه بورآلان شهرستان ماکو آغاز شده است.
مدیر اجرایی طرح تعمیم ترسیب کربن منطقه بورآلان ماکو در خصوص آخرین وضعیت این منطقه می گوید: جذب کربن اتمسفری از طریق احیای مناطق بیابان، ارائه مدل برای بهره مندی از مناطق نیمه خشک و بیان زدایی مناطق خشک شده با مشارکت مردم و بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی جوامع محلی از اهداف اساسی اجرای این طرح است.
اردبیلی می افزاید: تاکنون1500 هکتار از مناطق بحرانی بورالان با کاشت انواع نهال و گونه گیاهی مقاوم به شرایط کم آبی قرق کاری شده است و تا حدودی حرکت شن های روان کند شده است، اما مشکل اصلی ایجاد شغلِ جایگزین برای دامداران منطقه است.
وی توقف عملیات اجرایی ساخت ایستگاه پمپاژ بورالان به مدت 11 سال به علت کمبود اعتبار را یکی از بزرگترین مشکلات در راه طرح ترسیب کربن اعلام می کند و می گوید: با تکمیل این طرح که 820 میلیون تومان اعتبار نیاز است، امکان تبدیل 15 هزار هکتار از زمین های بایر منطقه به زمینهای کشاورزی وجود دارد.
کارشناسان معتقدند، ترویج کشاورزی موجب تغیر شغل مردم از دامداری به کشاورزی و ایجاد کمربند سبز و ممانعت از حرکت شن های روان می شود.
علیلو از ساکنان روستای ولی کندی بورالان می گوید: ما شرایط بحرانی منطقه را درک می کنیم و می دانیم که شغل دامداری با این شرایط سازگار نیست، اما برای امرا معاش خود و خانواده چاره ای دیگری نداریم و این درحالی است که برای آبادشدن زمینهای این منطقه اقدام جدی صورت نگرفته است!
داداش زاده کارشناس ترویج و مشارکت های مردمی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان غربی با اشاره به ایجاد هفت صندوق توسعه روستایی می گوید: این صندوق ها 360 عضو دارد و و برای اشتغالزایی به اعضاء 10 برابر سپرده تسهیلات با نرخ سود پایین پرداخت می کند.
کارشناسان نوید می دهند در صورت تخصیص اعتبارات لازم، همکاری دستگاههای مختلف اجرایی و مشارکت و همکاری مردم مشکل شن های دشت بورالان مهار و آبادانی و رونق معیشت مردم منطقه جایگزین آن شود.
دشت بورالان در نقطه صفر مرزی ایران و ترکیه با ۶۸ هزار هکتار و ۳۵۶ هکتار شامل ۳۲ روستا، 8هزار نفر جمعیت است.
در این منطقه یک هزار و 410 خانوار روستایی و عشایری زندگی می کنند و در مجموع ۱۰۰ هزار واحد دامی دارند.