معرفی کتاب؛
«آن بیست و سه نفر» منتشر شد
کتاب «آن بیست و سه نفر» خاطرات خود نوشت احمد یوسف‌زاده از دوران اسارت به چاپ پنجاه و ششم رسید.
به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری صدا و سیما؛ کتاب«آن بیست وسه نفر» خاطرات خودنوشت احمد یوسف‌زاده از دوران اسارتش است. وی که در سن شانزده سالگی، داوطلب اعزام به جبهه می‌شود و پس از گذراندن دوره آموزش نظامی از طرف سپاه کرمان و تیپ ثارالله این استان به فرماندهی حاج قاسم سلیمانی در جریان عملیات الی بیت المقدس که منجر به آزاد سازی خرمشهر می‌شود به اسارت در می‌آید در این کتاب شرح هشت ماه ابتدایی اسارت و اتفاقاتی که برای خود و گروه بیست و سه نفره‌شان افتاده را برای خوانندگان با قلمی شیوا و گیرا روایت نموده است.«آن بیست و سه نفر» کتابی به شدت گیرا است و موضوع آن نیز از آن دست مضامینی را در خود دارد که هر خواننده‌ای کمتر با آن روبرو شده و بسیار دست نخورده و بکر است.
قصه پس از اعزام وی به جبهه و اسیر شدنش آغاز می‌شود. او به همراه اسرای ایرانی پس از اسارت و در هنگام ورود به پادگان نظامی در شهر بصره با استقبال خوبی مواجه می‌شوند که به نوعی یک مانور تبلیغاتی برای حکومت صدام بود تا با ارائه این تصاویر به جهان اینطور وانمود کند که با اسرای جنگی در کمال مهربانی برخورد می‌شود، که همین حرکت تبلیغی و تصویربرداری از اسرا سرنوشت بیست و سه نفر از اسرا را به هم پیوند می‌زند. این بیست و سه نفر در طول هشت ماه ابتدایی اسارت بارها و بارها مورد شکنجه و ضرب و شتم قرار می‌گیرند تا به زور از آنها اقرار گرفته شود که به زور توسط خمینی به جنگ فرستاده شدند تا از همین مسیر بتوانند ضربه‌ای به انقلاب اسلامی وارد کنند. اما این گروه با رشادت، مقاومت و تحمل سختی فراوان توانستند نیرنگ دشمن را بی اثر کرده و برگی پرافتخار برای تاریخ انقلاب اسلامی رقم بزنند.
تقریظ رهبری
رهبر معظم انقلاب درباره کتاب «آن بیست و سه نفر» خاطرات خودنوشت احمد یوسف‌زاده از دوران اسارت 23 نوجوانان ایرانی اسیر شده در عملیات آزادسازی خرمشهر، چنین نوشته‌اند:
«در روزهای پایانی 93 و آغازین 94 با شیرینی این نوشته‌ی شیوا و جذاب و هنرمندانه، شیرین‌کام شدم و لحظه‌ها را با این مردان کم سال و پرهمت گذراندم. به این نویسنده‌ی خوش ذوق و به آن بیست و سه نفر و به دست قدرت و حکمتی که همه‌ی این زیبائی‌ها، پرداخته‌ی سرپنجه‌ی معجزه‌گر اوست درود میفرستم و جبهه‌ی سپاس بر خاک میسایم.
یک بار دیگر کرمان را از دریچه این کتاب، آنچنان که از دیرباز دیده و شناخته‌ام، دیدم و منشور هفت رنگ زیبا و درخشان آن را تحسین کردم. 94/1/5»